De mooie omgeving

Zomaar wat foto’s die ik de afgelopen week maakte. Zodra je de verbindingswegen verlaat en het vrachtverkeer kunt vermijden, valt er heel veel moois te zien in het Westland. Zo dichtbij en zo onbekend voor ons, een ware ontdekking. En ja, aan de rand van het Staelduinse bos doemen de kassen op waaraan deze omgeving zijn bijnaam van Glazen Stad ontleent. Ik zal later nog wel eens uitleggen hoe het komt dat we zulke leuke uitstapjes maken en waar precies naar toe. Voorlopig moeten jullie het maar even met wat foto’s doen.

Kleinkinderdag

Foto Juliët

De kleinkinderdag werd ingepast in deze familieweek. We bezochten de Maeslantkering (klik) in Hoek van Holland, op zes kilometer hier vandaan. Waanzinnig imposant en interessant, het letterlijke sluitstuk van de Deltawerken. Daarna aan de lunch voor zes en tot slot naar de beeldenkas in Schipluiden (klik). We hebben weer alle vier de verjaardagen op onze traditionele manier gevierd en dat bevalt het hele gezelschap nog altijd heel goed.

Kokend

Koken doen we om de beurt. De kleinkinderen namen gisteravond die taak op zich. Het werd een Italiaans menu met risotto, ravioli en spaghetti carbonara. En natuurlijk caprese. Het smaakte heerlijk en ik ben trots op ze.

Niet storen, we zijn aan het werk!

Foto zoon Vincent

Kwamen we toch zomaar in een bos onze eigen David tegen met een ander vrouwtje. Het zal zijn tweelingbroer wel zijn want ons kaboutertje woont hoog en droog in een Italiaans nisje.

We zijn met z’n allen wezen fietsen en oogsten. Dan kom je dus met dit soort schatten thuis, geplukt door deze schatten.

Tussen de dieren

Foto schoonzoon Tommy

De zee is dichtbij maar we komen hier ook veel dieren tegen. De koeien liggen even verderop achter een hek maar de kip scharrelt gewoon om ons heen en pikt een graantje mee.

Foto schoondochter Astrid

Het huis waar we met kinderen en kleinkinderen verblijven, heeft deze muurschildering. We ondernemen voortdurend hele leuke dingen, ik laat er vast nog wel eens wat van zien maar daar heb ik nu gewoon geen tijd voor. Kwestie van prioriteiten.

Aan zee

Foto kleinzoon Lucas

De foto van gisteren was niet actueel maar is in het voorjaar in Caldese gemaakt. Gisteren heeft de familie zich verzameld, zijn de kamers verdeeld en hebben we ons geïnstalleerd. Later op de dag werden deze foto’s gemaakt.

Foto schoonzoon Tommy

Onder de gouden regen

De blogjes gaan de komende weken wat korter worden want we zijn alwéér ergens anders neergestreken. Ik ga aan mensen in mijn omgeving vragen of zij elke dag een foto willen maken die ik dan kan plaatsen. Zo zal langzaamaan wel duidelijk worden waar we zijn, met wie en waarom.

De achtertuin lunch

De tuin van onze vriendin komt elk jaar wel een keer langs op mijn blog om de doodeenvoudige reden dat we als zondagochtend-wandelclub elke zomer worden uitgenodigd voor een gezellige lunch. En als je haar huiskamer uitstapt en dit zo gastvrij voor je ziet, dan ligt er een leuke en smakelijke middag in het verschiet. Jammer genoeg ontbrak een echtpaar vanwege een ongelukkige val van een van hen. Dat was niet alleen heel spijtig voor hun, ook wij misten hen zeer. We gaan het nog een keer inhalen, hebben we al geroepen. Dat kan natuurlijk best op een andere locatie zijn. Een vriendengroepje dat bij elkaar komt, is sowieso feest ongeacht de locatie. Al moet ik zeggen dat het wel bijdraagt aan de sfeer om in zo’n beeldschone tuin te zitten.

Van bescheiden naar uitbundig

Het fenomeen van de plantenbieb is mij bekend maar nog niet eerder zag ik er een in onze buurt. Tijdens een recent bruggenloopje trof ik dit kastje aan de overkant van het kanaal. Sympathiek systeem en hulde voor de uitvoerders.

Ook al blij werd ik van dit opgeknapte hoekje (klik). Een week geleden zag het er nog wat treurig uit. Blogvriendin Bertie schreef zelfs dat ze er wel aan de gang wilde. Ik kan me niet voorstellen dat zij naar Delft is gekomen om dat klusje te klaren en ik schat ook niet in dat de buurtbewoners het blog hebben gelezen. Maar er is werk gemaakt van een verwaarloosd pottentuintje dus opnieuw: hulde!

Dit huis staat aan een vaartje in Maasdijk en is wel de overtreffende trap van wonen in het groen. Klein beginnen, je ziet waar het uiteindelijk toe kan leiden.

Wijntransport

We reden even het centrum in van Markelo om een bloemetje te kopen. We kochten uiteindelijk twee bossen zonnebloemen bij een supermarkt omdat twee leuke bloemwinkels wegens vakantie gesloten waren. We lunchten in Rijssen bij de vrouw van mijn leuke neef met wie ik onlangs nog op de foto ging in Gubbio. Onze wijn uit 2021 wilden we dit jaar wat eerder in NL hebben dan aan het eind van het zomerseizoen en in de grote camper van de familie pasten die vier doosjes met gemak. Zij waren dus zo lief het transport voor hun rekening te nemen.

’s Morgens heen en ’s middags terug en tussendoor een gastvrije lunch en even bijpraten over het vervolg van de reis van onze familie door Italië. Maar Twente is ook mooi, zo zagen we maar weer met eigen ogen. Mijn neef, die oorspronkelijk uit Den Haag komt zegt dan: sommige mensen komen hier op vakantie en wij mogen er wonen. Gelijk heeft ie. En voor ons in Italië gaat dat ook op.

dorpsplein in Markelo