Leve het buitenleven

Het mooie weer en de lange dagen maken dat we hele dagen buiten zijn. Tijd om iets aan het huishouden te doen, heb ik nog niet vrijgemaakt. Maar vandaag ruim ik daar de maandagochtend voor in. Gisteren zag ik in Gubbio deze wasjes hangen. Toen was het bewolkt, een beetje klammig zelfs,

De weersverwachting voor de komende periode is veel zonneschijn en temperaturen ver boven de dertig graden. Ik dek met het luchtigste beddengoed ons bed opnieuw op, haal een natte lap door de badkamer en de slinger de stofzuiger door het huis. En daar laten we het bij. Hoppa…naar buiten, eens kijken of de was al droog is. †

Hoog standpunt (dag 7)

Een hele expeditie heb ik ondernomen om deze foto te kunnen maken. Ik beklom onze duintop om van daaruit het duinpannetje op de kiek te zetten. Normaal doe ik dat vanuit ons badkamerraam, maar hé, laat ik nou eens niet voor de makkelijkste manier gaan. Toen ik daar toch stond, in één hand mijn nordicwalking-stok en in de andere mijn camera, heb ik nog een overzichtsfoto van de zij-en achterkant van ons huis gemaakt. Als toegift. Vanaf morgen bepaal ik mijn thema weer zelf.

#foto7daagse #f7d #heelhollandfotografeert #dag7 #hoogstandpunt

Grof geschut

We hadden van alles weggehaald en afgedekt in de badkamers. De loodgieter kwam immers met een uitzonderlijk krachtige compressor. De vorige keer was er troep omhoog gespoten en moest er veel gepoetst worden. Dat wil je niet nog eens meemaken. En dat hoefde ook niet. Er kwam een tweede man mee en samen maakten ze buiten allerlei putten open. Rolden slangen uit, zetten machines aan en deden onverstoorbaar hun  werk.

Nou dacht ik dat de beerput open ging maar omdat dit een ecologisch systeem is, was er niets te ruiken. De grote tankauto zoog alles op, pompte door en  klaar was de klus.  Twee mannen en een strontkar. Ah, wat spoelen wij weer fijn door!

Buon lavoro

Gisteravond stond de wijnboer samen met S. in de stromende regen bij het verhuurbedrijf. Daar kregen ze instructie hoe om te gaan met alle bedieningspanelen. En zó zag ik S. vanmorgen voor ons badkamerraam verschijnen. Samen schilderen ze vandaag de travi, de houten balken aan de buitenkant van het huis die het dak dragen. Een behoorlijk klus. Niet zozeer wat betreft het aantal vierkante meters te verven oppervlak, maar meer hóe ze te bereiken. Nou zo dus.

Het resultaat laat ik eind volgende week zien. Dan hangen ook de nieuwe luiken en maak ik een overzichtsfoto. Voorlopig hebben deze twee leuke werkmannen samen in hun bakkie veel plezier, vormen een goed team en hebben er ook nog eens stralend weer bij.

Weg met de tutbloem

Het voorbereidende werk kost vaak meer tijd dan de daadwerkelijke klus. Die Blauwe Badkamer, waarover ik hier al eerder zeurde, is niet verbouwd maar door middel van kleine cosmetische aanpassingen opgeknapt. De tuttige tegelrand bovenin kreeg al een houten lijst.  De kleine tussentegels in de vloer zijn geschilderd. Er moesten meer dan tachtig tegels afgeplakt worden. En elk tegeltje is eerst grondig gereinigd, twee maal geschilderd en daarna nog van een matte laklaag voorzien. Ik heb de laatste dagen heel wat uur over die harde tegelvloer gekropen. En dan nu het eindresultaat. Tádáá.

 

 

Ik zie, ik zie

Als ik dan toch met favoriete onderwerpen bezig ben, kan deze er vandaag ook nog wel bij. Hier heb ik in feite drie voor de prijs van één. Een perzikkleurig huis. Toegegeven het is een beetje zoetig maar het kán wel. Dan zien we ook een raamkozijn met planten én een wasje. Het kan haast niet anders dan dat de waslijnen via katrollen worden verschoven want het miniraampje rechts is een badkamer of wc-raam. Het overhemd in het midden hangt aan de kraag en de shirts ernaast aan de boorden. Dat gaat ongetwijfeld moeten opleveren van de knijpers. Dit is een beetje de ‘Aarsman’ manier van kijken, al hebben mijn foto’s geen nieuwswaarde en kan ik nog veel van de man leren. Voor wie hem niet kent, kik op zijn naam. Erg interessant.

Hittebestendig

Vandaag is het 38 graden. Ja, goed gelezen. Dan is het prettig om tussen twaalf en vijf binnen te blijven. Dat is wat ons betreft prima, we willen wel een dutje doen tijdens de heetste uren. Maar voor twee beweeglijke meisjes is het lastiger. Gisteren lukte het hen ook een uurtje te slapen, vandaag keken ze na de lunch naar een kinderfilm op hun tablet. Toen deze afgelopen was, gingen we maar even sportschooltje spelen in de koele badkamer. Op muziek van K3 danst Isabel en fietst Juliët. Dan opnieuw insmeren, nog even een boek lezen en uiteindelijk gaan we weer naar buiten. Lekker een plonsje maken.

Cosmetisch ingrijpen (2)

Het blijkt al weer meer dan twee jaar geleden te zijn, dat ik hier een blogje over onze grote blauwe badkamer schreef. Even aanklikken dan hoef ik het verhaal niet nog eens te vertellen. We deden vervolgens niets. Dus zó storend is het allemaal niet. De mensen die ons destijds hielpen bij de koop en afbouw van dit huis, zijn inmiddels vrienden en waren onlangs op bezoek. Met hen bekeken we de badkamer nog eens kritisch. Het is vooral dat tuttige bloemenrandje dat je stoort, zei de vriendin. Als je nou eens begint met daar een houten lijst overheen te maken?

En laten we nu net een vriend hier te gast hebben, die moeilijk stil kan zitten. Vrienden, goede ideeën en een handige Harry. Ik word er erg blij van. Voor de vloer heb ik zelf nog een ideetje. Als de boel helemaal af is, zal ik er nog een echte binnenkijkert van maken.

Wegdoen

Er hangen nog steeds dikke regenwolken boven Gubbio. Maar de dagen dat we weer lekker buiten kunnen spelen komen vast en zeker terug. Tot het zover is doe ik maar weer eens ‘een kastje per dag’. Mijn stelling is: hoe groter een ruimte is, hoe minder nijpend opruimen wordt.  Neem onze badkamer.  Plaats genoeg voor twee stapels badhanddoeken waarvan we maar de helft gebruiken. Lawaaisieraden, waarvan je je afvraagt hoe het ooit in je bezit kwam. Half verdroogde tubes met onduidelijke dingen.  De tijd was rijp om weer een kritisch door de spullen te ploegen en heel veel weg te doen. Zo. Opgeruimd staat netjes. En dan morgen graag weer zonneschijn.

Gereedschap

Na de uiterst vrouwelijke handtas die ik zaterdag liet zien, maak ik vandaag ruimte voor iets mannelijks. De heer des huizes kreeg onlangs een antiek kistje met scheergereedschap. Er zitten zelfs per stuk verpakte mesjes in.  Die op hun beurt weer netjes in koperen foedralen bewaard worden. Puimsteen, slijpsteen en een barbiermes maken het compleet. Niet dat het gebruikt gaat worden, hoor. In onze grote badkamer in Italië krijgt het een mooi plekje.

In Servië is het nieuwe jaar pas een paar dagen oud. Dat begon voor Cisca en haar familie met pech. Lees erover in het speciaal door haar geschreven rubriekje op mijn blog.