Spectaculair

Het werd gisteren een dagje Perugia, de hoofdstad van Umbria. We waren er dit jaar alleen maar even doorheen gekomen om familie van de trein te halen. De stad ligt op een uurtje autorijden hier vandaan en heeft een rijke geschiedenis.  De entree via een oud ondergrondse gangenstelsel waar ooit een burcht bovenop heeft gestaan, de Rocco Paolina, is ronduit spectaculair en dateert nog uit de Etruskische beschaving, lang voor het Romeinse Rijk.

Maar van welke kant je de stad ook binnenkomt, uiteindelijk komt iedereen uit op het centrale plein het Piazza IV Novembre. Niets leukers dan daar op de trappen van de Duomo San Lorenzo te gaan zitten en om je heen te kijken. Naar mensen maar ook naar de schoonheid van alle gebouwen en de centrale fontein.

Hoewel de straten nog nat waren en we de hele tijd een paraplu meesjouwden, werd het weer allengs beter. We hadden geen zin in een museumbezoek en lieten de Galleria Nazionale dell ‘Umbria voor wat het was, al laat ik hier nog wel even de fraaie ingang zien. Na Gubbio is Perugia echt wel onze favoriete stad. We lunchten er voortreffelijk maar zonder nagerecht. Dat neemt de wijnboer toch het liefst op straat.

Een kleine wereld

Het contrast met een paar dagen geleden is erg groot. De laaghangende bewolking zorgt voor een heel ander sfeertje hier boven op de berg. Een prima dag om activiteiten binnenshuis te ondernemen. Ik denk aan schoonmaken, opruimen, naaiwerk, strijken en jam maken. Of op de laptop werken en bestanden schonen. Mijn lijstje met actiepunten zou zo maar eens wat korter kunnen worden.

Maar nee hoor. Al die dingen kunnen ook een andere keer wel. 51 jaar geleden was het een bijzondere dag voor ons. Dus we gaan er op uit en zien wel wat de dag ons brengt. Ik ga het morgen hier vertellen.

We houden het droog

Het lukt zelden om de markt zo overzichtelijk in beeld te brengen. Heel wat kraamhouders hadden het af laten weten vandaag. Dat komt omdat de kans op regen behoorlijk groot is. We hebben geen spatje gezien en gewoon buiten bij ons vaste stekkie koffie gedronken. De wijnboer bestelt ook vaak nog een broodje, hij heeft de neiging om zomers gewicht te verliezen en kan dus wel wat hebben.

Onze ‘vaste’ kaasboer liet ook verstek gaan vandaag. Gelukkig vonden we een andere kraam met heerlijke kazen, worsten en delicatessen. Die zou zomaar eens favoriet kunnen worden. We kochten er pecorino (schapenkaas) en een bol verse mozzarella. Dus stond als lunch een overheerlijke Caprese op de tuintafel met zelf gebakken brood. En dat vind ik minstens zo lekker als het broodje van de wijnboer.

Het kan verkeren

Om tien uur gisteravond was het bladstil en 26 graden. Met het krekelkoor op de achtergrond zag ik vanaf dezelfde positie als de foto’s van gisteren, de maan. Dit soort avonden zijn onbetaalbaar.

Onze zoon had ons tijdens zijn verblijf hier via de app gevraagd wat dat glas met bevroren water en een muntje bovenin in de vriezer doet. Ik legde uit dat je op deze manier kunt zien of tijdelijke stroomuitval schade heeft veroorzaakt aan de inhoud. Als je een vriezer dicht houdt, duurt het best lang voor de boel ontdooit. Slaat de vriezer later weer aan dan is de stand van het muntje een goede indicator voor het ontdooien (omdat het glas gebarsten was, staat het tevens in een bakje). Laten we nou toch vandaag meteen de proef op de som kunnen nemen! Regen en onweer vannacht hebben voor een paar uur stroomuitval gezorgd maar het muntje ligt nog bovenin.

We hoeven niet meteen alle ijsjes op te eten en ook de kilo geplukte bramen in de vriezer, de verrassing van gisteren, hoeft niet vandaag verwerkt te worden. De buitenboel is lekker opgefrist en het groen tussen de kiezels is een stuk makkelijker los te halen. Wij kunnen die buien, die tot woensdag duren, wel hebben. Voor de vakantievierders die hier ook zaterdagavond aankwamen, is het minder feestelijk al horen we hen niet klagen hoor.

In ons element

Ons huis was maar vier dagen niet bewoond toen we gisteren weer binnenstappen. En dat is prettig thuiskomen, zeker omdat er een paar zorgzame lieverds alles spic en span hadden achtergelaten en hier en daar voor verrassingen hadden gezorgd. Om half zeven zat ik op mijn vaste plekje in de avondzon te wennen aan de temperatuur van 34 graden.

Vanmorgen zag de tuin in het ochtendlicht er zó uit en zijn we uiteraard weer helemaal gewend én in ons element. Op de verrassingen kom ik nog terug. Nu eerst een luie zondag waarin ik alleen nog even mijn koffertje hoef uit te pakken en mijn moeder ga bellen.

Iedereen weer gezien

Ons tempo ligt hoog waar het gaat om familiebijeenkomsten. Na het tuinfeest in Zwijndrecht afgelopen zaterdag en de verjaardag van mijn moeder woensdag, waren we vrijdagavond bij onze zoon uitgenodigd. Zij zijn dinsdag teruggekeerd uit Caldese en er dienden sleutels en andere zaken overgedragen te worden.

Er was een heerlijke Italiaanse maaltijd bereid, kleinzoon Lucas stuurde nog een foto na van de aubergine-lasagnaschotel omdat ik die vergeten was te maken. Het is een BeReal. Dan schijn je op een wiilekeurig moment een ongepolijste foto te moeten maken van waar je op dat moment mee bezig bent. En dat kan er dus zo uit zien.

Ik maakte nog wel even een foto van het watertje waar ze aan wonen. Een nogal Hollandsch plaatje en dat beeld en al die leuke familieleden die we de laatste week zagen, nemen we in gedachte weer mee nu we aan onze laatste Italiaanse periode van dit jaar beginnen.

Op naar het jubileumjaar

Nu iedereen uit dit clubje gepensioneerd is, verhogen we de frequentie van bij elkaar komen van één naar twee keer per jaar. Dit maal zaten we eerst aan de koffie met wat lekkers in Zoeterwoude en vervolgens reden we in kleine colonne naar de Meelfabriek Zijlstroom in Leiderdorp.

Een industrieel gebouw dat een nieuwe bestemming als brasserie kreeg. Waar plaatselijke producten en groenten uit eigen moestuin verwerkt worden in heerlijke gerechten. Waar we natuurlijk weer fijn bijpraatten want er is veel lief en leed te delen. Als we dan daarna voldaan weer thuis zijn, vliegen er nog wat apps over en weer waarin bedacht werd dat 2024 wel eens het jaar kan zijn waarin het 25 jaar geleden is dat we voor het eerst bij elkaar kwamen. Een nieuwe afspraak is gemaakt voor januari en dan moeten we dat jubileum maar eens uit gaan werken.

In de mooie tuin van de Zijlstroom kun je heel romantisch met z’n twee in een kasje lunchen of dineren. Is dat niet geweldig? Ons clubje past daar dus niet in maar het is wel iets om bij een andere gelegenheid nog eens gebruik van te maken. Om te onthouden dus.

Stoepgroen

Er is maar weinig nodig om een tuinloos straatje een groen aanzien te geven. Binnenstadbewoners zijn er goed in. Vaste planten in potten of de methode van het tegelwippen; het aanzien van een gevel wordt groen en vriendelijk. En een flinke dosis liefde, dat is vooral ook nodig. Maar dat geldt voor alles in het leven.

Jarige moeder

Vorig jaar vierden we haar honderdste verjaardag. Dat bracht een achterkleinkind op de vraag of ze vandaag tweehonderd werd. Nou, zo oud dus niet maar 101 is ook een respectabele leeftijd. Er waren bloemen, een nieuw televisietoestel en stapels felicitatiekaarten. Een zusje bakte twee appeltaartjes van appels uit mijn moeders tuintje. Aldus vierde mijn moeder te midden van dochters en schoonzonen op bescheiden schaal heel gezellig haar verjaardag. Ze sprak ook even een dankwoord uit aan ons allemaal, heel ontroerend. Wij zijn enorm dankbaar dat ze nog in ons midden is, die leuke moeder van ons.

Bedrijvigheid

Er wordt druk gewerkt aan de kademuren van de diverse grachten. Vanaf kleine pontons hoor je werkgeluiden en zie je mannen bezig. Op de kant staan zakken vol met bouwmaterialen. Een stad heeft zo zijn onderhoud nodig en ik ben altijd blij als ik zie dat daar kennelijk geld en aandacht voor is .

Ik was nog vóór tien uur onderweg naar mijn kapster, dat is best vroeg voor mijn doen. Het viel me ook op dat de brug bij het Rietveld vol verpakkingsmateriaal lag. Enfin, toen ik op de terugweg was kon ik al vast stellen dat de ophaaldienst voor papier langs was geweest. Al die logistieke processen die een stad leefbaar houden, zijn toch weer mooi georganiseerd.