Geplooide berg

dsc_0011

Nog even terugkomend op het Museum Beelden aan Zee, laat ik wat foto’s zien die ik daar vorige week maakte. Want naast het werk van Picasso raakte ik geboeid door een installatie van Anish Kapoor.

dsc_0013

In een aparte ruimte staat een enorm sculptuur dat is opgebouwd uit gestapelde aluminium lagen. Het lijkt aan de buitenkant massief. Maar beklim je een trap dan kun je vanaf een plateau het kunstwerk inkijken.

dsc_0015

dsc_0016

Wie de moeite neemt op zijn naam te klikken, krijgt het beeld Mountains, nogmaals te zien maar vanuit een nog hoger standpunt. Dan wordt ook duidelijk hoe groot en indrukwekkend het is.

Warme gloed

dsc_0085-001

Toen ik na de pranzo met onze Nederlands-Italiaanse vrienden naar onze werkkamer op zolder liep, bleek die kamer door de ondergaande zon verlicht te worden. Alsof ik een soort sprookjesboek inliep met van die ouderwetse silhouet plaatjes. De muur waarop de projectie tot stand kwam loopt schuin en voor het tegenoverliggende raam hangen jaloezieën. Waardoor dus dit grappige effect ontstond. Da’s toch een mooi alternatief voor een foto met etende gezelschappen. Terwijl we deze week haast niets anders doen. Het past prima bij het heerlijke sfeertje van een ontspannen middag met goede vrienden.

Precies in honderd woorden

dsc_0049

De camera maar meenemen bij het boodschappen doen. Heel veel tijd om buiten te zijn heb ik niet. Of beter gezegd maak ik er niet voor vrij. Liever werk ik eerst wat huishoudelijke taken af, dat geeft me de rest van de week een rustig gevoel. Bovendien is het wachten op een servicemonteur. Pas als hij geweest is en het probleem aan de afwasmachine weer verholpen is, de middagboterham in de mik zit, pas dán lopen we door zonnig Delft. Tintelfris en strakblauw. Je hoeft heus geen uren te wandelen om er toch een zonnig gevoel aan over te houden.

Aanschuiven

dsc_0002

Het zal nog moeilijk worden om niet voortdurend over etentjes te bloggen de komende week. We gaan drie maal bij familie of vrienden eten. We ontvangen eenmaal zelf vrienden voor een lunch en de wijnboer gaat nog met een clubje uit eten. Zo gaat het vaak in deze tijd van het jaar. Niet dat ik er bezwaar tegen heb hoor, want met leuke mensen bijeen klonteren, wat praten en eten hoort tot de geneugten des levens. We begonnen de eetweek met de vaste afspraak: ons zondagse ontbijt bij Du Midi. Alleen zaten wij na de vroege wandeling wel lekker warm binnen.

Blauw

dsc_0080

Ikea en de Kringloop vinden we de leukste winkels, zeggen onze kleindochters. Dus was het geen probleem ze even mee te nemen naar Het Goed in Zwijndrecht. Op zoek naar een botervloot. We kwamen met een voorleesboek en de blauwe waterkan weer thuis. De linker kan kocht ik heel veel jaar geleden in Zuid Frankrijk, ik meen voor 27 gulden. Tijdens etentjes staat ie op tafel, samen met de blauwe waterglazen. Nu we de Italiaanse gewoonte hebben om ook bruisend water te serveren, is de blauwe kan (voor nog geen drie euro) wel een heel goede aanvulling. Naar de botervloot blijf ik doorzoeken en ja, ik mag de ramen ook wel eens lappen.

Een kinderhand

dsc_0036

We hebben ook een sinterklaaskwartet met de kleindochters zitten doen. Maar deze opa gooit liever zijn ziel en zaligheid in het voorlezen, dat past beter bij hem. Ach, wat hebben we ons geamuseerd gisteren en vandaag. We bleven zelfs een nachtje slapen tijdens deze oppassessie. En toen mochten de schoenen ook nog worden gezet.

dsc_0044

‘We zetten voor jullie ook een schoen’, zei kleindochter Isabel en plaatste twee prachtig plastic muiltjes naast hun stoere laarzen. Maar daar had Piet niet op gerekend, dus die bleven leeg.  Dat gaf dan weer niets want Juliët had op school echte pepernoten gebakken en deelde die ruimhartig met ons. En zo beleefden we alle vier een heerlijk avondje terwijl het echte feest nog moet beginnen.

Gembergolf

dsc_0004-001

Zonder dat ik me er van bewust ben, doe ik mee met de gembergolf. Het schijnt ineens hip te zijn overal gember in te stoppen. Nu is het bij trends vaak zo dat je van je zelf denkt er niet aan mee te doen. Maar ongemerkt staan er toch ineens cactussen in huis. Staat er in de helft van de Nederlandse huizen een grijze hoekbank, en draagt iedereen deze winter een geruit overhemd. Die laatste twee opsommingen gelden niet voor mij, de eerste twee wel. Mijn gembergolf heeft Picasso-achtige trekken. Waarmee ik me enorm onderscheid van de grote meute. Toch?

Beelden aan zee

dsc_0007

‘Dan laat ik je ook even zien in welke ruimte ik wel zou willen wonen’, zei mijn zus. Ze troonde me mee naar een zaal met ramen tot aan de vloer en dit uitzicht. Dat er tussen het duin en zee nog de drukke Scheveningse boulevard ligt, is moeilijk voorstelbaar maar echt waar. We bezochten samen een tentoonstelling met keramiek en een enkel beeld van Picasso.

Op mijn beurt kon ik haar vertellen dat ik in het voorjaar in Malaga nog Picasso’s geboortehuis heb bezocht. Waarmee we ongemerkt maar ook onvermijdelijk bij een van onze favoriete onderwerpen waren beland. Het gaat bij ons al snel over huizen, meubels, muurverf en kringloopvondsten. En dat allemaal terwijl we die fraaie kunstweken van Picasso liepen te bekijken.

Huize Avondrood

dsc_0091

En toen werden we gisteravond getrakteerd op een schitterende zonsondergang. Dat betekent vaak dat er een zonnige dag op volgt. Laat dat nou warempel het geval zijn. Waarom het woord warempel me ineens te binnenschiet, weet ik niet. Het hoort in een rijtje waarin ook desalniettemin zou passen. Ik ga eens aan onze kleinzoon van elf vragen of hij deze woorden kent. Maar ik veronderstel dat hij vindt dat deze ouderwetse woorden meer in bejaardenoord thuis horen.

Spelen met licht

dsc_0034-001

Fotocursus les 8 gaat over licht. De opdracht luidt een straatfoto te maken met zon en schaduw en een portretfoto in mooi buitenlicht. Tja, dat zal nog niet meevallen gezien de weersomstandigheden. Dus laat ik mijn inzending van vorige week zien. Temeer daar ik vandaag niet toekom aan een verse foto. Ik ben met een verfklus bezig, de kamer is overhoop en ik kom de deur niet uit. Goed, de foto-opdracht was om in de zelfde lichtomstandigheid twee verschillende foto’s te maken. Op de bovenste foto danst jongste kleindochter bij een discobol. Op de onderste foto zien we de draaiende bol. Door de instellingen van mijn camera te veranderen, kwam ik tot dit resultaat.

dsc_0024