Hoge bomen…

…… vangen veel wind. Hoge huizen, daarentegen, bieden een mooi uitzicht. Het lijkt zo gemakzuchtig om alleen maar uit het raam te fotograferen maar ik blijf het een geweldig standpunt vinden.

Kalm

Water blijft kennelijk nog even het thema van mijn blogfoto’s deze dagen. Van de serie die ik vanmorgen maakte, is dit toch wel de aardigste. Het is nog steeds heerlijk rustig weer dus we stapten vanmorgen door de Delftse Hout heel kalm onze kilometers weg. Bijna begin ik naar storm te verlangen. En een strandwandeling.

Alkmaar

Herman, een vriend van ons die kunstenaar/graficus is, exposeert in Alkmaar. Goede reden om eens een dag de kaasstad te bezoeken. Wat een schitterend historisch centrum met zeeën van terrassen die ook nog eens druk bevolkt waren. Met prachtige gebouwen, grachten en richting het station stadsparken. De moeite van het bezoeken meer dan waard. Dat gold ook voor de expositie waar we volgens afspraak Herman troffen. En zelfs het stickervel met rode stippen kwam op ons verzoek tevoorschijn.

http://www.herman-l-mulder.nl/

Heerjansdam

Vanaf de Ikea-vestiging in Barendrecht reden dochter en ik terug naar Zwijndrecht en namen daarbij de binnenweggetjes. Iemand ooit eerder van Heerjansdam gehoord? Ik sprong er de auto uit om deze foto te maken. Drie dingen vallen mij op: het ziet er nog niet erg herfstachtig uit, ik ben al dagen de hort op en ik heb een zwak voor het Hollands polderlandschap.

Draaien

De neiging bestaat om het onderwerp van een foto buiten Delft te zoeken. Tenminste als ik de stadsgrenzen verlaat. Delft kan altijd nog, denk ik. Dus reed ik na een kort bezoekje aan mijn ouders in Leidschendam daar nog even de straat uit om de polder te fotograferen. En dan zie je eigenlijk meteen hoe manipulatief je met plaatjes bezig kunt zijn. Hoogspanningsmasten en kantoorgebouwen op de verre achtergrond. Tussendoor ligt, niet zichtbaar, een van de drukst bereden spoorrails van Nederland. Draai ik een kleine kwartslag, dan zien we dit. ’t Is alsof in het vrije veld sta, ergens ver buiten de Randstad.

Gemeente Museum Den Haag

Gelukkig liepen er aardig wat schoolklassen rond. Dat verlaagde de gemiddelde leeftijd van de bezoekers aanzienlijk. Mooie tentoonstelling gezien over Parijs als centrum van moderne kunst begin vorige eeuw. Aansluitend was er een expositie van kleding die geïnsprieerd was op kunststromingen.  Minstens even interessant en behoorlijk aansluitend bij de leeftijd van de bezoekersters die niet tot de schoolklassen hoorden.

Gesprek in modewinkel

‘Jòh meid, ik was bij mijn schoondochter en heb de toastjes met Franse kaas niet afgeslagen hoor. Ik heb gewoon geen zin om er maar altijd mee bezig te zijn, hè?’

‘Ik heb hier iets voor je, dat kleedt lekker af. Trek eens aan. Ja, je hebt gelijk hoor. En dan doe je het vandaag toch weer rustig aan?’

‘Doe ik altijd. Doordeweek hou ik me in en in het weekend doe ik gezellig mee met de rest. En weet je wat het is? Te mager is ook niet mooi.’

(vanwege grauwe dag vandaag, een zonnige foto van gisteren).

Beestenmarkt.2.

Tot 1963 was de Beestenmarkt in Delft nog in gebruik en werd er daadwerkelijk vee verhandeld. Net zo als de Haagse Beestenmarkt * kent ook dit plein een horecabestemming en is daarmee een van de gezelligste pleinen van Delft. Ik sliertte wat door de binnenstad op zoek naar winterkleding. In een modewinkel ving ik zo’n heerlijk standaard gesprek op, dat ik het daar morgen even over wil hebben.

* zie ook mijn bericht  van 20 oktober jl

Feest

Precies een jaar geleden begonnen we met een groepje wekelijks te wandelen in Delftse Hout. We vinden het allemaal nog steeds een heerlijk begin van de zondag en zijn ook vast van plan er mee door te gaan. Vandaag namen we de krekenroute. Nederland waterland. Ik zou er bijna een aparte categorie van kunnen maken.

Daken van Delft

Een waterpartij in Voorburg bleek toch niet zo mooi op de foto te staan als ik had gehoopt. Feestende en etende mensen wil ik het liefst zoveel mogelijk buiten dit blog houden. Terwijl dat nou juist vandaag zo’n specifiek onderwerp is want mijn vader werd 89 jaar! Waarna we bovendien een heerlijke herfstlunch hadden bij een van mijn zussen. Toen – uit nood- de ondergaande zon op de foto gezet. Wat heus niet eenvoudig is. Het voordeel van een dagelijks blog is dat ik morgen weer scherp te voorschijn kom. Qua foto. Hoop ik.