Puur genieten

Mijn vriendin en ik hebben hier hartelijk om staan lachen. De gezellige kleinschalige badplaats Kijkduin ligt op de schop.  Vooral de kreet PUUR GENIETEN ! in hoofdletters vonden we humor. Er ontstaat een nieuwe skyline, lees ik in de plannen en hou mijn hart vast. Geen tweede Scheveningen mag ik hopen.

Natuurlijk vonden we een geschikte plek om bij te praten en onze vriendschap te verdiepen. Want zo voelt dat bij ons. We kunnen zeer vertrouwelijk met elkaar praten en hébben daar ook echt iets aan. Die geschikte plek viel eigenlijk tegen. We zaten in een strandtent waar de consumpties duur waren en de bediening matig. Maar bijgepraat zijn we wél.

 

 

Advertenties

Op bezoek bij Max

Het is misschien een wat onbegrijpelijke foto, die uitleg behoeft. In het Gemeente Museum in Den Haag loop je via deze toegang de tentoonstelling binnen van Max Liebermann. Daar, in de volgende zaal, wacht de kunstenaar met een geamuseerde blik je op. Als tijdgenoot en vriend van Isaac Israels was hij zeer gecharmeerd van Nederland en maakte hij veel Hollandse schilderijen.

Ik hou ontzettend van het impressionisme waarin met ogenschijnlijk losse hand en veel zwierigheid in de verfstreken, zo raak getypeerd wordt. 

Deze mosselvisser had ik zo onder mijn arm mee willen nemen naar huis. Onzin natuurlijk. Laat iedereen die van deze stijl houdt, vooral de tentoonstelling bezoeken en genieten zoals mijn vriendin en ik dat vandaag deden.

 

Koekje van eigen deeg

Welke oplossing zagen jullie om spullen op te bergen, vroeg Els voor haar  rubriek Stuur-een-foto. Het antwoord stond voor mijn neus. In dit kunstig vervaardigde doosje zaten vier paaseitjes opgeborgen. Het doosje was niet alleen zelf gevouwen maar ook bestempeld door de maakster.

Een cadeautje dat met zoveel liefde voor detail is gemaakt, wordt door mij zéér  gewaardeerd. De paaseitjes waren snel op. Want na een treinreis met oponthoud en gedraaf naar andere perrons plús een wandeling van station Delft naar huis, had ik het wel verdiend, vond ik. Een verse kop thee met een eitje. Een eitje van Els, de blogvriendin die ik zojuist ontmoet had!

Opgehaald hart

Haal je hart op in de winkel, staat op de gevel. En ik ken geen vrouwen die niet gecharmeerd zijn van deze winkel aan het Vrouw Juttenland hier in Delft. Het is vrijwel ondoenlijk om op te sommen wat er zoal te koop is. Ik doe een poging. Een miljoen knopen, kant en lint. Kaarten en geschept papier, kolderiek speelgoed, moderne sieraden, exentrieke kerstversiering, kleurig glas, emaille, aardewerk.

Ik koop er vaak kadootjes, soms iets voor mezelf.  Zodra ik met een vriendin door Delft loop, troon ik die ook altijd even mee. Gisteren met haar.

Ik ben dol op dit soort snuffelwinkels. En ook op mijn vriendin.

Kerstig

Toen we donderdagavond bij vrienden in Amsterdam heerlijk aan de maaltijd zaten, werd hun kerstboom bezorgd. We boden aan te helpen optuigen maar dat hoefde niet. En het zou ook een verstoring van de heerlijke maaltijd hebben gegeven. Gisterochtend was ik bij mijn leuke ouders en hielp met het neerzetten van de kerststal. ’s Avonds woonden we samen met goede vrienden een prachtig concert bij in de Bartholomeuskerk in Poeldijk. In het koor van Musica zingen gezamenijke vrienden mee en na het concert konden we nog even onze welgemeende complimenten aan hen overbrengen. Vanmiddag loop ik samen met onze dochter, haar vriendin en diens moeder door Delft waar een kerstmarkt plaatsvindt. Nog negen dagen voor het Kerstmis is maar ik zit er middenin.

Ingepakt

Een leuke vriendin verhuisde begin van het jaar van Breda naar Schiedam. In die periode hielp ik haar in het oude huis met het sorteren en wegbrengen van overtollige spullen naar de stort.  Gelukkig zag ik die dag ook voor het eerst haar nieuwe woning, die toen nog niet ingericht was. Inmiddels woont ze er een half jaar en heb ik haar knusse grachtenappartement eindelijk nogmaals bewonderd. Ze heeft een achtergrond als binnenhuisarchitect dus de inrichting was subliem.  De zon scheen, uiteraard maakten we een stadswandeling.  Breda mag dan een aantrekkelijke stad zijn, Schiedam kan er ook wat van. We kwamen nog twee leukerds tegen.  Die zijn wel héél enthousiast aan het inpakken geweest.

 

 

Later als ik groot ben

Nog niet eerder was ik in het Rietveld Theater In Delft. Tot gistermiddag. Ik had het idee dat er alleen amateur toneel voorstellingen worden gegeven maar toen ik op de site van Delft in de Buurt zag dat Marjan Berk een programma verzorgde, werd ik enthousiast. Een zus en een vriendin ook. Dus daar zaten we. Wat een heerlijk inspirerend mens is die Marjan. Ze oogt broos, maar heeft nog steeds een heerlijke ontwapenende kijk én een scherpe blik op alles wat ze tegenkomt. Ze beantwoordt vragen uit de zaal en doet dat gevat en vol met humor. Ja, als ik tachtig plus ben, wil ik ook een Marjan zijn.