Alternatieve bruggen

Om wat variatie in mijn dagelijkse wandeling aan te brengen, wijk ik wel eens af van mijn bruggenloop. In plaats van een rondje langs het kanaal, scharrel ik vandaag weer door het gezellige centrum. En je wilt niet weten hoeveel bruggen ik daarbij passeer.

Vrijwel overal zijn de brugleuningen hetzelfde. Ik vind ze elegant en goed onderhouden. Handig ook om je fiets aan vast te ketenen. Dat stoort me in het geheel niet, het hoort bij het stadsbeeld van Delft.

Het centrum is zeer autoluw en die paar auto’s die er wel rijden, mogen van mij niet op de foto.

Advertenties

Beschamend

Terwijl de wijnboer nog in de rode wijn staat roeren, spiek ik tussen onze Delftse lamellen door. Inderdaad, ik ben weer in NL en constateer dat het ook hier mooi en rustig herfstweer is. Vanmorgen zat ik uitgebreid bij mijn ouders in Leidschendam aan de koffie en deed voor hen en voor mezelf wat boodschappen. Weer terug in Delft spreek ik buitenlanders aan die voor onze deur willen parkeren. Ik verwijs ze naar een officiële betaald-parkeren-plaats op de Paardenmarkt. Daarmee ontlopen ze een boete van € 89. Het parkeerverbod in het centrum is zó absurd slecht aangegeven en de parkeerwachters zijn zó actief, dat ik me daarvoor schaam ten opzichte van toeristen. Maar verder is het hier heel leuk.

Verliefd

Na Amersfoort en Gouda eerder deze week, liep ik vandaag gewoon in mijn eigen woonplaats rond. En die mag er ook zijn. Als dan de zon nog even voorzichtig om de hoek piept en ik door mooi Delft loop, prijs ik me gelukkig met zo’n woonomgeving. Gisteravond waren we uitgenodigd door buren en zaten we met zeven aan een gastvrije en overheerlijke maaltijd. Naast allerlei aangename gespreksonderwerpen kwam ook Delft veelvuldig ter sprake. Het is onze gezamenlijke deler, tenslotte. Ik ben net zo verliefd op deze stad als het jonge stel dat op elkaar is, daar zo onder die brug.

 

 

 

Het begin van kerst in Delft

Het Delftse centrum is prachtig, met het laagje sneeuw dat er gisteren nog lag, zelfs sprookjesachtig. En als je dan ook nog de lichtjesavond bezoekt, lijkt het wel of Anton Pieck zelf aan de gang is geweest. Speciaal voor kinderen werd om half zes ’s middags de kerstboom op de Markt in Delft ontstoken. Dat is een aangename tijd en het is bovendien niet zo beestachtig druk als om zeven uur; het officiële moment. Dochter, schoonzoon en twee kleindochters waren er bij en oh…wat mooi was de boom toen de lampjes brandden.

Vorig jaar deden we dit voor het eerst met elkaar en hoopte ik een nieuwe traditie te starten. Dat lijkt te slagen, inclusief de zelfgemaakte erwtensoep na afloop.

 

Liever niet fietsen

\

We wonen vlakbij een winkelstraat die de Choorstraat heet. We halen er de dagelijkse boodschappen en het is bovendien ook onze doorloop naar het centrum.  De gemeente houdt er deze week een proef.  ‘Voetgangers gebied, fietsers te gast’ staat er op het bord onder de lantaren. Twee kunstwerken, aan begin en eind van de straat, kondigen nog eens op ludieke wijze aan: ‘winkels open liever lopen’. Camera’s gaan nu registreren of het werkt. De auto is het centrum al uit en dat bevalt vrijwel iedereen goed. Maar fietsers tot afstappen aansporen?  Zelf heb ik het nooit als probleem ervaren dat er ook gefietst mag worden en ben benieuwd of deze actie wat gaat opleveren. Wordt vervolgd.

. 

Groene longen

In 2002 kwamen we in Delft wonen. Aan de rand van het centrum. We verruilen ons heerlijke Voorburgse huis voor een zolderwoning in een monument. We hebben daar tot op de dag van vandaag geen seconde spijt van. Op nog geen vijfentwintig meter van de voordeur fiets ik door een soort boslaantje. Nog eens vijftig meter verder zie ik dit.

Mijn doel was even naar Museum Prinsenhof te fietsen voor de tentoonstelling Verboden Porselein. Het kon me niet erg boeien en na tien minuten stond ik weer buiten. Met dank aan de museumkaart. Mijn ongeduld had vast te maken met het mooie weer.  Het was veel prettiger om samen met Willem van Oranje te kijken hoe toeristen elkaar op de foto zetten.

Lopen en fietsen

Het is een gezellige drukte in het centrum van Delft. Een draaiorgel staat langs de gracht tussen de geparkeerde fietsen. Het is zó druk in de boekwinkel op de hoek dat je over de hoofden kunt lopen. Verheugend, als je het mij vraagt. Er wordt best nog wel gelezen en bij het wachten in de rij voor de kassa ontstaat een gemoedelijk sfeertje. We gaan nog even bij de kaasboer en het fruithuisje langs en wandelen op ons gemak met de volle boodschappentas naar huis. Lekker hoor om in een oud en sfeervol centrum te wonen waar de fiets het royaal heeft gewonnen van de auto.