Speuren naar kleuren

In winkelcentrum De Hoven was het hartstikke druk. Zal komen omdat het overdekt is en het weer onvoorspelbaar blijft. In de bijbehorende parkeergarage maakte ik deze foto. In het kader van mijn lijstje ‘benodigdheden Caldese’ werden succesvolle aankopen gedaan (lakens en een pan). De stapel spullen die mee gaat naar Italië groeit. De voorbereidingen daarvoor zijn alweer in volle gang. Maar daar kom ik de komende dagen nog op terug. Morgen is het februari. Die maand ga ik me, net als vorig jaar, zo veel mogelijk op kleur richten. En ik merk dat ik er nu al naar loop te speuren.

Gekke grieten

Ze kwamen op de koffie, ik had voor een lunch gezorgd en daarna gingen we Delft in. Het was dus een dag met een hoop gebabbel en gelach. De twee dochters kropen gierend in de toeristenklomp die op de Markt staat. Toen konden de moeders niet achterblijven. Er werd zeer kritisch naar het resultaat gekeken. Nou vooruit, deze twee foto’s mogen vandaag het wereldwijde web op. Een jarenlange vriendschap kan dit wel aan.

Onbeantwoord

Toen ik na de koffie bij mijn ouders aankondigde nog even bij Albert Heijn langs te zullen gaan, liet mijn moeder zich ogenblikkelijk ontvallen ‘Waarom zeggen zoveel mensen tegenwoordig DE Albert Heijn? En DE Blokker? Zouden die mensen niet weten dat je dat bij eigennamen niet doet?’ Tja. Geen idee. Misschien worden grote winkelketens meer als een instituut ervaren. Maar net zoals mijn moeder vind ik ook het heel lelijk klinken. Enfin, ik heb net droog de auto bereikt en maak op het parkeerdak bij Albert Heijn een foto van de snel veranderende weersomstandigheden. Twee minuten later rijd ik door een fikse hagelbui terwijl de zon schijnt. Vrijwel alle automobilisten passen hun snelheid aan. Behalve de man achter me, die me met lichtsignalen probeert over te halen toch vooral honderd kilometer per uur te blijven rijden. Waarom zijn er zoveel ongeduldige mensen?

Kommie uit Rotterdam, dan?

We waaiden zowat de Wilhelminakade af maar dat mocht de pret niet drukken. Samen met een zus ging ik vandaag naar het Nederlands Foto Museum in Rotterdam. Dat ligt vlakbij Hotel New York op de Kop van Zuid. Geweldige omgeving waar wind en regen vrij spel hebben en wij desondanks ook zelf aan het fotograferen sloegen. Niet gek, want het is er zo imposant. Bovendien wordt het aangemoedigd. En dat laat ik dan niet op me zitten. Uiteindelijk waaiden we als vanzelf het restaurant in. Daar was het vol, warm en droog. En nog smakelijk ook.

Pruttelen en bewerken

We plakken er nog maar een rustig dagje achteraan. De afspraak om met een zus naar het Museum voor beeld en geluid in Hilversum te gaan, is verzet. Nu ik niet meer werk, is het sowieso een stuk makkelijker om even toe te geven aan een forse verkoudheid. Vroeger had ik natuurlijk gewoon doorgewerkt. Op dit prutteldagje doe ik wat administratie en opruimdingetjes. En laat een bewerkte foto zien die ik vorige week maakte. Het lijnenspel van de flat in combinatie met de berijpte bomen, heeft wel wat, vind ik.

Mensen op maandag

Vanwege een behoorlijke verkoudheid en het daaraan gekoppelde griepgevoel, heb ik mijn dag voornamelijk in bed doorgebracht. Dus blik ik – als jullie het goedvinden – nog even terug op onze recente reis door Thailand. Met wat eenvoudig meubilair en een kleine kraam, heb je in Bangkok al snel een straatrestaurant. Ik heb me laten vertellen dat veel werkende mensen niet eens de moeite nemen zelf te koken maar op straat hun maaltijd kopen. Wij deden dat ook geregeld en het smaakte altijd prima. Over de hygiëne heb ik me maar geen zorgen gemaakt. De bereiding van het eten zag er goed uit en niemand van ons is ziek geworden. Toen.

Vroege vogels

Op verschillende plaatsen in de Delftse Hout zijn vogelhutten gemaakt. Vandaar kun je tamelijk gemakkelijk vogels bekijken en informatie lezen over welke vogels er te spotten zijn. Het lijkt of er weinig gebruik van wordt gemaakt maar dat kan een gevolg zijn van het vroege tijdstip waarop wij wandelen. Tussen negen en tien uur zijn het meestal hardlopers, nordic walkers en wielrenners die de paden bevolken. Hoewel vogelaars volgens mij ook vroege vogels zijn. Hoe dan ook, ik besloot er maar eens een foto van te maken vandaag. De kerktoren van Delft is in de verte te zien. Tussen het punt waarop ik sta en het centrum van Delft, ligt de drukke A13. Maar daar trekken lepelaar en kievit zich kennelijk niets van aan.

Bloemen

Samen met een dierbare vriendin bezocht ik vandaag in Voorburg een van de grootste kringloopwinkels uit de regio. Ik slaagde er eindelijk voor twee vergieten die als plukmand zullen fungeren in de moestuin van Caldese. Er is nu nog maar één voorwerp dat op mijn kringloop-wensenlijstje staat. Zodra ik het gevonden en aangekocht heb, verschijnt het op mijn blog. Maar eerst laat ik hier die leuke vriendin in haar bloemige jas zien terwijl ze in een bloemenwinkel staat. Ons gezamenlijk dagje was, zoals gebruikelijk met ons twee, weer heel vrolijk en fleurig.

Ruilen

Onze dochter ruilde haar maandagse werkdag met vandaag. Zodoende konden we het afgelopen weekend met elkaar zelfs wat langer in Drenthe blijven. En dus hebben wij in goed overleg vandaag een oppasdag. En dat is heus geen straf. Kijk die twee paar slofjes nou eens fleurig staan wachten op vier lieve meisjesvoeten. Van huis uit ben ik geen dweperig persoon maar van onze kleinkinderen vind ik alles leuk, vertederend, grappig en wijs. Tot en met dit stilleven toe. De meeste grootouders zullen dit herkennen. En voor wie er niet tegen kan: sorry, laat me maar even.

Een jaar later

Toen ik vandaag bij mijn ouders was, bedacht ik dat ik wel een foto kon maken van de nieuwbouw van MCH Antoniushove. Om te laten zien dat het nu toch echt op begint te schieten. Maar als je de dagfoto vergelijkt met die van een jaar geleden, lijkt er niet veel veranderd te zijn. De contouren zijn hetzelfde. Alleen de kleur van de nieuwe gevel is nu anders. Het weer is even somber als op 27 januari 2014. De portiekramen, waar doorheen ik de foto beide keren maakte, zijn vandaag een beetje vuiler dan de vorige keer. Ik weet dat er binnen in de nieuwe vleugel heel hard gewerkt wordt en ik ga beslist over een paar maanden een spetterende foto plaatsen. Want dit is eigenlijk geen gezicht.