Pinksterpicknick

Dit is absoluut geen goede foto maar het geeft wel lekker het sfeertje weer van een ongedwongen familiebijeenkomst. Gisteravond was al besloten dat een buitenpicknick geen goed idee zou zijn, gezien de weersverwachting. Een gastvrije neef en zijn vrouw stelden hun huis en tuin beschikbaar. Dus daar zaten we dan. Kijk, de oudste en de jongste. Ze schelen bijna honderd jaar!

Vanaf vandaag doe ik weer mee met de foto 7-daagse en krijg ik telkens een onderwerp aangereikt. Dat was vandaag: ‘start’. Mijn dag startte met het maken van caprese op een stokje. De grote tafel stond vol met allerhande zoete en hartige happen. Het begon enorm te regenen maar dat deerde ons niet. De pinksterpicknick 2022, editie 39 kwam tot een einde maar niet nadat we voortdurend tegen elkaar hadden gezegd hoe blij we met onze traditie zijn en hoe fijn het was elkaar weer te zien.

Titus Brandsma

Elke zondag bel ik, als ik in Italië ben, mijn moeder. ’s Morgens kijkt ze op tv naar de H. Mis, daarna is ze pas bereikbaar. Dat liep gisteren anders want de mis kwam uit Rome en duurde meer dan twee uur. Ze vertelde me later op de middag dat ze zelfs haar huishouden er helemaal door verwaarloosd had. Voorafgaande aan de mis was journalist en historicus Leo Fijen in Bolsward om met mensen te spreken over Titus Brandsma die gisteren heilig is verklaard. Aangezien haar beide ouders Friezen waren en Titus een neef van haar moeder, had dat alles extra haar belangstelling. Ze leest momenteel ook het boek over Titus Brandsma, waaruit ik hier wat foto’s plaats.

Brandsma was een karmelieten pater en journalist. In de jaren dertig van de vorige eeuw werd hij rector magnificus van de Katholieke Universiteit Nijmegen, nu Radboud Universiteit. Tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog sprak hij zich fel uit tegen de Jodenvervolging. Ook riep hij collega-journalisten op niet te zwichten voor de nazi-censuur. Deze verdiensten van hem en de woorden van Paus Franciscus maakten grote indruk op mijn moeder. De Paus had machtsvertoon en machtsmisbruik krachtig veroordeeld en daar kan mijn moeder zich helemaal in vinden. Ik ook trouwens.

Pinksterpicknick

We braken rond drie uur weer op maar vanaf twaalf uur zaten we toch maar mooi aan de jaarlijkse familiepicknick. In 2020 en 2021 was het vanwege bekende redenen niet mogelijk met grote groepen bij elkaar te komen. We prikten de laatste zondag van de schoolvakantie als uiterste poging om toch als grote familie bijeen te zijn en deden ook verwoede pogingen het zo picknick mogelijk te houden. Aan de zoete en hartige happen lag het niet, aan de wil om het gezellig met elkaar te hebben ook al niet want het wás gezellig. Maar de lage temperatuur en de dreigende regen zorgden er wel voor dat we niet tot half zeven met z’n allen ontspannen in het gras zaten. Maar ja, het is dan ook geen Pinksteren vandaag.

99

foto EvD

Wie jarig is trakteert. Dus had mijn leuke moeder voor alle kleinkinderen en hun gezinnen, samen met een zus van me, kleine feestelijke tasjes gevuld met allerlei lekkers. Of wij, de dochters, willen zorgen dat het ter bestemde plaatse komt? Dat doen we maar al te graag. Verder probeerden we het vandaag enigszins rustig te houden en net als vorig jaar verdeelden we de dag over de vier dochters en schoonzonen en had ze op die manier de hele dag een klein gezelschap om haar heen. Haar andere helpsters, de dames van ‘Saar aan huis’ hadden haar verrast met mooie planten. Hier zit jarig Jetje. Ze is onbeleefd oud geworden, vindt ze zelf. Haar attente aandacht voor iedereen om haar heen is ongekend en wat zijn we blij en trots dat ze nog steeds in goede gezondheid in ons midden is.

Abraham

Daar zit onze jarige schoonzoon die eergisteren Abraham heeft gezien. Dat is een feestje waard en gistermiddag zaten we in Oostvoorne in een strandtent dat feestje in kleine kring te vieren. Wie wilde, kon gaan suppen. Dus daar staan vier enthousiaste kleinkinderen die, nadat ze zich in wetsuits hadden gehesen, geïnstrueerd werden.

Ze hebben zich enorm vermaakt, en wij ook. Tot slot was er een fantastische barbecue waarmee een eind kwam aan drie dagen feestelijkheden. Dat was slim aangepakt want een feest voor groot gezelschap zat er nog even niet in. Maar dit alternatief viel reuze in de smaak.

Gisteravond 18.00 uur

Gisteravond 18.20 uur.

Elke maand een foto

Je onthoudt niet de minuten maar wel de momenten. Tot volgend jaar allemaal!

Binnenwerk

Om even over acht gistermorgen waren we in de wijngaard van onze vrienden voor de pluk van de witte druiven. Zelf zijn ze helaas niet in de gelegenheid om te oogsten en dus deden wij dat samen met hun tuinhulp. Temeer omdat de wijnboer de helft van die oogst perst en verwerkt. De andere helft brachten we weg naar een coöperatie en kan volgend voorjaar als wijn worden opgehaald. Maar goed, de mannen haalden de oogst binnen en ik maakte de foto’s want op dat hellende terrein kan ik niet erg uit de voeten.

Pluk gerust ook wat vijgen en neem de citroenen mee, werd me via de app nog aanbevolen door onze vrienden. Dát lukte me prima. Terwijl de wijnboer gistermiddag in onze cantina aan het werk was, verwerkte ik de vijgen tot jam. En met die schitterende onbespoten citroenen ga ik straks nog iets leuks doen. We hebben precies op de juiste dag geplukt want vandaag stormt en regent het. Mooi weer om eens lekker in de keuken aan de gang te gaan.

Acht

Het laatste septembermeisje viert vandaag haar verjaardag. Ze scheelt twee jaar met haar oudere zus maar draagt dezelfde kledingmaat, groot voor haar leeftijd dus. Ze leeft wat meer in uitersten, zowel wat lachen als huilen betreft. Avontuurlijk en ondernemend. Een feestbeest ook en tegelijk een zorgzame poppenmoeder. We bellen haar pas vanmiddag rond vijf uur, want het is een normale schooldag. Maar ik kan me nu al verheugen op de verhalen die ze te vertellen heeft. Over minder dan een maand vieren deze opa en oma alle verjaardagen van de kleinkinderen gezamenlijk en krijgen ze ook hun cadeautje van ons. Ook al iets om naar uit te kijken. Voor de kinderen maar zeker ook voor ons.

Tien

En opnieuw waren we aan het beeldbellen met een kleindochter, vandaag is Isabel de jarige. Als een volleerd vlogster leidde ze ons rond in tuin en woonkamer langs haar cadeau’s. Van haar ouders had ze er, vanwege het eerste kroonjaar, tien gekregen. Denk aan een spiegel voor op haar kamer, een kam en borstel. Maar ook een fietskrat, een onmisbaar attribuut voor scholieren die er bij willen horen. Haar zusje en ouders kregen we ook nog even in beeld en wat zijn we blij met deze hedendaagse technieken. Het is de hele dag feest in Zwijndrecht en dus ook een beetje hier in Caldese.