Warmte

Precies zo als kleinzoon Lucas zich er al maanden geleden op verheugde, verliep kerstavond aan onze vergrote tafel waar we met wat inschikkelijkheid met z’n tienen omheen pasten. En exact zoals mijn moeder graag haar dagen doorbrengt, aten we eerste kerstdag met z’n drietjes in alle rust aan haar kleine tafel een eenvoudig en smakelijk kerstmaal.

Op deze tweede kerstdag laten we onszelf uit. We komen buren tegen en maken een praatje. We zien op een brug vlakbij het Doelenplein fraaie geschilderde sterren hangen. Even later zien we iemand een kerststal openklappen en inrichten. De man zet net het vuurtje neer bij het kind. Ook met hem maak ik en praatje en hoor dat deze stal een gezamenlijk initiatief is van de drie restaurants op het plein.

‘Nou lieve mensen, nog een fijne dag’, besluit hij ons gesprek. Ík heb geen vuurtje nodig om met een warm gevoel op deze kerstdagen terug te kijken.

Waar is de Sint?

Hij piept op deze poster tussen de met mijters versierde Rituals artikelen. De Sint is bijna onvindbaar. We roepen met z’n allen dat onze sinterklaastraditie heilig is maar hangen vervolgens nu al kerstversieringen op. In etalages kom je hem nauwelijks meer tegen. Bij de slijter staat tot mijn vreugde nog een prachtig ouderwets beeld tussen de kurken. Morgen komt de stoomboot aan in Delft. Onze kleinkinderen hebben inmiddels een met sport gevulde zaterdag en kunnen er niet bij zijn maar ik zal langs het kanaal staan om te zwaaien. En reken maar dat ie dan nogmaals op mijn blog voorbij komt.

Kleinkinderlustrumdag

Er waren nog meer verjaardagen in te halen. Vier kleinkinderen in een traditioneel dagje uit. Het werd Futureland op de Maasvlakte. Veel indrukwekkende informatie, veel interactieve opdrachten, een boottocht met uitleg en een versnapering met de verjaardagscadeautjes toe. We probeerden voor de vijfde keer een activiteit te vinden die voor iedereen de moeite waard is. Dat lijkt weer helemaal gelukt. Ook voor de opa en oma was het weer genieten.

Foto’s van alle imposante havenactiviteiten komen nog een volgende keer aan bod.

Wie doet wat en wanneer

Zo blij dat ik de app heb. Want er wordt wat heen en weer ge-appt. In de de eerste plaats tussen de zussen via een groepsapp. Ons eigen gezin heeft een groep en de kleinkinderen van mijn ouders hebben een gezamenlijk groep. En dat is allemaal reuze handig voor de communicatie rondom de uitvaart van mijn vader morgen. Het ziet er naar uit dat alles goed geregeld is. Maar de vraag is of je echt klaar kunt zijn voor het definitieve afscheid.

Kerstmis

Deze oma kon het niet laten, hè? Bij de ingang van het Vermeer Centrum hoefde ik de de kleindkinderen niet eens aan te sporen. Hier is zo overduidelijk te zien dat een hoofd door een gat steekt, dat de illusie van het Meisje met de Parel compleet wegvalt en het grappig wordt.

Toen we later bij ons thuis aan tafel gingen, zei de kleinzoon zich al te verheugen op het Kerstdiner. Ik snap zijn associatie maar persoonlijk hou ik me daar nog helemaal niet mee bezig. Ik moet er nog niet aan dénken zelfs. Maar als liefhebber van goed gevulde tafels met daar omheen mensen die me lief zijn, deed zijn opmerking me wél wat. Grappig en lief, dat zijn ze, die kleinkinderen van ons.

De Gouden Eeuw komt tot leven

Wat jammer dat de harde wind er voor zorgde dat het keramiekplakken niet door kon gaan. Samen met de kleinkinderen had ik ons steentje bij willen dragen aan de 17e eeuwse stadsplattegrond van Delft. Die plattegrond van vijftien vierkante meter komt uiteindelijk op een blinde muur in de Papenstraat te hangen. Het is een geweldig initiatief van de stichting Vleugels. Twee creatieve vrouwen, Nan Dearoff en Colja de Roo voeren dit project uit en kunnen veel hulp gebruiken. Nog twee zaterdagen tussen 10.00 en 16.00 uur kun je op het Vrouwjuttenland in Delft helpen. Ik hoop volgende week in de gelegenheid te zijn mijn bijdrage te leveren. Te leuk om iets te doen aan de verfraaiing van je eigen stad.

Vermeer Centrum

Met de oudste twee kleinkinderen, die hier een nachtje logeren, ben ik vanmiddag naar het Vermeer Centrum in Delft geweest. Het boeiendst vonden ze de audiovisuele hulpmiddelen en de interactieve dingetjes. Er is in dit centrum geen enkel origineel schilderij van Vermeer te bewonderen maar van heel zijn oevre hangen foto’s op ware grootte. De informatie over zijn leven en werk zijn de moeite waard. Zelf zag ik veel dat gebaseerd was op het thema ‘het Meisje met de Parel’. Maar dat bewaar ik voor een andere keer. Ik laat onze moderne leukerdjes toch graag even in een middeleeuwse situatie zien.