Leef je uit

Dit is een tussendag wat het weer betreft. Ik noem het ook wel keukenkastenweer. Even een paar voorraadladen opruimen en herindelen, dat geeft deze dag toch nog zijn voldoening. Hoogste tijd voor wat kleurigs op deze verder grauwe mistroostige dag. Dit muurtje op een speelplaats in de Trompetstraat stond al een tijd in de wacht. Kijk hoe leuk die bloemen van handafdrukken zijn gemaakt.

Ook een lage muur is op kinderhoogte door kinderen beschilderd. En van de grote muur met lieveheersbeestjes wordt een mens helemaal vrolijk. Ik zeker, want in het hoekje van de foto leven onze twee blije kleindochters zich helemaal uit.

Mijn allersnelste verfklus

Onze keukenmuur heeft het afgelopen jaar vochtschade opgelopen. Het stucwerk op de muren is al in juli hersteld. De schimmelplekken rechts in de servieskast zaten er tot mijn afschuw nog steeds. Door het vele tuinwerk en vooral ook het mooie weer, had ik dit klusje laten liggen. Maar vóór ons vertrek zou ik de binnenkant van deze kast zacht groen gaan schilderen want ja, die schimmelplekken hadden blijvende schade veroorzaakt. Maandag was het zover. De hele mik eruit. Dat ziet er dan zó uit.

Toen begon ik die schimmelplekken af te schuren en schoon te soppen. Goh, niet erg veel meer van te zien. Onbeschilderd hout is natuurlijk veel praktischer omdat de kans op beschadigde verf uitblijft. Dus zocht ik het serviesgoed uit, gooide hier en daar wat weg waarvan een scherf was afgespat en ruimde de boel weer in. Poppetje gezien, kasje dicht.

Het blik met de mooie zachtgroene verf staat op een opvallend plekje in de keuken. Mijn eerste binnenklus volgend jaar wordt het schilderen van de eettafel. Dat staat al twee seizoenen in de planning.

Binnenwerk

Om even over acht gistermorgen waren we in de wijngaard van onze vrienden voor de pluk van de witte druiven. Zelf zijn ze helaas niet in de gelegenheid om te oogsten en dus deden wij dat samen met hun tuinhulp. Temeer omdat de wijnboer de helft van die oogst perst en verwerkt. De andere helft brachten we weg naar een coöperatie en kan volgend voorjaar als wijn worden opgehaald. Maar goed, de mannen haalden de oogst binnen en ik maakte de foto’s want op dat hellende terrein kan ik niet erg uit de voeten.

Pluk gerust ook wat vijgen en neem de citroenen mee, werd me via de app nog aanbevolen door onze vrienden. Dát lukte me prima. Terwijl de wijnboer gistermiddag in onze cantina aan het werk was, verwerkte ik de vijgen tot jam. En met die schitterende onbespoten citroenen ga ik straks nog iets leuks doen. We hebben precies op de juiste dag geplukt want vandaag stormt en regent het. Mooi weer om eens lekker in de keuken aan de gang te gaan.

Keukenzicht

Aan de lange schaduwen is te zien dat de avond valt. Als we nog bij daglicht de avondmaaltijd in de tuin willen eten, moeten we om zeven uur op z’n laatst aan tafel gaan, dan kunnen we nog zien wat er op het bord ligt. Vandaag werkten we kleine klussen af en zetten dingen in gang. De man van de smederij kwam langs om de maat op te nemen voor een nieuwe pergola. Er moeten een paar nieuwe pannen op het dak, de man die ze komt plaatsen, is op de hoogte gebracht van onze terugkomst. In huis zijn kleine ergernissen in de loop der jaren ontstaan waarmee korte metten werd gemaakt. Nieuwe handdoekstangen zijn bevestigd en een paar keukenattributen werden opgehangen omdat ze me al tijden in de weg lagen. Dat soort dingen af kunnen vinken en de keuken uitstappen met dit uitzicht; ik heb het echt wel naar mijn zin.

Zwoel

Windstil en nog een graad of vijfentwintig. Het was donderdag een uitgelezen avond om op de terrasboot van De Pelicaan aan de Verwersdijk te gaan eten. Ruime plaatsen, aardige bediening maar bovenal een goede Mediterrane keuken. Vanaf onze plaats keken we zo de autovrije Doekenstraat in. Af en toe zwom er een meerkoetje of wilde eend tussen de waterlelies door, happend naar wat kroos. Heel even was er letterlijk wat deining toen bij een ander gaste tot twee maal toe een wesp haar mond in en uit vloog. De vrouw bleef kalm maar stond wel even met de menukaart te wapperen en werd daarbij geholpen door mensen aan de tegenoverliggende tafel. De wesp verdween, de eenden ook en in het weer kalme grachtenwater zagen wij de zon in het water schijnen.

Banken en stoelen

Vlak naast de keukendeur staat dit bankje. We zitten er vaak even op om de werkschoenen aan te trekken. En er ligt af en toe wat spul op waar-nog-wat-mee-moet. Druiven die een nader onderzoek behoeven, lavendel die dwars groeide maar nog tot boeket verwerkt kan worden en mijn werkhandschoenen en snoeischaar. We hebben twee van dit soort bankjes en ze zijn overal inzetbaar. De ander is een soort bijzettafel op het terras.

Daar staan ook twee rieten stoelen van de kringloop uit Delft. Gisteren heeft de wijnboer er alvast één onder handen genomen want ze storten een beetje in. Met lijm en ijzerdraad werd de zitting via de onderkant weer verstevigd. De ander wordt ook snel aangepast want we moeten wel lekker neer kunnen ploffen als we uitgewerkt zijn.

Toevallig iets uit de keuken

Eindelijk kwam ik er vandaag aan toe om de servieskast die in de keuken staat, schoon te maken en op te ruimen. Kennen jullie ook de momenten waarop de alles op z’n kop staat want van het een komt het ander? En dat je spullen in handen hebt die je nooit gebruikt. Zoals deze puddingvormen. Ik hou niet van pudding en de zalmpaté die ik wel eens maak, past beter in een cakeblik. Dus wie deze vormen hebben wil, die kan ze krijgen. Toeval of niet, de foto-opdracht vandaag heet ‘Iets uit de keuken’. Isabel had het snel voor elkaar vandaag maar zij hoefde dan ook geen kast op te ruimen om haar onderwerp te vinden.

foto Isabel

Molen de Roos

De foto’s maakte ik een paar weken geleden. Ik wandelde er langs toen ik met de trein uit Utrecht was gekomen. Dat deed je gewoon nog twee weken geleden.

Vanuit ons keukenraam kan ik zien dat de molen overuren maakt. Je kunt er namelijk meel kopen. Maar ook gist, bakvormen en rijsmanden, kortom alles voor de thuisbakkers. En plotseling is iedereen thuisbakker. Op het blog van Eenvoudig Leven wordt al gerept van een meel-oorlog. Hier is vandaag nog geen tekort en de molenwinkel is gewoon open.

Toen mijn zwager in Colombia las dat ik nog een blog zou wijden aan deze molen, stuurde hij me een oude afbeelding van De Roos, die gebouwd is in 1679. Helaas krijg ik het bestand niet geopend, dus ging ik zelf maar op zoek. Zo stond ie er honderd jaar geleden bij. Het is de laatste van de achttien molens die Delft ooit rijk was. We zijn er zuinig op.

Roeien met de riemen die je hebt

Afgezien van de gierende wind is het stil buiten. De roeiers zijn nog van gisteren. Zij zorgen samen met de familie aan de overkant en een passerende fietser voor kleur.

Ik stel me voor hoe in veel Nederlandse huiskamers spelletjes worden gespeeld. Op banken wordt gehangen of extra uren in de keuken worden doorgebracht. Ik kan me voorstellen dat er kasten worden opgeruimd of anderszins nuttige dingen gebeuren. Wij gaan vanavond bij buren eten. Via onze binnengang kunnen we, zonder zelfs maar een jas aan te trekken, naar hen toe. En voor die tijd doen we nuttige dingen en achterstallig leeswerk. Je hoort mij niet klagen over dit weer en onze invulling vandaag.

Van gisteren

Om half negen stond de schilder bij ons in huis het plafond van de keuken een beetje bij te werken. Nou, daar krijg je hoe dan ook een rommelig dagje van. Zelf haalden we de losse spullen eruit, het afdekken deed hij. Het opruimen na afloop, inclusief met de stofzuiger in de weer, deed de goede man zelf. Binnen drie uur was het klusje geklaard. Nou ben ik echt geen overdreven poetsende huisvrouw maar je wilt bij het terugplaatsen van alle keukenattributen de boel toch even schoon maken, hè? Zo’n dag werd het dus. De foto is van gisteren.