Schade-experts

Heeft dat nou zó lang moeten duren? Ja dus. De rondfladderende uil die in blinde paniek moet zijn geweest, had voor nogal wat schade gezorgd. Er moesten diverse lijsten van nieuw glas worden voorzien, dus naar de glazenier gebracht. De witte richels waarop ze staan, moesten opnieuw aan de muur worden gelijmd maar onze lijm bleek uitgedroogd. Het muurtje werd in zijn geheel tot twee maal toe gewit want plaatselijk bijtippen werkte niet. Nu we toch bezig waren ook de ramen erboven goed schoongemaakt aan beide kanten. Vijf weken duurde dit opknapklusje. Maar ja, we zijn dan ook liever in de tuin bezig. Overigens kwam bovenstaand uiltje, dat ook op de richel staat, wél ongeschonden uit de strijd.

Blij van de wei

‘Ik heb een verassing voor je’, riep mijn persoonlijke barista vanmorgen. Hij weet na al die jaren precies hoe hij me snel naar beneden moet krijgen. Cappuccino en een verrassing… ik zat al. ‘Nee, ogen dicht en even opstaan.’ En aan mijn schouders werd ik richting keukenraam gemanoeuvreerd. En toen zag ik dit en daar word ik altijd heel blij van. We hebben het ons al een paar maal eerder afgevraagd; waar blijven de paarden? Het voelt alsof de lente nu definitief niet meer stuk kan.

Groen en wit

Naar de markt hoef je met dit weer niet. De helft van de marktkooplieden komt niet opdagen bij regen en om half twaalf begint men de handel al weer in te pakken. We blijven dus een dag thuis en gaan door op het ingeslagen binnenklussen-pad. Het ‘uilenmuurtje’ dat ik gister bijwerkte met witkalk ziet er nu wit gestippeld uit dus moet in zijn geheel worden beetgepakt. Nou vooruit dan maar. Ver weg op eigen terrein staat een sering waarvan mijn attente wederhelft een paar takken heeft gesneden. Zo halen we het voorjaar binnen. De gestaag en rustig vallende regen is heel goed voor de nieuwe aanplant en het ingezaaide gras. Kijk maar eens naam mijn nieuwe kop hoe groeizaam dit weer is.

Koningsdag in Italië

Dat iedereen in Nederland mag zijn wie hij is en mag geloven wat hij wil, vind ik wel het beste dat ik heb meegekregen vandaag. Dat de koning en zijn gevolg daar hun handtekening onder zetten op een dag als vandaag is mooi. We hadden alle tijd om de reportage van Koningsdag te bekijken want het is hier regenachtig. Alle tijd ook om met twee kussentjes en een blauwe trui net zo lang te schuiven tot ik een toepasselijk arrangement had geknutseld. Alle tijd bovendien om nu eindelijk de overloop hier en daar bij te tippen na de schade en ravage van de uilen. Dat laatste moet ik nog waarmaken en ik ga dan ook maar snel aan de slag.

Investeren

Vriendschap is een kapitaal waarvan de rente nooit verloren gaat, zegt Johann Georg Hamann in 1756. Dat las ik vandaag op mijn kalender want dit soort dingen weet ik heus niet uit mezelf. Maar wat ik wel weet, is dat het klopt. Het maakte onze ‘pranzo‘ met vrienden in het restaurant van onze buren alleen maar waardevoller. En daar heb ik nou vandaag eens niets aan toe te voegen.

Beperkt

In de boerentuin van Caldese moet je het niet al te aangeharkt willen hebben. De tulpenbollen die we ooit kregen, en die ik op de helling achter het huis in de grond stopte, zijn door dieren verplaatst. Of door kabouters. In elk geval zijn deze twee knoeperts zonder mijn inmenging onder de kersenboom terecht gekomen, waarna ik er ook maar de narcisbollen in de grond heb geduwd. In de vage hoop er een soort bloemperk van te maken. De narcissen zijn al weer uitgebloeid en dit is nu ons perk in de avondzon. Ben er dik tevreden mee.

Bandeloos

Bij het zien van deze foto lijkt het bijna of ik meer in techniek dan in de natuur geïnteresseerd ben, Niets is minder waar. Wacht, ik leg het even uit. We begonnen vanmorgen met een ritje naar de bouwmaterialenhandelaar. Voor een zak cement. En toen zag ik dit. Het is een opgestapelde hoeveelheid rupsbanden. En terwijl mijn privé metselaar zijn bestelling afrondde, trof mij het fotogenieke van dit bergje rubber. Daarna reden we naar een tuincentrum waar we een notenboom kochten. Kijk, dáár hoef ik uit verveling niet mijn camera uit mijn tas te vissen. Sterker nog, afgeleid door alle moois, vergat ik er zelfs foto’s te maken. Vandaar.

Uitdijende buurman

Als wij ’s morgens naar buiten buitelen, is de buurman al lang aan het werk. Die man kan echt niet stil zitten. We kijken verwonderd naar alle bouwsels die er verschijnen. Eerst een paar palen met een dakje. Een seizoen later knutselt hij er muren en deuren in. Die uitbreiding is over een paar weken nauwelijks meer te zien want dan is alles op zijn erf door de uitbottende bomen aan ons oog onttrokken. Maar in deze fase van het jaar zien we in de verte weer een nieuwe schuur verrijzen. Buurman zelf is overigens slank en zingt vaak tijdens het werk. En wanneer wij onze stramme lijven aan het eind van de dag in een tuinstoel laten vallen, metselt hij nog even door.

Zoek en vind

Twee pelgrims op weg naar Santiago de Compostella lopen een eind met elkaar op en raken in gesprek. ‘Mijn leven is een en al narigheid’, zegt de een. ‘Het geluk is voor mij kennelijk niet weggelegd. Ik zal ook nooit een klavertje vier vinden, terwijl de klaver hier langs de weg groeit’. ‘Ik kom ze juist altijd tegen, zegt de ander, bukt en plukt er één. Na een paar dagen heeft hij er 41. Ton vertelde dit vorige week. En met dat verhaal in mijn achterhoofd zat ik vanmorgen bij een polletje klaver. En wat denken jullie? Binnen vijf tellen.

De Chinezen komen

We ontdekten vanmorgen een tweede groot Chinees warenhuis in Gubbio. 30.000 artikelen op 1500 vierkante meter, schreeuwen ze trots vanaf de folder. Het plastic en de synthetische kleding knettert je bij binnenkomst tegemoet. We gingen voor een nieuwe waslijn en plakplastic voor in de keukenladen. Meer moet je er ook niet willen kopen. Er liep nog één moeder met kind te winkelen. Het meisje bij de kassa hield haar mobieltje stevig vast en was duidelijk meer geïnteresseerd in de foto’s die ze aan het bekijken was, dan in ons. O ja, voor negenennegentig cent graaide ik nog een zakje zaden mee voor barlottibonen. Ik kreeg keurig één cent wisselgeld van haar. Toch denk ik niet dat wij hier nog vaker zullen komen.