Lente-achtig Gubbio

Natuurlijk werken we flink door want daarom zijn we hier. Maar de zondag, die vandaag zijn naam ook alle eer aandoet, is en blijft een rustdag. We drinken koffie met en bij onze tuinhulp, die terug is van een verre reis. We praten bij en kopen drie liter olijfolie van hem omdat onze oogst het afgelopen jaar wat tegenviel wat hoeveelheid betreft. Daarna gebruiken we de pranzo in Gubbio en scharrelen nog wat door de stad. We voelen ons weer helemaal thuis na het begroeten van diverse bekenden. Morgen gaan we weer verder op ons erf. Nu nog even niet.

Advertenties

Types

Ze zijn er bijna klaar voor en krijgen de laatste instructies vanaf de wal. Ik keek met belangstelling naar deze roeiers. Mutsen diep over de oren want het was echt fris vanmorgen.

Met een paar forse halen varen ze uit beeld. Koud hebben ze het dan al niet meer. Op zaterdag en zondag is er nauwelijks binnenvaart in het kanaal bij ons voor de deur. Dat geeft de roeiers heerlijk de ruimte. Het verschil in voortbewegen en uiterlijk tussen beide type boot is enorm, bedacht ik al langs wandelend.  Dat stond dit stel zich ook net te bedenken.

Wat zal ik eens m(h)aken?

Zaterdagmiddag kocht ik spontaan twee bollen wol en een haaknaald. Gewoon vanwege zin in haken. Van de site van Ingthings had ik lang geleden al een inspirerend stukje apart gezet. Dus begon ik welgemoed. Maar de vorm werd rond terwijl ik meer dacht iets langwerpigs te haken. Dus haalde ik mijn probeersel tot drie keer toe uit. En verzon toen zelf maar wat met twee lossen en één vaste. Het blijkt een sjaal te worden. De eerste bol was in mum van tijd verhaakt want een regenachtige zondagmiddag. Nu matig ik mijn tempo. Haken is heerlijk om te doen maar wat moet ik met veel maaksels?

 

Plezierig

Enigszins troosteloos kun je het weer vandaag wel noemen. Koud is het niet maar miezerig en donker wél. Hoe dan ook, de zondagochtendwandeling zit er allang weer op en de rest van de dag rommel ik in huis.

Met een onverwacht bezoekje van vrienden, sinterklaasgedichten maken en het uitlezen van een boek vult de dag zich met aangename bezigheden. Vanavond de laatste uitzending van Boer Zoekt Vrouw. Ik  hoor tot één van die miljoenen die er met plezier naar kijkt. De week die voor ons ligt, zal druk en goed gevuld zijn. Zo’n kalme zondagse aanloop doet het goed.

Snuiven

Het recreatiegebied de Delftse Hout ligt vanuit Delft gezien aan de andere kant van de A13. Die moeten we onderdoor en dat viaduct ziet er zó uit. Nee, echt mooi is het niet. Maar dan beginnen we te wandelen en worden we getrakteerd op dit soort uitzichten.

Er hingen druppels aan de bomen die glinsterden in de vroege ochtendzon. In mijn eentje deed ik de kleine ronde en liep bij elke stap te genieten.

Op dit punt begint ook het stilte gebied. Ik snoof de frisse lucht maar eens diep naar binnen. Een mooi begin van de zondag.

…en het bleef nog lang onrustig in de stad

Worden de ondergrondse vuilcontainers nou ook al op zondag geleegd? Welnee, we werden wakker van het geluid van het in elkaar zetten van luifels en tafels. Nog vóór we aan de polderwandeling begonnen, zag de overkant er al zo uit. Twee kilometer was er ingeruimd voor de barbecue waarmee vandaag de introductieweek voor nieuwe studenten begint.

Rond een uur of zes waren de tafels bezet en presenteerden de diverse studentenverenigingen zich door luid hossend en zingend op allerlei voertuigen langs te trekken.

Het ziet er allemaal bijzonder gezellig uit en ik wens iedereen een mooie, succesvolle studietijd toe in Delft.

Weer op het strand

Juist op een dag dat het niet uitgesproken strandweer is, is het er heerlijk toeven. Ons dagje Hoek van Holland was wisselend bewolkt, zoals dat heet.  

De strandwacht doet zijn werk met ritjes langs de branding. Een familie zet windschermen neer en amuseert zich geweldig. Wij praten met een zus en voeren ernstige gesprekken. De zon breekt weer door. Het was een heerlijke dag.