Het doel van de Doelentuin

Misschien worden jullie er een beetje flauw van dat ik alweer de Doelentuin laat zien. Maar zeg nou zelf; als je op weg naar de winkelstraat of kapper door dit kleine stadspark mag lopen, dan bof je toch? Het is aan vier zijden omgeven door huizen, elk blok in een totaal andere stijl.

Er staat een vaste tafeltennistafel, er zijn wat metalen stoeltjes in de grond geschroefd en hondenuitlaters worden op een vrolijke manier op hun plicht gewezen. Joke Klumper is de landschapsarchitect die dit park ontwierp rondom de al bestaande monumentale bomen. Haar doel om een kleine oase van rust te creëren in het centrum van Delft, is perfect gelukt.

Delfts Wauw

Met meer dan gemiddelde interesse volg ik dit bouwproject. Vlak naast het station en het Gemeentehuis wordt het Huis van Delft gebouwd. Het gaat er spectaculair uitzien en behalve het filmhuis, congreszalen en kleine bedrijven komen er ook vijftig appartementen in. Héle dure appartementen.

foto van het www

In de gezamenlijke garage onder het pand is uitsluitend plaats voor deelauto’s. Dat idee spreekt me wel aan. Wonend naast een knooppunt van openbaar vervoer en met het bruisende centrum van Delft aan de overkant, lijkt me het hebben van een eigen voertuig bijna niet meer nodig. Ik ben benieuwd hoe het uitpakt met die auto’s. Het is een interessant project en ik blijf het volgen. Bij de makelaar zijn de appartementen al te koop. Gelukkig wonen wij al heel erg naar onze zin.

Niet erg slim

De verbinding naar de aanbevolen site van jijbentdetoekomst is niet beveiligd, ik kwam er niet op, dus veel wijzer werd ik niet. Hoeft ook niet want ik heb de meeste toekomst toch al achter me liggen. Die formule snap ik ook al niet maar ja, je komt wel eens wat intrigerends tegen hè op een rondje door het centrum van Delft.

Dit kwam ik in de Bonte Ossteeg tegen. De os op het elektriciteitskastje wordt vaak en veel gefotografeerd. Voor een leuk blog daarover klik hier. Wat er naast op de grond lag, trok mijn aandacht meer. Het lijkt of hier een woest feestje heeft plaatsgevonden. Twee kapot geslagen gitaren, een leeg bierflesje en heel veel peuken náást de asbaktegel. Al met al was het een met raadsels omgeven wandelingetje.

Het jaar rond in Delft

En ik hou eigenlijk helemaal niet van jaaroverzichten!

januari

februari

maart

april

mei

juni

juli

augustus

september

oktober

november

Maar mijn archief is weer opgeschoond!

Alle zintuigen komen aan bod

Het is op mijn blog nogal veel Delft wat de klok slaat. Maar ja. We zijn niet erg uithuizig momenteel en er blijft genoeg te zien hier. Neem al die aardige winkelpuien en gevels. Dat is ook waarom ik het oude centrum zoveel meer waardeer dan winkelcentra met dezelfde winkels die je in elke Nederlandse stad tegenkomt. De nieuwe Kerk kijkt neer en ziet dat het goed is staat er op het raam van dit hotel waarin ook een plantenwinkel onderdak heeft gekregen.

Natuurlijk doen winkeliers vooral hun best om klanten naar binnen te lokken. Maar zeg nou zelf, het is toch pure verwennerij voor de ogen om dit soort winkels desnoods alleen te passeren? De stadsbakkerij waar wij ons dagelijks brood kopen, ziet er uitnodigend uit, het ruikt er heerlijk en hier worden wel degelijk zoete broodjes gebakken.

Nieuw en oud

Vanmorgen liep ik over het Bastiaansplein. Dit winkelgebied was een bouwput toen wij twintig jaar geleden in Delft kwamen wonen. Theater de Veste en een enorme Pathé Bioscoop zitten hier vlakbij. Ik was op weg naar de tandarts maar eigenlijk kom ik weinig in dit nieuwe deel van het centrum.

Ik passeerde deze gracht met woonboten, heel in de verte zie je de torens van de Oostpoort. Ik ben altijd blij als ik dit soort herkenningspunten zie, daar oriënteer ik me beter op dan bij nieuwbouw.

Vanmiddag opnieuw de zonnige stad in, nu liep ik samen met de wijnboer in het oude centrum. Wat boodschappen gedaan en de laatste kerstpost in de brievenbus gestopt. Het stadhuis met de mooie kerstboom ervoor wordt aan het oog onttrokken door de marktkramen. Dus binnenkort bij schemer de verlichte Oostpoort en het stadhuis nog maar eens in volle glorie fotograferen.

Verborgen tuin

In het centrum van Den Haag werden we vorige week rondgeleid over een bouwplaats en kregen daarbij onverwacht een fraaie kapel te zien die we zelfstandig nooit hadden kunnen bezichtigen. Hetzelfde gold voor deze tuin, die als een oase midden tussen de bebouwing ligt.

Omdat er in het Stadsklooster nog maar twee broeders wonen, is veel van de omringende gebouwen in gebruik door allerlei groeperingen die elk op hun eigen manier de tuin gebruiken en versieren.

Een kerststal in een oude haard en de heilige Jozef, levensgroot. Het was er een bonte mix van verzamelde of beter gezegd afgedankte spullen die in deze oase een nieuwe functie hebben gekregen. Het was een verrassend rondje door de kloostertuin.

Moestuin maandag

In het centrum van Delft staat Molen de Roos. Sinds de spoorlijn daar ondergronds ligt, is het gebied enorm opgeknapt. Een laatste toevoeging voor en door de buurtbewoners is de aanleg van een kleine moestuin pal naast de molen. Leren, kijken en proeven is het doel van deze moestuin. De aanplant van jonge lindebomen zal er in de toekomst voor zorgen dat dit een kleine oase wordt waar ook spelt en tarwe geoogst kan worden. De korenmolen is nog in gebruik en doet ook dienst als verkooppunt van meel en alles voor de thuisbakker. De natuur dicht bij de mensen brengen is een initiatief dat ik van harte toejuich. Zelfs vanuit de tram, kun je een blik werpen in de moestuin. Maar ik zie ook schoolklassen hier wel rondlopen in de toekomst. Of ik zelf mét wat kleinkinderen.

Daar zit muziek in

Hotel Hampshire ligt vlakbij de Koepoortbrug op de grens van het centrum van Delft. De verf van de muurschildering is nog nat, bij wijze van spreken. Mischa de Bie is de kunstenaar die deze enorme klus kortgeleden voor zijn rekening nam en al menig muur in Delft opfleurde (voor meer werk klik hier en hier).

De naam van het restaurant is Swing waar vaak live muziek gebracht wordt. Dat is terug te zien in de muzikale verwijzingen die ook op de utiliteitshuisjes op het parkeerterrein te vinden zijn. Ik zie ook twee beroemde meisjes van Vermeer en wat markante gebouwen en daarmee heeft Delft er weer een fraaie muurschildering bij.

NB: dank voor alle goed reiswensen! Er volgt nog een weekje van organisatie, wat bezoekjes en inpakken maar dan hopen we echt weg te gaan.

Niet veel wijzer

Met dit lenteweer zijn er veel mensen buiten. Het leek me een goed moment om nog eens uit te zoeken wie de man op de muurschildering is, waar een tijd geleden verse bloemen bij lagen. Ik sprak een leuke jonge man aan. Hij woont hier nog niet zo lang, was vanwege de liefde vanuit Friesland naar Delft gekomen. Ook hij had er in januari met verwondering naar geleken en navraag gedaan in de buurt. Een naam wist hij niet maar het bleek een buurtbewoner die veel voor de wijk had gedaan en op wiens sterfdag bloemen worden neergelegd. Veel wijzer werd ik dus niet maar we hadden een aardig gesprek en hij heeft het erg naar zijn zin hier in Delft, voegde hij toe. En dat hebben we gemeen. Want een korte buurtwandeling langs de rand van het centrum levert me dit soort plaatjes op. Ik kan me nauwelijks een fijnere woonomgeving voorstellen. Domweg gelukkig in Delft dus.