High tea

Soms hè. Soms heb ik even geen zin om foto’s te maken. Een polderfoto die ik vorige week al maakte, plaats ik vandaag.  Twee stieren in de wei. Leuk toch? Maar die stieren van vorige week waren vandaag nergens te bekennen. Dus die foto kán eigenlijk niet. Dan doe ik vanmiddag de high tea wel. Met een club vrienden vierden we, verrassingsgewijs, het vertrek van twee uit het arbeidsproces. Maar de camera bleef in de tas want soms heb ik er gewoon even geen zin in wegens te leuk, te smakelijk en te druk. Ik laat daarom mijn kleinkindertheeserviesje zien. Lekker kleurig. Want morgen begint februari.

Zoek de zonzijde

Met de auto door de stromende regen naar Appie waar ik overdekt uit kan stappen. Ik zat net te bedenken hoe prettig het is om dat niet op de fiets te hoeven doen, toen ik op de autoradio het nummer ‘Always look on the bright side of life’ hoorde. Precies, zo denk ik er ook over. En die uien? Die gaan straks in de haché. Ja, ik ontwikkel geloof ik een fascinatie voor borden met ongekookt eten. Kijk maar naar de limoenen van drie dagen geleden. Goed, inmiddels is het buiten droog. Is dat bright of niet?

Stoelendans

Mijn kringloopstoelenproject. Ik noemde het al eerder op mij blog. Het ondervond behoorlijk wat vertraging maar eindelijk zijn er twee klaar. In een hoekje van de kamer had ik een soort werkplaatsje gemaakt. De stoelen heb ik eerst ontmanteld, daarna donkerder geverfd en tenslotte bekleed. Pfff… wat een een werk. De bekledingstof kreeg ik van een zus, die de lap tien jaar geleden voor een habbekrats had gekocht maar er uiteindelijk geen doel voor had. Ik schoof bij haar twee Ikea kinderstoelen naar binnen, dat was dus een prima ruil. Nog twee stoelen te gaan die, gezien mijn ervaring nu, vast nog wat netter worden. Even moed verzamelen.

Koninklijk diner

We mogen graag met gasten aan tafel zitten maar bij het zien van deze tafel realiseer ik me dat het voor de hoogheden echt geen lolletje moet zijn om aan een officieël diner te zitten. Lekker ontspannen praten met degene aan de overkant van de tafel kan sowieso niet met het enorme bloemstuk als barrière. Nee, dan zaten we gisteravond met zus en zwager behoorlijk wat informeler en ruimden na afloop ook zelf de boel weer af. Hier geen ‘livreiers’ die in de houding springen, alsjeblief niet. Wel een fraaie tentoonstelling in het Gemeente Museum, trouwens. En die van Karel Appel doen we een volgende keer.

Kunst

Vanmiddag ga ik met een zus naar het Gemeente Museum in Den Haag om daar de tentoonstelling over gedekte tafels te bekijken. Misschien komen we er zelfs nog wel aan toe Karel Appel ‘even mee te pakken’. Aansluitend komt ze, samen met haar man, bij ons eten. Onze tafel staat dus al vanaf twaalf uur gedekt. De foto maakte ik maandag bij een ander zusje. En zeg nou niet dat ik maar wat aan rotzooi want het is serieus artistiek bedoeld.

Up date

De laatste keer dat ik iets liet zien van de werkzaamheden aan de overkant van het Rijn-Schiekanaal, was op 1 december. De voortgang is voor ons denk ik interessanter dan voor de bloglezers. Maar toch wil ik graag laten zien dat de kademuur in kant-en-klare onderdelen aangevoerd en geplaatst wordt. Vanaf de vrachtauto wordt een element op de boot geplaatst om daarna stuk voor stuk en met veel passen en meten, definitief geplaatst te worden.  We gaan het straks nog jammer vinden als de boel klaar is en we niet meer zoveel spektakel te zien hebben.

Assisi

Omdat ik op maandag graag een archieffoto plaats, scrolde ik maar weer eens door mijn bestanden. Daar kwam ik deze telefonerende pater tegen. Hij zit op een bankje vlak vóór de beelden die de ouders van de heilige Franciscus voorstellen. Twee werelden in groot contrast. Dat zou toch zomaar de opdracht van stuureenfoto kunnen zijn? En wat te denken van het verschil tussen Nederland en Italië? Om over het weer nog maar te zwijgen.

Opsomming

Vandaag zag ik in Delft twee mij onbekende vrouwen, elkaar minutenlang omhelzen. Wandelde kleindochter Eva de polderwandeling mee. Vandaag draai ik een was en een droog en liggen straks de stapeltjes schone was weer in de kast. Vandaag lees ik ‘Vera’ van Jan Siebelink misschien wel uit en duik nog even in de krant van gisteren. Vanavond kijk ik via Programma Gemist naar Wie is de mol. Na een nachtje logeren brachten we vandaag kleindochter weer thuis en dronken even koffie bij zoon en schoon. Vandaag wordt het steeds mistiger maar hoef ik de deur niet meer uit. Attendeer ik de lezers op de aanvulling die Cisca uit Servië schreef. Vandaag is een heerlijke dag.

Natuurlijk

Dochter Fleur is hoogzomer jarig en pas vandaag werd haar cadeautje concreet. We volgden samen een kookworkshop, dat hadden we dus lang geleden al afgesproken. Samen met nog zes andere dames leerden we van foodblogger Reny de fijne kneepjes van ‘natuurlijk koken’.  Ach, het voert te ver om alle gerechten te noemen, maar leerzaam en lekker was het zeker. Want na theorie en de bereiding van diverse smakelijke gerechten, zaten we genoeglijk met de hele groep aan tafel. Zelf was ik te druk bezig om voortdurend foto’s te kunnen maken, maar één van Fleur roerend in de boekweitrisotto, dat lukte nog nét. Klik ook vooral even naar de site van Mind your feed van Reny. Dagelijks staan er heerlijke gezonde recepten. 

Niet over rozen

Zoals je in het dagelijks leven buren begroet en soms een praatje met elkaar maakt, zo gaat dat in blogland ook. Je leest eens bij elkaar, voelt herkenning, raakt geïnspireerd en je maakt contact. De vrouw die de rubriek stuureenfoto bedacht, maakt momenteel heftige tijden mee wat haar gezondheid betreft. Ik heb haar beloofd vandaag aan haar te denken. En hoewel ze niet in staat is dit bericht nu te lezen, is dit bloemetje voor haar. Je hebt het ergste achter de rug, Els. Van nu af aan kan het alleen maar beter gaan.