Kleur! Als ik moet kiezen tussen ingetogen tinten en kleur, dan kies ik voor het laatste. Zowel in kleding als in interieur. Op het erf hoef ik nauwelijks te zoeken. Groen is er uiteraard in duizend varianten maar ik ga vandaag voor rood. De jasmijn is alvast begonnen.
De meidoorn doet vrolijk mee. En de egelantier kan niet achterblijven.
Haar trof ik aan op de bodem van de wasmand. Ze heeft een oranje stippelrokje aan getrokken. Nou, dan hoor je er helemaal bij vandaag.
Wat betreft de tuin was er dit jaar niet veel te melden. We hebben de boel de boel gelaten en dat kan ook best een jaartje. Rozen en lavendel bloeien toch wel. En kijk, de rozen willen zich, zelfs met oktober in aantocht, heus nog wel op hun mooist presenteren. De lavendel is al gesnoeid, de rozen zullen er uiteindelijk ook aan moeten geloven. Een paar hanggeraniums hebben ook hun geld dubbel en dwars opgebracht. De nazomer is fantastisch en brengt nog heel veel moois. Morgen zal ik eens op zoek gaan naar wat kleur in de tuin.
Dit is wat je door de voorruit van een auto ziet, als je door de wasstraat gaat. Ik maakte de foto een paar weken geleden in NL. Dit is, geloof ik, ook ongeveer wat mijn piraat vanmiddag zag toen hij een tweede laserbehandeling onderging. Mijn auto kwam er stralend wit weer uit. De piraat ook, maar niet erg stralend. Het viel dus knap tegen vandaag. Het Engelse woord laser wordt hier trouwens uitgesproken als láser en dat komt dan wel weer aardig overeen met het gevoel van de patiënt. De dokter is wel tevreden. Nog even en de piraat is het ook weer.
Ondertussen vallen de rijpe druiven hier uit de pergola. Afgezien van de kleverige zooi die dat geeft als je er per ongeluk in gaat staan, is dat ook nog eens zonde. Dus daar moest iets mee. Vorig week maakte ik al eens sap door de druiven in een pan een beetje smots te koken en daarna door een zeef met schone theedoek te drukken. Zag er fraai uit en smaakte puur en heerlijk. Maar kan dat niet simpeler? Gewoon in de blender en dan door een zeef? Ja hoor, dat gaat ook prima. Doordat de velletjes nu ook tot sap verworden, ziet het er wat troebeler uit maar smaakt even goed. Minder werk, minder afwas en vast nóg gezonder. Hou ik van.
Die lange Hollander wordt op de oogpoli door bijna alle assistentes ogenblikkelijk herkend. Hij krijgt een knipoog hier en een schouderklopje daar. De arts die vandaag een laserbehandeling bij hem deed, is tevreden, al moet dat woensdag nog een keer herhaald worden. De tijd die we wachtend doorbrengen is leerzaam op taalgebied en vermakelijk om te zien. Zelfs met één oog. Iedereen heeft op z’n minst één maar meestal twee begeleiders bij zich. Gezelligheid troef in de smalle gangen vol met mensen. Het meest besproken onderwerp gaat over wat er gisteren tijdens de pranzo is gegeten. Zelfs tijdens de lasershow. En daarom vinden wij Italië zo leuk.
Omdat ik altijd in ziekenhuizen heb gewerkt, kijk ik er met meer dan gemiddelde belangstelling rond. Vrijdag schreef ik dat ik heel wat blogs zou kunnen vullen met wat ik zag in een Italiaans ziekenhuis. Maar dat ga ik niet doen. De medische zorg is er uitstekend en daar gaat het om. Nou ja, één dingetje dan. Nadat Piet Piraat 24 uur nuchter was geweest, verheugde hij zich op het ontbijt dat om acht uur ‘geserveerd’ zou worden. In een wegwerp bak ter grootte van een soepbord, zat doodgeslagen koffie. Daarnaast twee verpakte toastjes. Gelukkig had ik voor mijn hongerlap een croissant kunnen kopen in de ziekenhuisbar. Daar was de sortering goed en de koffie ook. Daar kan je hier altijd van op aan.
Onze service schoot er deze dagen een beetje bij in, maar daar hadden onze gasten gelukkig alle begrip voor. Ik zwaaide hen, na een uitgebreid ontbijt, vanmorgen uit en reed naar Fabriano. Daar zat de patiënt al op me te wachten. Na nog wat plichtplegingen mocht hij het ospedale verlaten. Maandag en woensdag moeten we ons weer voor controle en een laserbehandeling melden. Hier staat hij bij de ingang van het ziekenhuis waar trotse ouders strikken aan het hek binden na de geboorte van een kind. Leuke gewoonte. De wijnboer houdt het even bij zijn Piet Piraat versiering.
Woensdagmiddag vond de wijnboer dat hij maar eens een oogarts moest zien. Donderdagmiddag is hij geopereerd en morgen komt hij weer naar huis. Dat is in het kort wat ons bezighield de laatste twee dagen.Een loslatend netvlies kan voor zo’ n snelle actie zorgen. Het gaat goed met de patiënt. Over het reilen en zeilen in een Italiaans ziekenhuis kan ik nog wel een blog of tig vullen. Maar dat komt nog wel. Internet op mijn PC doet ook al moeilijk, maar ook dat komt nog wel. Vooralsnog even een fotoloos blog en ja hoor…ik zal hem van iedereen beterschap wensen.
Kortgeleden plaatste ik een lijstje van vijf blogs die ik graag lees. Omdat ik nog een vervolg beloofd heb, volgt hier deel twee. Wat zijn er eigenlijk veel mensen die leuk schrijven. Het is ook net of je elkaar kent omdat je stukje bij beetje meer te weten komt over elkaar . En er zijn er ook die een speciaal onderwerp kiezen. Zo mag ik graag foodblogs lezen en daar begin ik vandaag mee.
6. Reny, ze schrijft over gezonde voeding maar niet op een dwingende manier en plaatst er smakelijke foto’s en dito verhalen bij.
7. Els, is een meester in het genieten van details. Ooit verzond ze de rubriek ‘Stuur een foto’ daarin is – om haar moverende redenen – helaas de klad gekomen. Geeft niet, ik blijf haar toch lezen.
8. Marja, Nederbelg noemt ze zichzelf . We hadden elkaar kunnen kennen want woonden geruime tijd in elkaars buurt, ontdekten we in de jaren dat we elkaar volgen. Elke zondag schrijft een een goede limerick en ze is de uitvinder van Zwijmelen op Zaterdag
9. Jeanne, zij maakt wandelingen om jaloers op te worden en in vakanties doet ze vaak huizenruil. Dat levert mooie verhalen op.
10. Saskia, de oprichtster van Ciao Tutti. Elke dag fantastische verhalen die, je raadt het al, altijd over Italië gaan.
Onze appelboom is op sterven na dood. Denk ik. Hij stond al op ons erf toen we hier kwamen wonen, een naam van de soort weten we niet. Jarenlang heb ik appelmoes en appeltaarten kunnen maken van de kleine harde appels. Sinds een jaar of drie is het treurnis alom. In de stam zitten wonden die gemaakt worden door wormen. Smeersels die we kochten bij het tuincentrum, hebben niet geholpen.
Het klokhuis ziet er vreemd uit, alsof er spint in zit. Wat denken jullie? Kappen maar?
Wonen in Caldese (Italië) 