Maandag

In de kookstudio van een zus en jarige zwager hebben we gisteren met mijn moeder, zussen en zwagers gekookt. Allereerst werd het menu uitgelegd en we werden in groepjes opgedeeld. Vooraf zalm, dan risotto, gevolgd door confit de canard met hete bliksem en spruitjes en toe een stoofpeer op bladerdeeg met spijs en slagroom. We mochten het nog opeten ook! Mijn moeder maakte de spruiten schoon en genoot van ons gezamenlijk samenzijn. Zaterdagavond hadden we hier vrienden te eten, zaten eerder die dag met nichten van de wijnboer aan de koffie in een leuk restaurantje in Delft en ontmoette de wijnboer wat collega wijnboeren tijdens een nieuwjaarsreceptie. Je kunt dus wel spreken van een bijzonder goed gevuld weekend.

Dus stapten we vandaag weer over tot de orde van de dag met de gewone dagelijkse dingen en laat ik zien hoe mooi een blauwe maandag er uit ziet.

Schaamrood

Gisteravond kwamen een paar oudcollega’s bij ons eten. Bij het samenstellen van een menu ging ik praktisch te werk vanwege niet al te veel voorbereidingstijd. Voor de groenten koos ik boontjes en peulen die ik bij de Appie ongezien in de kar legde. Omdat ik nog zelfgemaakte vijgenjam had, leek mij een nagerecht met mascarpone, slagroom en wat verse vijgen wel lekker.

Egypte, Kenia, Italië en Peru waren dus de leveranciers van deze producten, die deels ook in plastic verpakt waren. Terwijl ik een voorstander ben van zo lokaal mogelijk voedsel dat hoort bij het jaargetijde. De pastinaaksoep en de runderstoof op Italiaanse wijze was gelukkig wel van Nederlandse producten gemaakt. Maar toch. Het eerst volgende etentje ga ik echt anders samenstellen.

Oliebollen in januari

Ze zijn beslist vrijgevig bij de Jumbo in Leidschendam. Nog vóór Kerstmis kreeg ik een gratis kerstboom aangeboden, die ik overigens afsloeg en op 2 januari viel mij een pak oliebollenmix ten deel. Dat laatste snap ik wel, onverkoopbaar en niet houdbaar tot de volgende oud-en nieuw. Nou had ik toevallig op twee blogs iets gelezen over het maken van een cake gemaakt van oliebollenmix. Dus pakte ik het cadeautje aan en ging aan het bakken. Heel eenvoudig de aanwijzingen op het pak volgen inclusief het rijzen. Daarna in kleine blokjes gesneden appel, kaneel en rozijnen erbij. Dat alles in een cakeblik op 200 graden een half uur bakken en zie hier.

Tamelijk massief. Goudrenetten waren beter geweest dan de twee zoete appels die ik er in deed. Maar één was al aan het rimpelen, dus in het kader van de restverwerking mocht ie mee in de cake. Het is een soort rozijnenbrood geworden met oliebollen smaak. Met dank aan Wieneke en Lien. De aanbevolen poedersuiker bovenop, laat ik achterwege. Je kunt het ook te gek maken.

Wild in de grachten

In de gracht van het Rietveld staan twee eendenkorven. Bijzonder toch? Wat doen ze daar en hoe komen ze er ? Het blijkt dat de Belangenvereniging Binnenstad Noord, waar wij ook lid van zijn, de korven heeft geplaatst om wilde eenden ter wille te zijn. Dat was me dus even ontgaan.

De meerkoet en de nijlgans schijnen de overhand te hebben in de Delftse wateren. Samen met de stads ecoloog ontstond het plan voor plaatsing van de korven. Ik zag er een kuifeend, die waarschijnlijk in de korf woont. De jonge zwaan valt denk ik niet in de categorie die beschermd dient te worden. Ik ga het toch eens in de gaten houden en gooi desnoods de route van mijn dagelijkse wandeling om.

Operatie

Een dag met slecht weer kan niet beter besteed worden dan met het opruimen van de kersttroep. Gisteren deed ik dat bij mijn moeder, vandaag was ons huis aan de beurt. De te grote kerstboom had ik het liefst het raam uit gegooid maar dat is op onze hoogte en met smalle hoge ramen, geen optie. De boom, nog stevig in de naalden, was een onbuigzaam kreng geworden. Pogingen het ding in een groot tafelkleed te wikkelen en hem dan af te voeren, faalden. Hij moest in stukken. Een hele operatie waar de wijnboer als een vaardig boomchirurg tekeer ging. De jute Sinterklaaszak werd gebruikt om de top in af te voeren. Enfin, er is gestofzuigd, gedweild, met meubels geschoven en tig keer heen en weer gelopen. Ik bezweer mezelf ‘nooit meer een grote boom in onze kleine woonkamer. Ik herhaal: nooit meer.’

De eerste dag

Door de afstand en het sombere weer zijn ze nauwelijks te onderscheiden, maar ze staan er

Aan de overkant van het water maakt een gezin de straat weer schoon. Met lange bezems en stoffer en blik worden de vuurwerkresten bijeengebracht en afgevoerd. Wij zaten samen met een zus en zwager gisteravond eerste rang toen het afgestoken werd. Ondanks het ietwat mistige weer, was hier veel te zien en te genieten.

Nu nemen we bij een cappu de laatste oliebol en ik bekijk mijn blogstatistieken van het aflopen jaar. Ik voel me altijd behoorlijk gevleid dat zoveel mensen de moeite nemen hier mijn stukjes te lezen. Ik krijg dit jaar zelfs 366 keer de kans om lezers te begroeten. Als jullie blijven lezen dan blijf ik schrijven. Kijk… tóch een goed voornemen.

Illustratie uit het NRC

Natuurlijk is er taart

Bij een verjaardag, en zeker bij een mijlpaal-achtige, is gebak wel passend. Een cadeaus horen er ook bij. Geen tastbare cadeaus maar een ‘beleving’ die eind januari zijn beslag krijgt. En ook één die in historisch Delft te zien zal zijn. Ik hou dat nog even voor me en kom er in het nieuwe jaar zeker op terug. Voorlopig leest de wijnboer hier in bijzijn van kinderen en kleinkinderen de kaart waarop staat wát ie gaat krijgen. En hij laat zien hoe blij hij er mee is. Hij is pas morgen jarig, dus het wordt dubbelop feesten dit jaar.