…dan zie ik in het plantsoen paarse krokussen en gele narcissen. Die op de foto wat onwillig tussen het groen verdwijnen. Maar dat kan me niet deren. Dan word ik zelfs van lege terrassen nog vrolijk.
Dan loop ik neuriënd langs de grachten en breid mijn boodschappenrondje iets uit. Dan vind ik alle huizen mooi, begroet iedereen die op mijn pad komt en keert mijn energie terug. Had ik hier al eens verteld dat ik erg van kleur en van de zon hou?
Het is dat we op zondagochtend de wandelafpraak hebben, want alleen zou je er toch minder makkelijk voor kiezen om al om negen uur de regen te trotseren. Gelukkig is er altijd groen te vinden. Een kleurrijke hardloper die gewoon wél in zijn uppie zijn kilometers maakt, vrolijkt de grauwe buitenboel ook een beetje op.
Terug naar huis hebben we heel onverantwoord, even met de auto stil gestaan op de kleine rotonde bij Ikea. Raampje naar beneden en snel snel deze foto gemaakt. Want dit willen we graag zien, toch? Bloeiende narcissen; de natuur gaat onverstoorbaar zijn eigen gang.
Toen ik vanmorgen bij mijn ouders was, bleek mijn leuke moeder in dezelfde opruimmodus als ik te zitten. Januari is daar ook bij uitstek de maand voor. Verlangend kijken we uit naar het lengen van de dagen maar de realiteit van regen-en hagelbuien kluistert ons aan huis. En huizen hebben de neiging dicht te slibben als je er niet af en toe de bezem flink doorheen haalt. We reorganiseerden samen wat kasten en ik kon met een doos vol ongeregeld hun pand verlaten. Daarna haalde ik meteen onze boodschappen in huis en kon de verleiding van twee bossen tulpen niet weerstaan. Ik zag overigens eergisteren al narcissen bloeien in een perk. Uiteindelijk wordt het dus altijd weer lente.
Samen met een collega verzorgde ik de inkoop en distributie van de kerstpakketten. Een enorme klus. Ga maar na: 3500 stuks uitdelen, verspreid over twee locaties, dat levert alleen logistiek al behoorlijk veel werk op. Enfin, ik zou wel drie blogs kunnen vullen over het hoe en wat. Uiteindelijk leverde de actie Kerstpakket ons en de ontvangers vooral veel plezier en voldoening op. Bij de vaste leverancier stond deze vaas waarop onze keuze tóch niet viel, maar die ik bij mijn afscheid alsnog persoonlijk kreeg. Vandaag stopte mijn man er wat narcissen in en ik zette hem voor de foto op een zonnig plekje in de keuken. Zo brengt een voorjaarsachtig plaatje mij in kerstsferen.
In de woonkamer staat een bak vol bloeiende narcissen. De combinatie geel en wit. Veel meer is er niet nodig om mij de storm en regen te doen vergeten. Als deze lieverds straks zijn uitgeboeid, ga ik ze kortwieken. Dan haal ik de bollen uit de bak en leg ze klaar om mee te nemen naar Italië. Onder de kersenboom hebben we een narcissenperk aangelegd en daar mogen ze bij. Dan gaan ze volgend jaar gewoon weer verder met het doen van hun goede werk. Namelijk mij een vrolijk gevoel bezorgen.
Kleur bekennen 9
In de boerentuin van Caldese moet je het niet al te aangeharkt willen hebben. De tulpenbollen die we ooit kregen, en die ik op de helling achter het huis in de grond stopte, zijn door dieren verplaatst. Of door kabouters. In elk geval zijn deze twee knoeperts zonder mijn inmenging onder de kersenboom terecht gekomen, waarna ik er ook maar de narcisbollen in de grond heb geduwd. In de vage hoop er een soort bloemperk van te maken. De narcissen zijn al weer uitgebloeid en dit is nu ons perk in de avondzon. Ben er dik tevreden mee.
