Zit het lekker en staat het goed?

Voor de tweede dag op rij liep ik door het Delftse centrum. En voor de tweede keer tot mijn genoegen. Het ziet er naar uit dat onze brillenjacht succesvol is verlopen. We passeerden De Markt die op donderdag ook altijd zijn naam eer aan doet. Aan de ene kant wordt de ruimte gedomineerd door de Nieuwe Kerk en aan de andere kant staat het stadhuis.

In de Papenstraat zag ik een nieuwe muurschildering van Tijn Noordenbos. Het is aan de achterkant van een schoenwinkel. Weet je zeker dat die goed zit, Henk? staat er onder. Die situatie was enigszins vergelijkbaar met het uitzoeken van brilmonturen, wat wij zojuist achter de rug hadden. Zit het lekker, staat het goed? dat zijn toch wel de vragen die je elkaar stelt tijdens zo’n passessie. Over tien dagen kunnen we de brillen halen en gaan we het echt zien.

Bij de laatste foto zijn we weer bijna thuis. Deze kademuren zijn klaar en de brug ziet er weer strak uit. Over een maand ga ik op hetzelfde punt weer een foto maken. De brug zal er nog even netjes uitzien maar of de bomen dan nog blad hebben is maar helemaal de vraag.

Vrolijke muur

Vandaag geen foto van ons leuke kleinkind maar van een pas door mij ontdekte muurschildering in Gubbio.

Aan de wand van een viaduct, bij uitstek een plaats voor muurschilderingen, is vrij recent dit vrolijke tafereel gemaakt. Helaas een ongeschikte plaats voor voetgangers om er foto’s te maken. We reden er met de auto heel langzaam aan voorbij. Raampje open en knippen maar. Rise the cat staat er ergens in een hoekje maar daar word ik niet veel wijzer van. Als je op Google zoekt op Murale Gubbio krijg je alleen maar fresco’s te zien. Ook mooi, daar niet van. Op de middelste foto is links in de hoek een kat zichtbaar maar de diepere betekenis van deze muurschildering ontgaat me. Vrolijk is het wel en een desolate onderdoorgang van de grote weg, knapt er reuze van op.

Toeval in de Bonte Ossteeg

Als ik door het centrum wandel, loop ik altijd foto’s te maken. Waar ik vervolgens niets meer mee doe. Totdat ik deze foto maakte en daarna thuis naar een boek holde. Het boek met Delftse straatnamen. Stond daar ook niet …..? De zwart-witfoto is uit 1950 en behalve de hoeveelheid fietsen en de lantaren die inmiddels rechts hangt, zie ik weinig verschillen.

Op de blinde muur is tegenwoordige een fantastische schildering aangebracht, maar die heb ik hier al eens laten zien.

Verduurzaming en kunst op de muur

Ik was bij de huisarts en keek op de eerste etage naar het aardige binnenplein. Zie ik daar in de verte nou een verse muurschildering? Dat vraagt om nader onderzoek.

Het kan niet anders dan werk zijn van Mischa de Bie, die in Delft al voor heel veel fraaie muren heeft gezorgd. Ik blogde er al diverse malen over (zie hier). Leuk als werk direct herkenbaar is. De Kuijperwijk staat vol met zestiger jarenflats waar momenteel een groot renovatieplan wordt uitgevoerd. Meer dan 520 woningen worden verduurzaamd door Vestia, de woningcoöperatie. Ik zag nog twee flats met een terra-kleurige zijgevel zónder muurschildering. Ga ik mooi in de gaten houden of Mischa daar ook aan de slag gaat. Van mij mag ie.

Tussen de dieren

Foto schoonzoon Tommy

De zee is dichtbij maar we komen hier ook veel dieren tegen. De koeien liggen even verderop achter een hek maar de kip scharrelt gewoon om ons heen en pikt een graantje mee.

Foto schoondochter Astrid

Het huis waar we met kinderen en kleinkinderen verblijven, heeft deze muurschildering. We ondernemen voortdurend hele leuke dingen, ik laat er vast nog wel eens wat van zien maar daar heb ik nu gewoon geen tijd voor. Kwestie van prioriteiten.

Huis en muur en geen signaal

We zochten naar verkoeling en vonden dat aan de kust bij Fano. Maar voor het zover was zochten we een parkeerplaats en dat viel nog niet mee. Alle plekken waren bezet en het was veel te vroeg voor vertrekkende badgasten met huilende kinderen. Maar toch, één straat verder dan waar we normaal staan, schoven we een parkeer haven in. Met dit appartementengebouwtje op de hoek. Mobieltje uit de tas en de eerste foto gemaakt. Mediterraans op zijn best, toch?

De laatste foto van die dag maakte ik van deze vrolijke muurschildering. Er worden hier sup-en surflessen gegeven en dat maakt men op deze manier duidelijk. De schildering is recent geplaatst, misschien wordt het douchemuurtje ervoor ook nog beschilderd, dat zou wel aardiger staan, denk ik. Iets minder leuk was dat we vandaag, zondag, vrijwel de hele dag zonder internet zaten. Bij onweer wil het nog wel eens duidelijk zijn hoe dat komt. Maar bij een windstille snikhete dag van 37 graden? Of smelten de signalen dan? Of de medewerker bij de provider zwemt in de zee bij Fano en was niet bereikbaar, dat kan ook.