Zeven dagen

Sesamolie, truffelolie en olijfolie, dat zijn zomaar een paar voorbeelden van wat ik in de keuken heb staan aan olie. OLIE is ook het onderwerp van de foto 7 daagse waaraan ik maar weer eens mee doe de komende week. Ook de kleinkinderen doen weer mee.

De eerste foto ontving ik van Isabel, die de olie 2020 uit Caldese uit hun keukenkastje trok voor een foto. Met een inmiddels lekker vettig geworden etiket. Olie uit 2021 hebben we nog niet, deze is door onze tuinhulp in november geoogst.

Juliët koos voor de zeer toepasselijke oliebollen vandaag, door onze dochter onder het afdak in de tuin gebakken. Daarop kwam Eva met onderstaande foto. Appelflappen van bladerdeeg. Weinig olie dus, stuk minder vet en ook heel lekker. En zo gaan we in deze lockdownweek maar gewoon gezellig door met themafoto’s van oma en kleinkinderen. De kleinzoon wil ook meedoen maar kwam nog niet door met een foto. Als ie nog binnenkomt, plaats ik deze erbij. Komt ie niet, ook geen punt.

Impressie uit Italië

hotlips

onderaan onze berg

de voortuin

zicht op Gubbio vanaf onze buren

bramen op eigen erf

Op mijn blog van gisteren leek het alsof we het hele jaar alleen maar in Delft waren. Dus maak ik dat hier, vooral voor mijzelf, goed met een kleine impressie uit 2021 van ons landelijke leven in Caldese, dat is de naam van ons huis in de gemeente Gubbio.

druivenoogst

Het jaar rond in Delft

En ik hou eigenlijk helemaal niet van jaaroverzichten!

januari

februari

maart

april

mei

juni

juli

augustus

september

oktober

november

Maar mijn archief is weer opgeschoond!

Feest in Het koepeltje

De wijnboer moest iets in Voorburg afhandelen. Voor de gezelligheid ging ik mee, even een andere omgeving trok me wel aan. Omdat we er jarenlang hebben gewoond leek het ons ook leuk om een kleine wandeling door het oude centrum te maken op zoek naar sentiment. Dat vonden we bij Brasserie de Koepel, in de volksmond en ook in onze familie bekend als Het Koepeltje. Mijn oma vierde er haar 75e verjaardag en haar grote Friese familie kwam er voor over. Heel veel jaren later vierden wij er zelf onze 25 jarige bruiloft en ook mijn ouders gaven er eens een feestje, ik meen toen ze tachtig werden.

Aan de overkant van Het Koepeltje verscheen nieuwbouw en kijk hoe mooi dat in stijl is gedaan. Van een wandeling door de Herenstraat kwam het niet, het begon te stortregenen. Maar mijn feestelijke herinneringen bleven onvermoeibaar opborrelen.

Minimalisme

De wijnboer mag vier weken lang niet tillen en ik kan het niet. Dus kwam er een mini kerstboompje in huis. Van een vriendin kreeg ik het hyacintje dat precies op kerstmis openging. Ik legde een paar rode ballen en een kersthuisje onder een stolp, zette een paar waxinelichtjes in rode glaasjes en zie daar, ons huis in kerstsfeer.

Het boompje kostte net geen drie euro (ik kocht er twee!) dus behalve minimalistisch is het ook een voordelige kerst. De boompjes hebben kluiten en vinden vast nog wel een plaatsje in een achtertuin bij deze of gene. Tjonge jonge, wat een milieu bewuste kerstperiode beleven we hier. Vanavond eten we gezellig met zoon en zijn vriendin en ik zie op de foto dat de wijnglazen nog niet op tafel staan. Ik weet wat me te doen staat.

De straat anno 2021

Natuurlijk lieten we onszelf even uit op eerste kerstdag. Op het Doelenplein stond de kerststal weer, voorbijgangers kunnen zien dat kerstmis niet alleen bestaat uit rendieren, arrensleden en de Kerstman. Er lagen ook een paar gevonden wanten. Als de eigenaar ze niet terugvindt, heeft een ander er misschien nog wat aan. Het is er koud genoeg voor.

Dit troffen we aan op de stoep voor ons huis. Onder het motto Zo, ik ben het kwijt, heeft iemand gemeend zijn zooi op eerste kerstdag te moeten lossen. Brrrr. Gelukkig stapten we daarna onze sfeervolle hal in en kregen we via de familie-app een negatieve teststraat doorgestuurd. Waarna we heerlijk bij elkaar aan de kerstdis zaten.

Kleine kunstverzameling op 25 december

Al een paar jaar achtereen krijgen wij als kerstpost een echt kunstwerkje, een afdruk van een linosnede. We zijn al heel veel jaar met de maker bevriend en hebben ook een groter werk van hem aan de muur hangen. We doen deze kaarten zeker niet weg en er een perforatie in maken om het op te hangen doen we uiteraard ook niet. Het is dus een kleine verzameling aan het worden van afbeeldingen gebaseerd op het kerstverhaal en daarom is dit bij uitstek de geschikte dag om ze te laten zien.

En in tegenspraak tot wat ik hierboven schreef, hebben we één kerstkaart wel opgehangen. Maar die hangt netjes in een lijstje. Dat is de kaart uit 2019, die de Annunciatie (aankondiging) heet. Misschien moeten we de afbeelding eens wisselen met de hoopvolle engel. Met dank aan Herman.

Werkse

Vanmorgen heb ik een champignonragout gemaakt en daarmee was mijn kookwerk voor de kerstdagen wel gedaan. Morgen schuiven we aan bij onze dochter en haar gezin. Op tweede kerstdag kook ik bij mijn moeder. Daar hou ik het klein maar fijn en een beetje klassiek wat gerechtjes betreft. De laatste verse boodschappen haalde ik gisteren al dus het is rustig hier in huis.

De bedrijvigheid speelt zich buiten af. De tuinman brandde nog wat onkruid weg, er kwamen glazenwassers langs en de mensen van Werkse leegden niet alleen de afvalbak bij ons voor de deur maar pikten ook het gazon weer leeg van troep. En dan denk ik ook aan alle pakjesbezorgers, postbodes, supermarktpersoneel, bakkers en slagers die zich een slag in de rondte werken.

De tijd dat de kerstperiode me stress opleverde toen ik nog werkte, ligt al heel lang achter me en daar prijs ik me gelukkig mee. Hulde aan al die mensen die nu moeten zorgen voor een schone omgeving en gevulde magen. En voor hen die zorgen voor de zieken en zwakkeren in onze samenleving.

Goor

Dit is een blogje over niks, ik waarschuw maar even. Op de terugweg van de kapster bij wie ik net op het nippertje voor de lockdown zaterdag een afspraak had, zag ik dit babyblauwe autootje staan. Ik heb niet veel met auto’s maar de Kever en een Fiatje wekken altijd een soort vertedering bij me op.

Daarom vind ik het bijna zielig hoe dit exemplaar er bij staat. Hier wil je als passagier toch niet meer instappen? Weinig vertedering dus en een hoop goor werk te doen voor de eigenaar.

Koud en zonnig

Op lage temperatuur kan ik me kleden en van de zon word ik al snel vrolijk. De zomerlinde voor ons huis staat in het licht van de winterzon dat fungeert als een milde schijnwerper. We willen naar buiten maar moeten ook hoognodig benzine tanken en combineren het een met het ander.

Op een industrieterrein vlak bij de Makro kunnen we goedkoop tanken, het is er hartstikke druk. Het Abtwoudse Bos ligt er naast. En stel je van een bos ook niet al te veel voor, het werd pas in 2000 aangelegd maar vormt inmiddels wel een aardig recratiegebied. Om optimaal van de zon te profiteren lopen we langs de rand ervan en staan al weer in de bebouwing voor we er erg in hebben. Hier staan aardige huizen langs de Schie maar een stuk verderop wordt de omgeving steeds industrieëler.

Het deert ons niet, deze kraakheldere lucht doet ons goed. Dat was gisteren. Vandaag iets minder helder maar nog steeds zijn er mooi berijpte velden. We moesten even bij twee adressen langs, waar we telkens bij twee volwassenen gastvrij werden binnengehaald. C-technisch geheel verantwoord en reuze gezellig! We kunnen nieuwe donkerte weer beter verdragen.