Maan en zon

Supergroot stond ie gisteravond aan de schemerende hemel. We stootten elkaar aan hier op onze hooggelegen woonkamer. “Zie je hoe groot en mooi ie is?” Waarna ik me richting keuken begaf want er dient op tijd gegeten te worden. En daar werd ik getrakteerd op een fraaie zonsondergang, die ik toen ook maar fotografeerde.

Dit uitzicht over de daken is wel vaker op mijn blog te zien geweest. Maar als je, vanuit het keukenraam in het centrum van Delft, een molen kunt zien staan, raak je daar nooit op uit gekeken. Althans ik niet.

Advertenties

Mensch erger je niet

In de winkelstraat zijn parkeervakken voor fietsen. Deze zijn gemarkeerd met hardblauwe geglazuurde steentjes. Om je fiets makkelijk terug te vinden in de vaak lange rijen, is het handig wat herkenbaars aan je rijwiel toe te voegen. Dat gebeurt op grote schaal.

Het Delftse centrum is niet erg toegankelijk voor auto’s en wordt overspoeld door fietsen. Er zijn inmiddels nogal wat mensen die zich ergeren aan al die stalen rossen die al dan niet slordig geparkeerd worden. Ik niet hoor. Met 25.000 studenten in de stad is de fiets een praktisch vervoermiddel, lekker milieuvriendelijk bovendien.

Knallen met kleur

Laat ik die supersaaie maand februari maar weer eens een impuls geven. Al een paar jaar probeer ik 28 dagen lang extra kleurrijke foto’s te plaatsen. Daarvoor hoef ik alleen de Trompetstraat in te lopen. Het plezier spat van de muren.

In het oude historische centrum van Delft zijn de straten vaak smal. Des te verheugender is het wanneer er plots een bonte speelplaats opduikt in deze toch al autovrije straat. Toen ik de foto’s eind november maakte, reserveerde ik ze voor deze maand. Zo zal dat gaan de komende weken; actuele foto’s afgewisseld met ouder materiaal. Zolang er maar veel kleur in zit.

Alternatieve bruggen

Om wat variatie in mijn dagelijkse wandeling aan te brengen, wijk ik wel eens af van mijn bruggenloop. In plaats van een rondje langs het kanaal, scharrel ik vandaag weer door het gezellige centrum. En je wilt niet weten hoeveel bruggen ik daarbij passeer.

Vrijwel overal zijn de brugleuningen hetzelfde. Ik vind ze elegant en goed onderhouden. Handig ook om je fiets aan vast te ketenen. Dat stoort me in het geheel niet, het hoort bij het stadsbeeld van Delft.

Het centrum is zeer autoluw en die paar auto’s die er wel rijden, mogen van mij niet op de foto.

Beschamend

Terwijl de wijnboer nog in de rode wijn staat roeren, spiek ik tussen onze Delftse lamellen door. Inderdaad, ik ben weer in NL en constateer dat het ook hier mooi en rustig herfstweer is. Vanmorgen zat ik uitgebreid bij mijn ouders in Leidschendam aan de koffie en deed voor hen en voor mezelf wat boodschappen. Weer terug in Delft spreek ik buitenlanders aan die voor onze deur willen parkeren. Ik verwijs ze naar een officiële betaald-parkeren-plaats op de Paardenmarkt. Daarmee ontlopen ze een boete van € 89. Het parkeerverbod in het centrum is zó absurd slecht aangegeven en de parkeerwachters zijn zó actief, dat ik me daarvoor schaam ten opzichte van toeristen. Maar verder is het hier heel leuk.

Verliefd

Na Amersfoort en Gouda eerder deze week, liep ik vandaag gewoon in mijn eigen woonplaats rond. En die mag er ook zijn. Als dan de zon nog even voorzichtig om de hoek piept en ik door mooi Delft loop, prijs ik me gelukkig met zo’n woonomgeving. Gisteravond waren we uitgenodigd door buren en zaten we met zeven aan een gastvrije en overheerlijke maaltijd. Naast allerlei aangename gespreksonderwerpen kwam ook Delft veelvuldig ter sprake. Het is onze gezamenlijke deler, tenslotte. Ik ben net zo verliefd op deze stad als het jonge stel dat op elkaar is, daar zo onder die brug.

 

 

 

Het begin van kerst in Delft

Het Delftse centrum is prachtig, met het laagje sneeuw dat er gisteren nog lag, zelfs sprookjesachtig. En als je dan ook nog de lichtjesavond bezoekt, lijkt het wel of Anton Pieck zelf aan de gang is geweest. Speciaal voor kinderen werd om half zes ’s middags de kerstboom op de Markt in Delft ontstoken. Dat is een aangename tijd en het is bovendien niet zo beestachtig druk als om zeven uur; het officiële moment. Dochter, schoonzoon en twee kleindochters waren er bij en oh…wat mooi was de boom toen de lampjes brandden.

Vorig jaar deden we dit voor het eerst met elkaar en hoopte ik een nieuwe traditie te starten. Dat lijkt te slagen, inclusief de zelfgemaakte erwtensoep na afloop.