Toen kortgeleden de wisselkunst in onze gezamenlijke hal weggehaald was, dacht ik dat er weer nieuw werk in de plaats zou komen. Maar toen ik de schilder in de hal bezig zag, begreep ik de werkelijke reden van de kale muren. Nu musea en galeries zijn gesloten, lijkt nieuwe kunst binnenhalen me onmogelijk. Maar zie. Er hangt tóch weer ander werk. Zowel de schilder als de kunstcommissie hebben weer fantastisch werk geleverd. Het zijn dit soort dingen die de dagen kleuren.
Eindelijk. Eindelijk gingen we weer eens naar het strand. Ik heb een vriendin die er vrijwel dagelijks komt. Maar ja, zij woont heel dicht aan de kust. Vaak stuurt ze een klein filmpje en kijken en luisteren we even mee naar de branding en haar strandgeluk. Zelf rijden we er met de auto in minder dan een half uur naar toe dus er was vrijdag geen reden om het langer uit te stellen.
Die ruimte, de schone lucht, het licht. Het geeft me altijd een onmetelijk bevrijd gevoel. Helaas liet de batterij van mijn mobieltje me in de steek, want ik had nog veel meer willen fotograferen. Maar in elke geval was mijn eigen batterij weer helemaal opgeladen.
Om kwart voor zeven vanavond popte er nog een foto binnen van Lucas. Eh…gezellig? Kale tafel, glaasje water en je vader kijkt ook niet echt blij. Dus vertel Lucas. ‘Heel gezellig, we hebben een online escaperoom gedaan en kijken een beetje geconcentreerd’.
Bij de fietsfoto gisteren van Fleur, zat ook bovenstaande foto. Ter illustratie van de koffie die ze zojuist gekocht had voor haar pruttelpotje. Je hebt ongemerkt de inzending voor morgen al gestuurd, appte ik terug. Dan moet het onderwerp gezellig zijn, raadde ze. En ze had gelijk.
En hiermee komt een eind aan een weekje fotocreativiteit binnen onze familie met als doel de lockdown weer eens een leuke impuls te geven. Een gezellig feest houden we nog tegoed, maar dagelijks de slingers ophangen kan natuurlijk altijd.
Het gezin van onze dochter maakte vanmorgen een rondje. Eerst naar de bieb in Zwijndrecht en toen naar Dordrecht voor om vers gemalen koffie te kopen bij De Standsbranderij. In het mooie centrum was vast wel wat te fotograferen dat de foto-opdracht fiets recht deed. Kijk hoe leuk ze het alle vier weer hebben opgelost. Geen echt rijwiel te zien en toch helemaal geslaagd wat mij betreft.
De familie is weer aan de gang gegaan, vandaag met het thema eten. ‘Het hoeft niet een bord vol te zijn’, had ik aan de opdracht toegevoegd. ‘Een geopende koelkast of een brood in zijn verpakking kan natuurlijk ook.’ Dat had de jongste goed in haar oren geknoopt. Haar moeder kwam met erwtensoep, die door haar schoonmoeder was gemaakt. Die had wat scherper gekund. De foto, niet de soep.
Eva koos voor haar tussendoortje en Tommy laat zijn van thuis meegebrachte lunch zien. Lekker een bruine boterham met kaas. Isabel tenslotte zette echt iets in scène. Lucas had een toets die wat langer duurde en ja, schoolwerk gaat dan vóór.
Ik heb er niets aan toe te voegen. Hou me lekker bezig met andere dingen.
Gisteren kreeg Isabel dit mee van de orthodontist. Te leuk (voor het familie-archief) om niet te plaatsen. De BOVENkaak in gips voor haar beugelbekkie. En dan nu het resultaat van vandaag met het thema Corona.
We hebben net naar de persconferentie gekeken en gehoord dat de maatregelen nog strenger worden. We gaan ons uiterste best doen om ook de komende weken op een plezierige en vooral gezonde manier door te komen. Deze foto 7 daagse loopt nog tot en met zondag, daarna verzinnen we iets anders dat een beetje afleidt. Of dat het blog haalt, zien we tegen die tijd wel.
Onze kleinkinderen gaan de foto-uitdaging met plezier aan. Ik heb de onderwerpen alfabetisch verzonnen. Vandaag was kleinzoon Lucas ook zover en zijn de jongste twee er nog niet aan toegekomen. Wel dochter Fleur, zij stuurde gisteravond nog een foto van haar vriend met het onderwerp ‘aantrekkelijk’. Vandaag is de onderste foto van haar. Zo is de halve familie aan het fotograferen geslagen en sla ik zelf zo nu en dan over. Kan ik mooi verder op het opschonen van mijn foto-archief.
Nu de lockdown voor schoolkinderen langer gaat duren, heb ik de foto-uitdaging weer ingesteld. Deze maal doen alle vier de kleinkinderen mee, plus dochter. Het onderwerp was ‘aantrekkelijk’. De jongste (Juliët) vond haar ontbijt vandaag heel aantrekkelijk: een smoothy en cascadiawrap. Dat is nog eens wat anders dan mijn bordje brinta vroeger. Isabel vind haar zelfgemaakte dierentuin de moeite waard ‘want dierentuinen hebben het heel moeilijk tegenwoordig’.
Eva stuurde zichzelf in ‘want’ -voorzien van veel knipogen- ‘ik ben zélf aantrekkelijk’. Ha, ha, een tevreden pubertje. Kleinzoon Lucas en dochter Fleur zijn te laat met hun inzending om mee te kunnen op het blog. Morgen weer een nieuwe kans. Zelf laat ik zien wat ik vandaag letterlijk aantrek- kelijk vond. Omdat het blue monday is maar we absoluut niet depri zijn.
