Na de regen

Wat we bij mooi weer doen? Naar buiten hollen en lekker verder gaan met waar we gebleven waren. Het voordeel van regen is dat onkruid makkelijk loslaat. In mijn hand heb ik de gele klaver. Met één ruk trek ik een heel boeketje los, zo’n lekker gevoel!

Ander voordeel van alle nattigheid van de laatste tijd is dat we gevaarloos veel tuinafval kunnen verbranden. Denk vooral aan alle losse dooie sprieten van de brem. De auto halen we even weg, de tuinslang ligt ook klaar en hup…de fik erin.

Het weer is hier dit voorjaar vergelijkbaar met dat in NL en ook in Frankrijk, zo lees ik hier en daar. Onstabiel, beetje te fris maar gelukkig ook met zonnige dagen. En die dagen weten we nuttig maar ook heel aangenaam te besteden. Met een steeds netter erf en met nog steeds een blauwe regen die voor een prachtig confettitapijt zorgt.

Gebak, confetti en geopend hart

Nee hoor. We doen er niets aan. Wij vieren feest omdat de zon weer schijnt en de temperatuur ineens weer 17 graden is. Het heeft zo’n beetje de hele week geregend. Dus pakken we graag de draad op en snoeien de brem verder en plukken weer onkruid. Nou ja, een taartje bij de thee vanmiddag kan er wel van af. Het oranje ondergrondje vond ik in de lappenkist. De feestelijke confetti is uit zichzelf vanuit de blauwe regen de rieten stoel in gewaaid.

En dat geopende hart? Dat slaat op de madeliefjes. Die hebben een week staan bibberen met geknakte kopjes en gesloten bloem. Nu richten ze zich weer naar de zon. Net als wij.

Schepen vol zure appels

De weekmarkt van Gubbio is, vanwege herstelwerkzaamheden aan het centrale plein, voor twee jaar verplaatst naar een andere locatie. Maar op die locatie zijn nu óók wegwerkzaamheden en derhalve is er een maand lang geen markt. Wij vinden dat jammer want het past zo fijn in onze dinsdagochtendroutine. Nu deden we alleen maar boodschappen in de supermarkt en dronken koffie bij de bar. De wijnboer ging nog even naar de ijzerhandel voor wat technisch dingetjes en daarmee kwam aan ons uitstapje al weer een einde. In gedachten zagen we ons vanmiddag nog wat op het erf werken. Met een dikke jas aan, dat wel. Want de temperatuur haalt de twee cijfers niet. Maar dat buiten werken gaat niet lukken. Deze twee foto’s zijn binnen een kwartier na elkaar gemaakt. En het ziet er niet naar uit dat daar op korte termijn wat langere tussenpauzes zullen ontstaan. Ik kruip voor de verandering maar eens achter de naaimachine. Laat ik morgen het resultaat daarvan zien.

Regen. Veel regen.

Gisteravond om een uur of acht begon het te regenen en vannacht vielen er ook nog wat flinke buien. En toen scheen vanmorgen de zon weer. Nou, blijer kun je een paar buitenmensen niet maken. Die regen is heilzaam voor alle groei en bloei maar ook prettig omdat onkruid zich na een bui veel beter laat verwijderen. Dus daar zat ik vanmorgen op mijn krukje weer eens ouderwets te plukken.

Ondertussen genietend van de bloeiende witte, blauwe en gouden regen. Die laatste is in twee dagen open gegaan en ook weer een lust voor het oog. Ik maak er tot vervelends toe foto’s van. Samen met de wijnboer inventariseerden we de klussenlijst en bepaalden we de prioriteit. Bovenaan staat nu de ‘bremstruiken snoeien’. Als die eenmaal in bloei staan, wil je de zaag er niet meer in zetten. Ik geloof dat de wijnboer er, nu ik dit schrijf, een begin mee maakt. Ik zal hem vragen tijdens de werkzaamheden vooral ook te genieten van al het moois om hem heen. En dat doet ie hoor, zeker weten.

de kersenboom op de achtergrond is zijn bloesem al kwijt

Pionierskwartier

Met aan de ene kant een hek en aan de andere kant gestapelde containers als een geluidswal voor de daarachter gelegen spoorbaan, vind ik dit nogal een desolaat gebied. Ik bleek toevallig in het Pioniers Kwartier van Delft te zijn beland. Veertien Tiny Houses, grotendeels zelfgebouwd, hebben hier de ruimte gekregen. Ik heb bewondering voor jonge mensen die genoegen nemen met een kleine maar zelfstandige woonruimte, die zelfvoorzienend leven en bij bouw gebruik maakten van restpartijen of tweedehands materiaal.

De hekken waren voorzien van informatieborden zoals bovenstaande. Op een ander bord las ik dat de bewoners via filtersystemen van regenwater drinkwater maken en daardoor bijna het hele jaar door onafhankelijk zijn van het waternet. Volgens mij kijk je dan op een totaal andere manier naar een regenbuitje.

Het zal hier zomers weelderiger en aangenamer zijn en wellicht is het hek dan één groene muur. Ik heb bewondering voor de doorpakkers die op deze manier duurzaam en milieubewust wonen. Ik gun ze een iets minder bebouwde en ingeklemde omgeving toe en neem mijn petje af voor deze pioniers.

Omgewaaide stoelen en een ingestort hek

Gelukkig rondde de wijnboer gisteren de werkzaamheden in de wijngaard af en zag zelfs kans een begin te maken met de snoei van wat kleine olijfbomen. Maar de foto’s houden jullie nog even tegoed. De storm raast ook hier. Zo hard hebben we het niet vaak meegemaakt. De luiken klepperden de hele nacht en ook vandaag is het geen weer om buiten te spelen. Sinds het middaguur regent het ook nog. We zoeken wat binnen activiteiten en die vinden we ook. Ik maak nieuw wasmiddel (klik voor wie het recept nog eens na wil kijken), reorganiseer wat dingetjes en werk achterstallige mail weg.

Het hek troffen we bij aankomst ruim een week geleden in deze toestand aan. Na meer dan twintig jaar slaat de vermoeidheid van de staanders toe. Het lijkt erop dat we er niet meer aan toekomen het te repareren in deze periode. Snoei van olijfbomen gaat nou eenmaal vóór. Maar de jasmijn, die van de muur is losgekomen, die wordt natuurlijk wel weer netjes overeind geholpen. Tja, onze dagelijkse thee drinken we nu bij de open haard. Ik had natuurlijk twee dagen geleden nooit moeten schrijven dat de weergoden ons zo goed gezind zijn. Dat is vragen om regen.

Spellingsspelletjes

Diverse mensen wezen mij op een app waarop je kunt testen of je een beetje kunt spellen. Vanmorgen heb ik Beter Spellen.nl geïnstalleerd. Ik weet nu eigenlijk al wel dat ik hier dagelijks een paar minuten voor uit ga trekken, langer hoeft het niet te duren namelijk. Ik krijg vier invuloefeningen te zien en kan via mutiple choice de juiste spelling aanvinken. Je kunt op verschillende niveaus meedoen en de spellingsregel wordt na je score uitgelegd.

Ook op Nu.nl doe ik dagelijks het woordspel. In een soort Lingo heb je zes kansen om een vijfletterwoord te raden. Dat lukt me negen van de tien keer. Tja, regenachtige dagen en de donkere wintertijd, ik zal me nooit vervelen.

Zondagsrust

Als we de auto hebben weggezet en besluiten om over het asfalt te wandelen vanwege de drassigheid, is dit zo’n beetje de eerste vrijstaande boerderij die we tegenkomen tijdens de zondagochtendwandeling.

Er is nog weinig herfstkleur te zien, hoewel veel bomen al wel hun blad aan het verliezen zijn. Na de overvloedige regen van de laatste twee dagen, is het heerlijk om weer vrijuit buiten te kunnen lopen. De wolkenluchten zijn prachtig en de zon piept regelmatig door. Vooral nu we weer thuis zijn. Ik schuif mijn stoel de zonnige erker in en pak mijn boek.

Zoeken naar en in de natuur

Je zou minstens twintig minuten per dag in de natuur moeten doorbrengen. Tenzij je het heel erg druk hebt. Dan minstens een uur. Mooie redenatie, hè? Komt van het platform ‘omdenken’. Die twintig minuten haalden we net aan, want enorme regenbuien voorkwamen dat we uitgebreid aan de wandel gingen vanmorgen. Als je heel goed naar rechts kijkt op de eerste foto zie je een groot blauw bewegwijzeringsbord op de snelweg. Dus ‘in de natuur zijn’ heeft in onze omgeving sowieso zijn beperking.

Ook op deze foto wordt de natuur gecombineerd, nu met geparkeerde auto’s. Maar het leuke is dat we uitkijken op een notenboomveld, waar je als bezoeker gratis mag rapen. En dat wordt graag gedaan, als staat de enige raper die we bezig zagen, verscholen achter een boom. Wij kregen van onze familie in Italië noten mee die inmiddels in onze Nederlandse keuken liggen te wachten op een lekkere lofsalade met peer en blauwschimmelkaas. Ook zuurkool en worst zijn al in huis. Een beetje meebewegen met de natuur en de seizoenen is de moeite waard.

Flitsbezoek

Vanmiddag hadden we kleinzoon Lucas en zijn vriendin Marja aan de boterhamtafel. Marja studeert inmiddels in Amsterdam en krijgt morgen de sleutel van een studentencontainer waarin ze kan gaan wonen zodat ze niet meer dagelijks vier uur kwijt is aan op- en neer reizen. Lucas doet dit jaar eindexamen VWO en staat er goed voor, zei hij zelf. Zo werden we weer snel op de hoogte gesteld van het leven van deze twee leukerds.

Uiteindelijke reden van het flitsbezoek was de controle door opa op de belastingaangiften die Lucas zelf al had ingevuld maar nog vragen over had. Dat verliep niet zoals gewenst vanwege een nieuw mobieltje en nog niet beschikbare DigiD- gegevens maar daar hebben opa en kleinzoon middels een volmacht toch een oplossing voor gevonden. Komt goed. En daar gingen ze weer, in de plenzende regen. Marja werd achterop de fiets naar de tramhalte gebracht en Lucas fietste snel naar huis om vanmiddag zijn bijbaantje als zweminstructeur te doen. Nat was ie toch al.