Kerstmis

Deze oma kon het niet laten, hè? Bij de ingang van het Vermeer Centrum hoefde ik de de kleindkinderen niet eens aan te sporen. Hier is zo overduidelijk te zien dat een hoofd door een gat steekt, dat de illusie van het Meisje met de Parel compleet wegvalt en het grappig wordt.

Toen we later bij ons thuis aan tafel gingen, zei de kleinzoon zich al te verheugen op het Kerstdiner. Ik snap zijn associatie maar persoonlijk hou ik me daar nog helemaal niet mee bezig. Ik moet er nog niet aan dénken zelfs. Maar als liefhebber van goed gevulde tafels met daar omheen mensen die me lief zijn, deed zijn opmerking me wél wat. Grappig en lief, dat zijn ze, die kleinkinderen van ons.

De Gouden Eeuw komt tot leven

Wat jammer dat de harde wind er voor zorgde dat het keramiekplakken niet door kon gaan. Samen met de kleinkinderen had ik ons steentje bij willen dragen aan de 17e eeuwse stadsplattegrond van Delft. Die plattegrond van vijftien vierkante meter komt uiteindelijk op een blinde muur in de Papenstraat te hangen. Het is een geweldig initiatief van de stichting Vleugels. Twee creatieve vrouwen, Nan Dearoff en Colja de Roo voeren dit project uit en kunnen veel hulp gebruiken. Nog twee zaterdagen tussen 10.00 en 16.00 uur kun je op het Vrouwjuttenland in Delft helpen. Ik hoop volgende week in de gelegenheid te zijn mijn bijdrage te leveren. Te leuk om iets te doen aan de verfraaiing van je eigen stad.

Vermeer Centrum

Met de oudste twee kleinkinderen, die hier een nachtje logeren, ben ik vanmiddag naar het Vermeer Centrum in Delft geweest. Het boeiendst vonden ze de audiovisuele hulpmiddelen en de interactieve dingetjes. Er is in dit centrum geen enkel origineel schilderij van Vermeer te bewonderen maar van heel zijn oevre hangen foto’s op ware grootte. De informatie over zijn leven en werk zijn de moeite waard. Zelf zag ik veel dat gebaseerd was op het thema ‘het Meisje met de Parel’. Maar dat bewaar ik voor een andere keer. Ik laat onze moderne leukerdjes toch graag even in een middeleeuwse situatie zien.

Aussies

Ondanks de enorme afstand is de band met onze Australische familie hecht. We vierden vakanties met elkaar toen onze kinderen nog jong waren, bezochten elkaars bruiloften en we hebben natuurlijk via de moderne media tegenwoordig op een makkelijke manier contact. Op dit moment maakt ons Australisch nichtje met man en twee dochters een reis door Europa. Gistermiddag waren onze kinderen en kleinkinderen met de Aussies in Delft. Dat we ze Aussies noemen komt door henzelf, Australiers hebben de neiging van alles af te korten. Het woord Selfie komt ook bij hen vandaan. We hadden een heerlijke ontmoeting en uiteraard volgen er nog meer. Wat een gezelligheid toch.

Den Haag, Alkmaar en Enkhuizen

Restaurant Des Deux Villes staat er nog op de gevel van wat nu de Pathé Bioscoop is aan het Buitenhof in Den Haag.

Het restaurant was onderdeel van het aan het Spui gelegen hotel de Twee steden, logemement Alkmaar en Enkhuizen. Ik ken het gebouw beter als de Cineac. Daar kwam ik als kind en zagen we het Polygoon Journaal als mijn oma haar vijf oudste kleinkinderen een dagje mee uit nam naar de stad.

Wij zaten vanmiddag in de mooiste bioscoop van Den Haag voor de film Yesterday waarin heel veel Beatle-liedjes te horen zijn. Wat een heerlijke en leuke film. Blog vriendin Bertie schreef er al over en ik ben het helemaal met haar eens.

Zonnelied

leesmonsters

Pas een week nadat we hier waren teruggekeerd, ontdekte ik een plastic tas bij de schuur. Er zat een Nederlandstalig boek in met de nogal stichtelijke tekst ‘wij danken en prijzen u, o heer’. Het bleek te gaan om de kinderversie van het Zonnelied van de heilige Fransiscus.

Toen bekeek ik het toch met andere ogen en las het boek aandachtig door. De illustraties zijn geweldig en ja, de schepping is een wonder, hoe je het ook bekijkt.

Dank dus ‘Voor broeder vuur, sterk en helder die de nacht feestelijk verlicht’. Zeer van toepassing op de sterrenhemels en honderden vuurvliegjes waaraan wij ons avond aan avond vergapen. Dank dus ook aan onze wijnvrienden die het samen met wijngaardmateriaal voor ons achterlieten. De kleinkinderen die Assisi bezochten en Fransiscus erg interessant vonden, zullen er blij mee zijn.

Behoorlijk warm

Naar de kust of naar een meer? Dat was gisteren de vraag toen een afspraak verviel en we onszelf een soort vakantiedag hadden beloofd. Het werd het Trasimenomeer waar we kampeerherinneringen ophalen, vaste adresjes hebben voor de lekkerste vis en ook een goede ijssalon weten.

Er gaan veerboten naar de drie eilandjes in het meer. Heel leuk om te doen, maar dat doen we nog wel eens met de kleinkinderen. Wij hielden het bij een smakelijk vismaaltje in dit vrolijk gekleurde restaurant, wat geslenter onder de pijnbomen van een boulevard en een ijsje toe. Lekker daggie.