De straat anno 2021

Natuurlijk lieten we onszelf even uit op eerste kerstdag. Op het Doelenplein stond de kerststal weer, voorbijgangers kunnen zien dat kerstmis niet alleen bestaat uit rendieren, arrensleden en de Kerstman. Er lagen ook een paar gevonden wanten. Als de eigenaar ze niet terugvindt, heeft een ander er misschien nog wat aan. Het is er koud genoeg voor.

Dit troffen we aan op de stoep voor ons huis. Onder het motto Zo, ik ben het kwijt, heeft iemand gemeend zijn zooi op eerste kerstdag te moeten lossen. Brrrr. Gelukkig stapten we daarna onze sfeervolle hal in en kregen we via de familie-app een negatieve teststraat doorgestuurd. Waarna we heerlijk bij elkaar aan de kerstdis zaten.

Kerstsfeer op het Doelenplein

We hadden gistermiddag een missie. Daarvoor liepen we het centrum door. En dan zijn er altijd wel weer aardige gevels en doorkijkjes te fotograferen. Vanaf het Vrouwjuttenland kijk ik naar de Verwersdijk. Daar waar op de gevel Wees Bllj staat (rechts op de tweede foto) begint het Doelenplein. Normaal een levendig plein met drie horecagelegenheden en een hotel. Toch hebben de gezamenlijke uitbaters ook dit jaar de kerststal weer neergezet, compleet met de engel er boven. Wat ik er vooral bijzonder aan vind is het feit dat hier het Kerstfeest in zijn historische context wordt weergegeven. Gelovig ben ik niet meer maar ik zie dit duizend keer liever dan die stomme kerstman met zijn arrenslee.

Het doel van onze missie vertel ik een andere keer wel.

Kerst zonder stress

 

Het schiet hier thuis nog niet erg op met de boom. Er staat een uiterst klein sparretje in een rieten mand. Maar dat is het dan wel. Nog geen bal of lichtje te bekennen. Vandaag heb ik het huis van mijn ouders in kerstsfeer gebracht. Mét kerststal, wat takken met ballen en een kerstkleed. Meer dan de helft van de kerstversiering die ze in hun lange leven verzamelden, wordt niet meer gebruikt. We sorteerden het spul en ik kon aansluitend een doos naar de kringloop brengen. Morgen ga ik voor ons zelf aan de slag. Met nog een week te gaan, ben ik ruim op tijd.

Beelden uit mijn kinderjaren

Het is inmiddels traditie dat ik mijn ouders assisteer bij het versieren van hun huis in kerstsfeer. Dat wordt elk jaar soberder maar de kerststal moet er wel staan. Dat is de essentie van hun kerst. En hoewel dat voor mij toch anders is komen te liggen in de loop der jaren, ben ik weer verheugd om de beeldjes te zien. Mijn vader richt de stal in en mijn moeder en ik rommelen met gezellige kerstkleedjes. Er staan elektrische lichtjes in de vensterbank en in een glazen schaal in de hal liggen wat kerstballen. Mooi genoeg zo, vinden mijn ouders. Wie ben ik om het daarmee niet eens te zijn.