Kale bomen, grijze luchten

Grijs en nevelig, het blijft saai weer. Ik maak nog snel een foto bij mijn autootje vóór ik naar mijn moeder rij. Daar drink ik gezellig koffie en doe wat klusjes. Er staat een cyclaam op haar balkon weg te kwijnen. Terwijl mijn moeder met haar fysiotherapeut wat oefeningen doet, knip ik alle lelijks uit de plant, geef haar wat lauw water en ze krijgt een nieuw plekje binnen. Eens kijken of ze op wil knappen. Die plant, hè.

Op het balkon neem ik nog wat foto’s van de bouw van het vernieuwde winkelcentrum. Het zou zo maar eens kunnen dat over een maand of drie ook deze zijde in gebruik genomen is. We kijken er verlangend naar uit, vooral mijn moeder. Die bouwput zijn we meer dan zat.

Dammen en schaken

‘Zullen we Delft inlopen of ga je liever naar een kringloopwinkel’, vroeg ik blogvriendin Marthy die vandaag bij mij op de koffie kwam. ‘Dan ga ik voor de kringloop want ik heb nog schaakstukken nodig’, was het antwoord. Voor de zoveelste keer blijken we gelijkgestemde zielen te zijn want ik was op zoek naar damstenen, echt waar, dus de kringloop moest het worden. Eerst nog even samen geluncht en toen naar Rataplan in Den Haag, een van de grootste kringloopwinkels in de regio. Uiteindelijk vertrok ze zonder schaakstukken en was ik nét iets fortuinlijker op mijn zoektocht. Maar ik weet echt heel zeker dat Marthy daar niet mee zit. Ik ken haar alsof ik haar heel vaak spreek. En dat doet ze in feite ook via haar dagelijkse blog.

Muzikaal bijspijkeren

Door het schitterende en vandaag zonovergoten Groene Hart reden we naar Beusichem. Bij vrienden die we in Italië hebben leren kennen, werd een muzikale lezing gegeven door Olga Franssen.

Op onnavolgbare manier leert zij haar publiek luisteren. Vandaag behandelde zij Beethoven. Wij, muzikaal totaal niet onderlegd, werden bijgespijkerd over zijn leven en vooral zijn werk. Met de gitaar in de hand laat zij horen hoe hij accenten op noten legde, waarom Beethoven moeilijk te zingen is, hoe hij speelde met thema’s die uiteindelijk verwerkt werden in symfonieën en hoe vernieuwend zijn muziek was in vergelijking met tijdgenoten als Mozart en Hayden. Kortom: zeer leerzaam en interessant. De foto’s maakte ik na ons vroege vertrek in de mooie dorpskern van Beusichem. Waarom we vroeg vertrokken, vertel ik misschien morgen wel.

Pak Je Kunst

Het is denk ik meer dan vijftig jaar geleden dat ik een pakje sigaretten uit een automaat trok. Maar toen ik gisteren in het Schiedamse museum déze pakjes zag, die in plaats van rookwaar met kunst zijn gevuld, bezweek ik voor de verleiding.

Plaatselijke kunstenaars vullen de pakjes met unica die je voor vier euro en ongezien, koopt. Mooi verpakt en spannend om het open te maken.

Er kwam een figuurtje uit dat gemaakt is door Edith Bons uit haar serie Androgyn. Beknopte informatie over de kunstenaar is ook toegevoegd. Ik zocht haar site op en ze blijkt grappig genoeg uit Delft te komen.

Ro-Nalt Schouwen uit Tilburg is de initiatiefnemer van deze automatenkunst, die inmiddels meer dan 30 automaten beheert en verspreid is in 22 plaatsen in Nederland. Als ik er weer eens een tegenkom, laat ik me vast opnieuw verleiden.

Jeneverstad

Toen ik bij mijn vriendin aan de koffie zat, was dit mijn uitzicht. Dat smaakte extra goed. Ze woont recht tegenover het Stedelijk Museum Schiedam, dat is onderscheiden als het meest klantvriendelijke museum van Nederland in 2019. Ik heb er ook op gestemd met in het achterhoofd de mogelijkheid tot het winnen van de hoofdprijs onder de inzenders; een reis naar New York. Daar zouden we dan samen naar toe gaan. Ach, een dagje Schiedam is ook leuk.

Met ons rug naar het museum kijk je zo richting haar huis. Om de hoek liggen prachtige oude boten in de haven. Dat we tussen het bijkletsen door, ook nog tijd maakten even het museum te bezoeken, is eigenlijk een wonder. Ik kom er nog op terug. Ik moest haast maken om vóór de files rond Rotterdam weer naar Delft terug te rijden. Dat lukte binnen een half uur. Welbesteed dagje!

De dames van de bieb

‘Kom je straks boeken lenen, oma, want we gaan bibliotheekje spelen”. Onze kleindochters zijn echte boekenmonsters. Zeer tot mijn grote vreugde. Toen we gisteren bij de jongste twee oppasten, kreeg ik een persoonlijke bibliotheekpas die ze zelf gemaakt hebben. Ook de laptop waarop de administratie werd bijgehouden, is zelfgemaakt.

Aan alles was gedacht. Het boek van de maand was op een apart tafeltje uitgestald en er was een leeshoek. Ik heb ook heerlijke gesprekken met ze. ‘Mijn lievelingsdieren zijn de waterdieren’ zegt Isabel en ze legt me even haarfijn het verschil uit tussen een zeeleeuw en een zeehondje. ‘Maar ik ben ook dol op de katachtigen zoals de poema’, voegt ze er aan toe. Toen ik Juliet in bed stopte, streek ze over mijn nek. ‘Waar komen al die plooien vandaan, oma?”Die krijg je zomaar als je oud wordt, daar hoef je helemaal niets voor te doen’, heb ik geantwoord. En ik aaide nog maar eens over haar strakke velletje.

Cabaret

Het allerfijnst is het om een voorstelling in het theater te zien. Maar ook de tv laat zich deze dagen niet onbetuigd. We hebben genoten van de oudejaarsconference van Claudia de Breij. Ze was scherp en geestig en had rake analyses. Ook Freek de Jonge gisteravond was weer als vanouds met zijn oprechte boosheid en zijn zelfspot. Dan was er een paar dagen eerder Lenette van Dongen op tv met een show uit 2017 die voor mij nieuw was en reuze geestig. Gisteravond viel ik pardoes in een (oude) show van Alex Klaasen waarvan ik zelfs in herhaling erg genoten heb.

Deze foto’s uit de Koninklijke Schouwburg in Den Haag maakten we eind december toen we De Alex Klaasen Revue Showponies 2 bijwoonden. Ik ben al jaren fan van deze man, die prachtig zingt, een goed acteur is, mooie teksten maakt en het uit de kast komen tot kunst heeft verheven. Ja, cabaret is aan mij wel besteed