Schotsen

Er is nog geen schip langs geweest, zeiden we tegen elkaar bij onze eerste cappuccino. De zon straalde zacht over het licht besneeuwde ijs waarop de meeuwen zaten te denken welke auto’s of ramen ze nu weer eens onder zouden schij…We hadden onze vaststelling nog niet uitgesproken of we hoorden grommend gekraak.

Daar voer de file van zestien vrachtwagens op weg naar de afvalverwerking in Den Haag. Als een ware ijsbreker ging het logge gevaarte tekeer. De zwerm meeuwen en enkele nijlganzen wisten niet hoe snel ze weg moesten fladderen. Terug naar de hoge daken die als uitkijkpost dienen, veronderstel ik. Dat mikt zo fijn.

Groen, roest en blauw

Mijn brug-tot-brugloop wijzigt nu met de kou nog wel eens in een stadsrondje. Ik loop net iets beschutter en heb weer eens wat anders te zien. Sinds kort is er een grappige etalage te zien in de Choorstraat. Het pand staat te koop maar voorlopig is het als campagnepand voor Groen Links in gebruik.

Als ik dan via het Filmhuis en de Doelentuin terugloop naar huis, vallen deze deuren op. Mooi met corrosie, lelijk door de bekladding. Maar staande naast die deuren is het uitzicht heel bijzonder. Veel glas en een aparte staalconstructie geven die openbare tuin een mooi kader.

De blauwe lucht, die maar niet van wijken weet, voelt als een extra bonus.

Gedoe met wordpress

Vaste volgers hebben bericht gekregen van zes blogs die ik pas vanaf 1 maart wil publiceren. Ben aan het uitzoeken hoe ik de publicatie kan uitstellen. Excuus.

Rivier

In november 2014 maakten we een boottocht op de River Sun in Bangkok. Waarom vertel ik dat hier en nu? De stuur-een-foto opdracht gaat deze week over rivieren. En tja, toen moest ik wel even diep in de archieven duiken. Thailand heeft op ons een onuitwisbare indruk achter gelaten en we hadden het land waarschijnlijk nooit bezocht als we er niet de driejaarlijke familiereünie vierden. Op de bovenste foto zien we wat van de pracht en praal dat het land te bieden heeft. Maar de onderste doet zeker ook recht aan het dagelijks leven in Thailand. En zie, er hangt zelfs was. Dat geeft dit plaatje wat mij betreft nog extra bekoring. 

De buitengebieden

Een paar relaties van de belastingman verhuisden in de loop van de jaren vanuit de randstad naar Den Bosch, Nijmegen, Arnhem en Ede.  Hij bezocht ze vandaag allemaal en dus sloot ik me in mijn eentje aan bij de zondagochtend-wandelclub. Mooi maar koud hoor, om negen uur. Zitten op dit kleurrijk alternatieve bankje was er niet bij, we hielden de wandeling kort.

Vervolgens zat ik aan de koffie in Reeuwijk waar onze dochter en haar gezin een week vakantie vieren. Ik schaarde me bij haar aan tafel en hielp mee een paar van de duizend puzzelstukjes aan te leggen. Heerlijk ontspannend werk. 

De vakantievierders gingen zwemmen en ik terug naar Delft. Daar zag ik een fraai zonmotief bij onze voordeur. Waarna ik zeer voldaan in mijn eigen stoel ging zitten.

Italiaanse Apeldoorners

We deden toerist in eigen stad samen met Edwin en Mariël. De eerste ontmoeting met hen was in Italië waar zij onze B&B gasten waren. Nu kwamen ze een dagje naar Delft en na de koffie en de pranzo trokken we gevieren het centrum in. Dat is leuk hoor om twee enthousiaste mensen wat van onze omgeving te laten zien.

Gewillig (?) laten zij zich fotograferen op het Agathahof. Daar staat een Delftsblauwe zetel die door toeristen veelvuldig wordt gebruikt. Of het nou makkelijk zit, laten we maar even in het midden.

Delftse Jelle

 

Al een paar jaar volg ik via Facebook Jelle Hermus. Jelle is oprichter van soChicken en broedt op een leuker leven. Met eenvoudige tips helpt hij je bijvoorbeeld vrijgeviger te worden, je verslaving aan social media te reduceren of hij vertelt wat je kunt doen als je je even niet vrolijk voelt. Het klinkt misschien wel erg happy-de-peppy maar ik vind het inspirerend. Onlangs kocht ik zijn bekroonde boek ‘Steeds Leuker’. Ik citeer een alinea: Leren geeft betekenis aan je leven zoals plantenvoeding kracht geeft aan die lelijke conifeer in je moeders voortuin. Zodra je stopt met leren staat je wereld stil, dan stopt de ontwikkeling. Een open deur? Open deuren helpen je door muren heen te lopen, zegt Jelle. Het boek is humoristisch en diepzinnig, toegankelijk en oprecht. Mijn levensmotto ‘oordeel niet’ werd nog eens flink onderstreept. En daar blijf ik aan werken.

De verbeelding

Hoe moet ik nou eens mijn gelukzaligheid laten zien als de zon volop schijnt? Het is van dat prachtig koude, heldere weer. Wintersportweer. Terwijl ik geen wintersporter ben en ook nooit ben gweest. Maar de combinatie van kou en zon spreekt me wel aan. Op mijn dagelijkse wandeling, die deze week het begrip dagelijks helaas niet waard is, fotografeer ik twee zonnig gekleurde straatelementen. In huis kom ik nog vier zonnetjes tegen. Volgens mij worden hele volkstammen blij van de zon. En indien niet van de zon dan wel van die gouden en zonnige olympische plak van Suzan Schulting.

Opsomming

Als ik me vanavond in mijn bedje afvraag waar ik met genoegen aan terug denk vandaag dan is dat de lunch met vriendinnen. Er kwamen emotionele kwesties aan bod en het is goed deze te delen en om te luisteren naar elkaar. Oplossingen zijn er niet altijd maar warmte en steun volop. Het was een dag waarin de schilder zijn klus afrondde en ik een skeeler naast me zag rijden.

Ik zag de zon weerspiegeld in een flatgebouw aan de overkant. Waarop ik me naar de achterkant van de kamer spoedde en daar de zon rood aan de hemel zag staan. Een prachtdag dus.

Lappen en lijsten

De gevulde tassen zijn afgeleverd bij de kringloop. Natuurlijk liep ik ook even de winkel in. Voor vijfenzeventig cent kocht ik een lijstje voor mijn nieuwste parelmeisje. De kaart kreeg ik vorige week van een vriendin. Ik ben afbeeldingen van haar, het parelmeisje, aan het sparen. Met die kleine verzameling ga ik nog wat doen, ik laat het jullie binnenkort wel eens zien. En verder was ik met mijn zus, want ik kringloop vrijwel altijd met mijn zus, druk in de weer met lappen. En geloof het of niet, ook dat wordt nog een klein project waarin drie kringloopstoelen de hoofdrol spelen. Wordt vervolgd. Ooit.