De sneue moestuin

Zien we daar nou echt een courgettebloem?

Hebben we rijpe tomaten? Het lijkt eerlijk gezegd nergens naar dit seizoen. Vol goede moed begonnen we op te kweken maar én late nachtvorst én de langdurige hittegolf doen de moestuin geen goed. Tel daar bij op dat de wijngaard wat meer aandacht en kostbaar water toebedeeld kreeg dan de orto, dan is het logisch dat de resultaten tegenvallen. Hieronder nog zo’n voorbeeld.

Eén dag te laat oogsten van een framboos en hij is ingedroogd. Maar. De bramen beginnen te kleuren en in de vriezer ligt nog een kilo vlierbessen. Al die opgespaarde glazen potten staan niets voor niets te wachten. Er zál jam gemaakt worden.

Knoerthard

Niet al onze oogsten zijn succesvol. De kiwi’s bijvoorbeeld zijn klein en hard als pingpongballen. Bij opensnijden zijn ook de karakteristieke zwarte pitten niet aanwezig. Waarschijnlijk nog niet rijp? Of is het meer een siersoort? Rijpen ze binnenshuis nog verder net zoals tomaten dat kunnen? Hoe dan ook, we hebben geen tijd meer om van alles af te wachten. We zullen wel zien wat het wordt nu ze eenmaal toch geplukt zijn. Desnoods hangen we ze in de kerstboom. Of we  voeren er vogels mee. De Nederlandse vogels wel te verstaan.

Tomatenkop en-kont

Vandaag heb ik tijd om verder te gaan met het opknappen van twee stoelen. Maar tussen de bedrijven door zie ik ook kans de de krant uitgebreid te lezen. Dat stemt meestal niet tot veel vrolijkheid. Maar deze twee berichten maken mijn dag weer helemaal goed. De bovenste foto spreekt voor zich. De oprichting van de Verspillingsfabriek waar bijvoorbeeld tomatensauzen en soepen gemaakt worden, doet mij hoopvol opveren. Het is toch belachelijk en absurd dat we in Nederland 4 tot 5 miljard euro aan voedsel per jaar weggooien. Nou dan! Geïnteresseerd? Klik hier

kleur bekennen 10 ? Of is het vrolijkheid vinden 1 ?

Als de blaadjes vallen

Het is mooi geweest. Tijd om terug te gaan naar die andere heerlijke plek van ons. We hebben hier weer een fijne periode gehad. Met z’n tweetjes maar ook met bijzondere hulpmannen, leuke gasten en heerlijke familie. We kijken terug op een prachtige en stabiele zomer. We vergrootten de moestuin en haalden de eerste wijnoogst binnen. Voorzichtige plannen voor volgend jaar zijn alweer gemaakt. Maar nu verheugen we ons eerst op intenser familiecontact, de Hollandse winter en alle leuks wat daar weer bijhoort. Delft en omgeving: we zijn onderweg.

Hoopvol

De temperturen zakken in duizelingwekkende vaart en het leven keert zich naar binnen. Om niet al te weemoedig te worden, ga ik aan de slag. ‘Elke dag een kastje’ is het motto dat ik weer even van stal haal. Wat een voldoening als zakken met kleding, schoenen en tijdschriften ons huis verlaten en een nieuwe bestemming vinden in kledingcontainers en papierbakken. Als windlichten schoongemaakt worden en ik nog een berg tomaten in de oven droog. Maar badkleding en strandlakens hou ik nog even achter de hand. In de hoop dat we die toch nog een keer nodig hebben.

Achter de ramen

‘Tomaten heb je niet snel teveel’ roep ik altijd. In de salade, op het brood, voor soepen en sauzen. Bovendien lekker en gezond. Dus stopten we nog maar eens wat zaden in een pot. Tot het moment dat je ineens minstens zes kilo kunt oogsten. En dat vlak vóór we vertrekken naar NL. Omdat we hier altijd rekening moeten houden met stroomuitval waardoor bewaren in de vriezer geen optie is, stond ik me gisteren een slag in de rondte te werken en vulde vier grote potten met tomatensaus. Nieuw dit jaar: in de oven gedroogde tomaten. Zongedroogd was nog leuker geweest maar tijd en zon ontbraken.

Kas

Vrijwel direct na aankomst hier ben ik begonnen met zaaien. In een vensterbankkasje want jullie hebben gezien hoe het er buiten nog aan toe kan gaan. Maar de sla begint zich aardig te verdringen, ook komkommers en tomaten steken hun koppen op. Tijd voor overpoten naar een koude kas in de moestuin. Maar ja, die moestuin ligt nog overhoop, te wachten op uitbreiding, een beschoeiing, extra aarde en dus mankracht. Vanaf vrijdag zijn er hulptroepen aanwezig. Twee mannen, die we morgen op gaan halen van het vliegveld en die gaan helpen met het vele werk dat op ons ligt te wachten. De logeerbedden zijn in gereedheid gebracht. Nu de slabedden nog.