Banken en stoelen

Vlak naast de keukendeur staat dit bankje. We zitten er vaak even op om de werkschoenen aan te trekken. En er ligt af en toe wat spul op waar-nog-wat-mee-moet. Druiven die een nader onderzoek behoeven, lavendel die dwars groeide maar nog tot boeket verwerkt kan worden en mijn werkhandschoenen en snoeischaar. We hebben twee van dit soort bankjes en ze zijn overal inzetbaar. De ander is een soort bijzettafel op het terras.

Daar staan ook twee rieten stoelen van de kringloop uit Delft. Gisteren heeft de wijnboer er alvast één onder handen genomen want ze storten een beetje in. Met lijm en ijzerdraad werd de zitting via de onderkant weer verstevigd. De ander wordt ook snel aangepast want we moeten wel lekker neer kunnen ploffen als we uitgewerkt zijn.

Delft legt de loper uit

Op vrijwel alle banken in de stad zijn stickers geplaatst waarop ons gewezen wordt de afstand van anderhalve meter in acht te nemen. Om te laten zien dat de winkel open is, heeft Delft de blauwe loper uitgelegd. Het staat sfeervol en uitnodigend. En tenslotte wordt in de smalle Choorstraat de looprichting niet met pijlen maar met deze tegelmotieven aangegeven. Zo zie je maar dat er veel aan gedaan wordt om onder de huidige omstandigheden de stad niet te laten verrommelen. Maar dan moet er geen lege chipszak onder de bank worden achtergelaten zoals op de eerste foto.

Op het randje

Als je goed kijkt hoe deze mevrouw op de bank zit, is het een wonder dat ze er niet afkukelt. Zou ze bang zijn om haar kleding nat te maken? Het is vandaag wel droog maar regen dreigt. Wij zaten met vrienden gewoon heerlijk binnen in een restaurantje in Gubbio. De gesprekken gingen over wijn. Wijn verbouwen, wijn oogsten, wijn maken, wijn bewaren. Natuurlijk werd er een goed glas wijn bij gedronken. Deze werd uit de fles geschonken via een ingenieus glazen decanteersysteem. ‘Wat leuk, zoiets wil ik ook wel, waar koop je dat?’ vroegen de wijnenthousiastelingen. In Duitsland te koop voor ongeveer zestig euro was het antwoord. ‘Wat een onding eigenlijk, dat ligt na een week in de kast, is lastig te reinigen of breekt snel’. Enthousiasme kan vlug omslaan als de Hollandse portemonnee open moet. Gelukkig maar. Ik was juist zo blij met mijn lege kasten.

Belasting

Om tien uur vanmorgen hadden we een afspraak met een mevrouw die ik onze financieel adviseur zou kunnen noemen. Om de wachttijd aangenaam door te brengen nam ik mijn boek mee, waarin ik juist in de spannende slotfase was beland. Binnen tien minuten was de zaak echter gepiept en mijn boek nog lang niet uit. Gelukkig moest er nog naar de bank en daarna voor een storting naar het postkantoor worden gegaan. Ja, belastingzaken lopen hier iets gecompliceerder en ook trager dan wij gewend zijn. En laat nou nét vanmorgen alles zo snel gaan, dat ik het boek thuis uit moest lezen. Dat is inmiddels gebeurd en ik vond het het mooiste boek van dit jaar. Kom ik morgen op terug.