Verstrijken van tijd

Een fors aantal ijzeren oprijplaten en een berg zand vormen de basis. In samenwerking met de gemeente organiseren buurtbewoners op het Koningsplein een vreugdevuur. We wandelden er vanmiddag langs en zagen leden van de organisatie bijeen staan nadat het grootste deel van de klus geklaard was. Vanavond alleen nog even de fik er in.

Er zijn wat mij betreft wel eens betere jaren geweest om op terug te kijken. De dood van vrienden en het verdriet van stukgelopen relaties in onze omgeving hakten er in. Maar ik richt de blik graag voorwaarts. Zonder verdriet bestaat geen geluk. De fik er in met dat oude jaar. Veel geluk voor iedereen in het nieuwe.

Thuis en jarig

De opa en kleinzoon kwamen met de nachtbus terug. Die reis verliep zó voorspoedig dat ik in het holst van de nacht, rond half vijf, het sein kreeg dat ze al bij Rotterdam reden. Rond zes uur werd de jarige opa door onze zoon voor de deur afgezet. Waarna ik hem van harte feliciteerde en we allebei nog tot half elf sliepen. Bij een kop koffie was het tijd voor het cadeau en de verjaardagspost.

Vanavond komen vrienden eten, de rest van de dag besteed ik dus aan de voorbereiding van een etentje. In de tussentijd luister ik naar zijn enthousiaste verhalen over de trip. En naar de top 2000.

Verliezen in lezen

Toen ik vanmiddag om drie uur met de boodschappen thuis kwam, moest ik nog lunchen. Dat overkomt me vaker als ik de enige in huis ben die het dagritme bepaalt. Ik had vanmorgen mijn zinnen gezet op het uitlezen van deze roman en dat was me gelukt. Een prachtig boek bovendien dat ik voor twee euro bij de kringloop mee griste.

In dit nogal knullige schriftje houd ik sinds 1992 bij welke boeken ik lees. Dit jaar staat mijn teller op 35. Mijn streven is om er jaarlijks 52 te lezen, dat heb ik nog nooit gehaald. Het bovenste boek van mijn wachtstapel bestaat uit drie losse verhalen waarvan ik er twee uit heb. Tim Krabbé moet ik in drie uur wel kunnen verschalken. 2018 telt nog twee volle dagen. Ik blijf dus steken bij 37 boeken dit jaar.

 

Reizend kleinkind

Elk kleinkind krijgt voor zijn dertiende verjaardag van ons een uitje, dat hij of zij samen met een van ons mag maken. Er is een vast budget dat door het feestvarken mede wordt beheerd. Afhankelijk van het reisdoel kan de duur van het uitstapje dus variëren. Lucas wilde graag naar Parijs en koos voor een goedkope busreis naar de lichtstad. Ze deden gisteren zo ongeveer de hele dag over de reis. Toch was er gelukkig tijd voor een foto bij de Seine, een wandeling over de Boulevard San Michel en een pizza in het Quartier Latin. Ja, het thuisfront wordt voortdurend op de hoogte gehouden. De mannen hebben het naar hun zin. Vanmorgen kreeg ik deze foto doorgestuurd van een mistig hoogtepunt.

Verder kijken

Op het moment dat ik in Delft de zon op zag komen, had ik er al een ritje naar Den Haag op zitten. Ik bracht om zeven uur vanmorgen de wijnboer en onze kleinzoon naar CS Den Haag. Ze zijn voor een paar dagen naar Parijs vertrokken. Over het hoe en waarom kom ik de komende dagen nog wel te bloggen.

Zijn afwezigheid hier geeft ruimte voor een logeerpartij van ons jongste kleinkind. Zo trekken we alle twee intensief op met onze nazaten. Beide kinderen ontdekken nieuwe vergezichten. De een in een wereldstad, de ander in een kanaal in een Hollandse stad.

Hoge bomen

Met een bezoekje aan mijn ouders en daarna een etentje bij en met mijn zus en zwager, is ook deze Tweede Kerstdag prettig gevuld. Ik had jullie nog niet de opgetuigde kerstboom in de centrale hal laten zien. En ik had het wél beloofd. Dus zie hier de trots van alle bewoners. Een fijne binnenkomer, dat spreekt voor zich.

De dagelijkse wandeling voerde naar De Markt waar ook een joekel van een kerstboom prijkt. Natuurlijk blijven deze bomen nog staan tot in het nieuwe jaar maar vandaag voelt wel als een laatste mogelijkheid nog even wat kerstpraal te laten zien.

Eenvoud

Bij overvolle kerstdagen kan kerstavond nog wel eens een uitwijk vormen om een gezelschap bijeen te brengen. Dit jaar was het onze avond samen. Kaarsjes aan, eenvoudig maal en het uitpakken van een cadeautje uit Australië. Ook vanmogen zaten we samen aan tafel. Waarna we lazen en de vaste bruggenloop deden. Aan het eind van de middag gaan we naar Zwijndrecht. Daar verzamelen onze kinderen en kleinkinderen plus de andere opa en oma. Ieder gezin verzorgt een gerecht. Voor ons is dat het dessert en dat hoeft alleen ter plaatse nog geassembleerd te worden. Traditiegetrouw zorgt de wijnboer ook voor de wijn. En heerlijke kerstdag dus. 

Kerstwens

Dit is wel een toepasselijke dag om alle blog-en facebooklezers mooie dagen toe te wensen. In harmonie met de mensen om je heen en met jezelf. Niet al te opgefokt graag.  Doen wat goed voelt. Dat zal voor iedereen anders uitpakken. Maar wie goed luistert naar zichzelf kan ook luisteren naar anderen.

De eeuwige strijd

De afdeling Ede van onze wandelclub, bestaande uit twee personen, was vandaag weer aanwezig in de Delftse Hout. Dat verhoogt de gezelligheid zeer want van het weer moeten we het niet hebben.

We gebruikten een deel van deze regenachtige zondagmiddag om met z’n vieren het Delftse Museum Prinsenhof te bezoeken. Daar is momenteel een mooie tentoonstelling te zien over Willem van Oranje. Ik nam er weinig foto’s maar wel dit van mee: hij streed voor vrijheid van godsdienst en geweten. Laten we dat na meer dan vierhonderd jaar nou eindelijk eens in de praktijk gaan brengen met z’n allen.

Het leger

Het zijn een beetje de geijkte stadsbeelden hier op deze grauwe dag. Het zou mooi zijn als ik wacht met fotograferen tot de schemering. Dan is de feestverlichting aan en zijn de grachten feeëriek verlicht, om maar eens een echt dicteewoord te gebruiken. Maar hé, ik heb meer te doen, hè.

Ook heel typerend voor deze tijd van het jaar is de inzamelingspot die hangt voor de kledingwinkel van het Leger des Heils in de Choorstraat. Ik bewonder de praktische inzet van de Heilsoldaten. Dus ja, we trokken de portemonnee. Bovendien neem ik me voor in het vervolg daar overbodig geworden kleding te doneren. Wat stom dat ik dat nooit eerder heb bedacht.