Cosmetisch ingrijpen (2)

Het blijkt al weer meer dan twee jaar geleden te zijn, dat ik hier een blogje over onze grote blauwe badkamer schreef. Even aanklikken dan hoef ik het verhaal niet nog eens te vertellen. We deden vervolgens niets. Dus zó storend is het allemaal niet. De mensen die ons destijds hielpen bij de koop en afbouw van dit huis, zijn inmiddels vrienden en waren onlangs op bezoek. Met hen bekeken we de badkamer nog eens kritisch. Het is vooral dat tuttige bloemenrandje dat je stoort, zei de vriendin. Als je nou eens begint met daar een houten lijst overheen te maken?

En laten we nu net een vriend hier te gast hebben, die moeilijk stil kan zitten. Vrienden, goede ideeën en een handige Harry. Ik word er erg blij van. Voor de vloer heb ik zelf nog een ideetje. Als de boel helemaal af is, zal ik er nog een echte binnenkijkert van maken.

Hor

Een hagedis loopt over het slaapkamerhor en blijft zelfs even poseren. Grappige beestjes zijn het die zelden binnenkomen want daar is het te fris. Ze moeten het hebben van de opgewarmde buitenmuren en terrastegels waar ze overheen rennen.

Veel onsympathieker zijn de vliegen die juist wel naar binnen willen en daarna voortdurend tegen een raam aan vliegen tot ze dizzy in de vensterbank liggen te spartelen. Hoe ze toch altijd binnen weten te dringen weet ik niet. Deze twee onverlaten zaten aan de verkéérde kant van het hor. Blogmaatje Wieneke schreef een stuk over vliegen en wat er tegen te doen. Dat kun je hier nalezen. Kijk, daar kunnen we wat mee. Voorlopig staan hier bakjes met kruidnagels in azijn. Afgaande op de reacties op haar blog ontstaat er een wereldwijde run op kruidnagelolie.

Als de regen niet wil vallen…

…dan wachten we op de hitte.  Dat ga ik even uitleggen. Er zijn huishoudelijke klusjes die we samen doen. Dat moeten we met elkaar afstemmen en bij grootschalig langdurig werk doen we dat het liefst op een regendag.  Maar die kwam er niet. Gelukkig hebben we ook dagen dat het zo warm is dat je tussen twaalf en vier graag de koelte van het huis opzoekt. Dus ladder, stofzuiger, spinrag en lange man. En iemand die aanwijst, stofzuiger aan en uitzet en ‘voorzichtig voorzichtig’ roept. Iemand die na afloop ook nog honderd keer zegt héél blij te zijn dat de klus gedaan is en daarna weer vrolijk in de tuin gaat zitten. Samen met de stofzuigerman.

Meer plaatjes dan praatjes

De eerste vers geplukte frambozen bij het ontbijt

Een sinterklaascadeautje  groeit uit tot een waar tafelstuk

Druiven aan de pergola op weg naar de slaapkamer

‘Gewonde’ wijnboer verbindt zichzelf met materiaal wat hij voorhanden heeft

Tuinierster ontdoet zich van ringen wegens de warmte.

Kortom: we amuseren ons wel.

Terug op de berg

Van zo’n kopfoto wordt een mens toch blij? De hertshooi staat in volle bloei. Dus paste ik snel na onze thuiskomst in Caldese mijn blogkop aan. Tuinhulp S. kwam aan met twee kilo kersen. In de Volkskrant vandaag staat een recept voor een kersenclafoutis. Dus. Nu we een overvloed aan kersen hebben, wordt de aanschaf van een ontpitter misschien wel handig voor het verwerken van dit soort hoeveelheden. 

Vlinder in de lavendel en uit oud zaad opgekweekt afrikaantje.

In een, ook alweer oud, potje gaat het de vensterbank vrijhouden van mieren. Hoop ik.   Van ons bovenhuis keerden we terug naar ons hoge huis. Dit soort plaatjes laten wellicht zien hóe blij we daar van worden.

Aanwaaigasten

Naast gasten die hier logeerden, zijn er de laatste week ook aanwaaiers geweest. Vrienden en kennissen die in de buurt verblijven nemen de moeite om ons in het huis op de berg ze bezoeken. Een hoop gezelligheid dus. Na de pranzo volgt dan bijna traditioneel een bezichtiging van de wijngaard. De wijnboer stapt tevreden rond en legt uit. Hij plukt een eventueel rupsje weg en met spiedende ogen inspecteert hij elk trosje . Zijn zorg na de nachtvorst lijkt te zijn verdwenen.

De wijn van 2016 ontwikkelt zich mooi en onze wijnbouw begint er behoorlijk serieus uit te zien. Tot zover de tussenstand.

Verwerken

Zolang het dit soort hoeveelheden zijn en we bovendien gasten hebben, krijgen we de oogst van een dag wel weg. De verplaatsing van de aardbeienbedden naar een ander deel van de moestuin is een goede zet geweest want nog nooit eerder hadden we dit soort dagelijkse aantallen.  Bij grote overschotten ga ik ze invriezen en per kilo tot jam verwerken. Maar voorlopig redden we het nog met direct opmaken. In de dagelijkse yoghurt of op deze manier.

Het recept van de taart ónder de aardbeien staat vermeld onder de button Recepten bovenin het blog en heet Pan di Spagna.