Quattro passi

Na de pranzo die op z’n Italiaans overvloedig en heerlijk was, is het fijn nog even wat te lopen. Wij liepen iets meer dan de spreekwoordelijke ‘vier stappen’  zoals de Italianen het noemen als ze wat kuieren. We slenteren door een stuk van Gubbio waar we eigenlijk maar weinig komen. En kwamen zelfs in een ommuurde tuin terecht, waar de was al buiten hing.

Maar meer nog ben ik gecharmeerd van deze kleine zuilengalerij met aan het eind een beeld. Zomaar ergens achteloos verstopt in een middeleeuwse steeg. 

We hadden een afspraak om iets op te halen, waardoor er ineens wat haast geboden was. Maar ik kom hier zeker terug om uit te vinden wié daar zo verstopt de eeuwen trotseert.

Advertenties

Aaibaar

Door de enorme regenval schieten ze uit de grond. Of beter gezegd uit de houten palen die bij ons dienst doen als afrastering. Geen idee welke zwammen dit zijn, aaibaar zijn ze wel. Ach ja…de herfst. Ik hou hem graag nog even op afstand. Toen ik wat afgevallen blad wilde weggooien in een gereedstaande tuinmand, zag ik nét iets te laat, dat er ongeveer tien centimeter water in stond. Regenwater. Zo is het wel weer even genoeg, heb ik tegen de wolken gezegd.

En verhip, ja. De zon schijnt alweer in het water. En op het opnieuw groen geworden grasveld. En op onze blote armen en benen.

Vingeroefeningen

Dit is nog maar een beginnetje van wat ik met de nieuwe macro-lens kan doen. Ik kroop vrijdagmiddag door de tuin om deze opnamen te maken. Daarna kreeg ik het nog op mijn heupen en verwerkte meer dan drie kilo vijgen en druiven tot jam. Samen met de liters druivensap die al in de vriezer liggen, geeft dit toch de nodige voldoening. Een aardige voorraad van vruchten van eigen erf, daar hou ik van. En dan zijn we vandaag aanbeland bij een regenbui die 24 uur aan zal houden. We waren er op voorbereid en al dat water is méér dan welkom. Ja, ik hoor het mezelf zeggen en ben er ook verbaasd over.

Pizza in het zwembad

Een toepasselijker cadeautje hadden ze niet kunnen bedenken. Uit Nederland kwam een zwemmatras in de vorm van een pizzapunt mee. De twee kleindochters passen er samen op. Maar het kan natuurlijk ook dat de jongste breeduit gaat liggen en dat haar zusje de motor van de pizzaboot is.

Terwijl er gisteren en vandaag nogal wat onweersbuien vielen, is het tussen de buien tóch nog zwemweer. Goed geregeld hoor. Wijngaard en tuin snakten naar een flinke plens, het huis koelde prettig af na vier weken hitte en vanaf morgen gaan de temperaturen weer met een vaart omhoog. Dan gaan we gewoon weer door met ons buitenleven en rollen er voortdurend vrolijke vakantiekiekjes over het scherm.

Poep, siroop en jam

Als ik de eerste paarse vogelpoep zie liggen, weet ik dat de vlierbessen geplukt kunnen worden. Voor het verwerken van de bloesem had ik dit jaar geen tijd.  In mijn nieuwe functie van kruiden-en tuinvrouwtje ga ik dat kostelijks niet onbenut laten, dus aan de slag. Voor siroop heb ik anderhalve kilo ontsteelde bessen nodig. Door ze in de vriezer te leggen, tik je de bevroren bessen er makkelijk af, las ik op internet. Dus beginnen we maar eens met het aanleggen van een buffertje in een vrieslade. Ook al handig als ik ze samen met bramen tot jam ga verwerken. Maar die bramen zijn hier nog láng niet zo ver. Terwijl mijn zus in s’ Gravenzande al kilo’s staat te plukken. Tsss.

 

De bui zien hangen

De tropische tuin in Colombia (klik) is andere koek dan ons Italiaanse erf.  Er viel hier de laatste twee weken geen druppel en onze familie begreep de wens voor een fijne plensbui dan ook heel goed. Hun aanmoedigingen hebben geholpen want terwijl wij weer op huis aanreden vanaf het vliegveld in Ancona waar we hen hadden afgeleverd, zagen we dit. Nog geen vijf minuten later zagen we niets meer en gingen bij een benzinestation maar even de weg af. Daar stonden zowel personen-als vrachtauto’s de bui af  te wachten. Tien minuten later konden we onze route vervolgen. Onze tuin is heerlijk opgefrist van deze tropische bui. Wij ook. Dus aan de slag in de tuin. Net zo lang tot onze ruggen het wel weer genoeg vinden.

 

Bedrijvigheid

Aan de bomen en het plantsoen voor ons huis is goed te zien dat er een droge en warme periode is geweest. Het gras en de boom vertonen geeltinten. Ik zag, terwijl ik aan mijn ochtendkoffie zat, al een gemotoriseerde maaier langs komen. Even later een werkboot met fietswrakken. In Caldese regent het nu hoorde ik van de wijnboer die achter bleef. Dat is heerlijk voor de tuin, de wijngaard en het gras. Zo blijkt maar weer dat het gras elders altijd groener is.