
We gingen samen koffie drinken, een vriendin en ik. Dat deden we halverwege onze beide woonplaatsen en kozen voor het winkelcentrum Leidsenhage waar aan het water gelukkig drie paviljoens zijn blijven staan en je met je rug naar de winkels toegekeerd zit. We hadden vanwege allerlei omstandigheden elkaar al lang niet gesproken maar de vertrouwelijkheid was direct terug en na twee uur, drie koffie en één thee namen we weer hartelijk afscheid.


Ik maakte nog wat omgevingsfoto’s en mensenlief, er is aan van alles gedacht maar wat een lelijkheid ook. Het irriteert me dat er nu al een megahoge kerstboom bij de ingang staat. Ik vrees dat het binnen nog veel meer is opgetuigd. Er is enorm veel plaats ingeruimd voor het stallen van fietsen, sympathiek. Maar dan staan die leenscooters toch gewoon op de stoep. De borden die aangeven dat gehandicapten er kunnen parkeren zijn wel heel erg groot en er is ook nog een parkeerplaats voor honden. Elk een eigen hok, mogelijkheid de riem vast te haken en twee voederbakken. Geen hond te bekennen. Sinds de officiële opening ben ik nog niet in de Mall of The Netherlands geweest. 14 miljoen anderen wel.
