
We zaten vanmiddag in Bloemendaal aan een feestelijke lunch van de jarige schoondochter. Het was super gezellig en smakelijk maar ik heb er geen foto’s van. De regen sloeg tegen de ramen maar daar hadden we geen last van, het was een genoeglijke bijeenkomst.

En we boften nóg meer vandaag want we zagen kans de zondagochtendwandeling vrijwel droog weg te stappen. Het water staat hoog in de polders. Zo hoog dat de brug bijna een dam lijkt te vormen waar het water woest onderdoor kolkt.

De nijlganzen waren neergestreken in de ondiepe plas en dobberden mee op de wind. We gaan, zegt men, weer winters weer krijgen vanaf morgen. Ik zit er niet echt op te wachten.
