Onverwachte aanvulling

Je gaat echt anders om je heen kijken als kleur het hoofdmotief van een foto moet zijn, hoor. In winkels is het altijd wel raak, uitstallingen zijn meestal goed voor een kleurig plaatje. Maar dat gaat afgezaagd worden, een maand lang.

Gelukkig bieden ruiten, vensters en etalages ook kleur. De vogels zijn geëxposeerd in Galerie Inkt in de Choorstraat. Grappig en vrolijk. Het werd nog veel leuker toen gistermiddag de post een kaart bezorgde. ‘Ik dacht ik voldoe even aan je kleurverlangen’ schreef blogvriendin Bertie.

Een schot in de roos, ik word steeds vrolijker. De kunstenares, Cindy Root, is om gezondheidsredenen gestopt met haar werkzaamheden, las ik op haar site. Ik had met liefde meer van haar werk willen laten zien, zodat jullie allemaal ook vrolijk worden.

Voorspelbaar geluk

Het gebeurt me ieder jaar rond deze tijd. Dat ik opveer bij lentebodes. Dat ik speur naar groen en kleur en daar dan altijd blij van word. Het schijnt wetenschappelijk bewezen dat stress bij mensen direct vermindert in de natuur. Nou heb ik geen stress maar feit is wel dat we leven in een stenige omgeving; voor een beetje fleurige natuur moet je echt op zoek.

Dat kan in de stad bij de bloemenkraam op de markt, of bij die leuke bloemwinkel in de Choorstraat.

Maar vlak bij huis in een piepklein geveltuintje vind ik een bloeiende roos. Het geluk ligt altijd voor het oprapen. En dichterbij dan je denkt.

5 december

Vandaag hou ik me bezig met het Sinterklaasfeest. Eerst bij mijn moeder op de koffie. Op de eettafel heeft ze een theeblad staan dat gevuld is met kleine presentjes voor haar dochters en schoonzonen. Wat een fantastisch mens is ze toch dat ze daar energie in heeft gestoken. Natuurlijk heeft de Sint ook haar bedacht. We kwamen hem afgelopen zaterdag in de Choorstraat tegen. Hij nam alle tijd om handen te schudden en zich op de foto te laten zetten. Er liep een flinke stoet Pieten mee, kinderen mochten een kleine klimproef doen. Zie dat meisje eens stralen.

Deze vrolijkerd kroop zowat in de camera toen ik hem vroeg of hij wilde poseren. We vieren vanavond pakjesavond met z’n achten. Ik kan bijna niet wachten.

Doelloos

Met geen enkel ander doel dan zomaar buiten te willen zijn, fietste ik door Delft. Het duurde even voordat de zon tevoorschijn kwam, maar toen werd het ook echt gezellig in de stad. Veel toeristen nog en volle terrassen.

Wie goed naar deze foto kijkt, en dat deed ik pas tijdens het plaatsen op dit blog, ziet de feestverlichting al weer hangen. Als komend weekend de wintertijd ingaat en het vroeger donker is, zijn de grachten weer verlicht.

En hoewel ik geen echt doel had, eindigde ik bij de toko in de Choorstraat. Zou ik een lijstje maken met favoriete bezigheden dan staan daar fietsen door Delft en Indonesisch eten zeker op. Dat maakt het tot een heerlijk ontspannen dagje.

Mensen en diepte

Over Delft kom ik ook nooit uitgeschreven. Na een paar weken afwezigheid is er van alles te ontdekken en kom ik nieuwe dingen tegen. Neem nou deze deur, die een smalle steeg in de Voorstraat afsluit. Nog niet eerder zag ik daar deze muurschildering. Het geeft enorm veel diepte en het is net of we dit paartje betrappen.

In de Choorstraat, op de plaats waar nog niet zo lang geleden een geldautomaat is weggehaald, kwam ik dit tegen. Duidelijk van de zelfde schilder in wie ik meende Tijn Noordenbos te herkennen. Vrijwel recht er tegenover zag ik deze, die alleen na slutingstijd zichtbaar is. Gesigneerd en wel, mijn vermoeden was juist.

Ik hou wel van zijn stijl. Bovendien is hij een gedreven man die altijd borrelt van de ideeën om Delft aantrekkelijker te maken. Door deze blinde vlakken te beschilderen is hij wat mij betreft daarin geslaagd.

Het leger

Het zijn een beetje de geijkte stadsbeelden hier op deze grauwe dag. Het zou mooi zijn als ik wacht met fotograferen tot de schemering. Dan is de feestverlichting aan en zijn de grachten feeëriek verlicht, om maar eens een echt dicteewoord te gebruiken. Maar hé, ik heb meer te doen, hè.

Ook heel typerend voor deze tijd van het jaar is de inzamelingspot die hangt voor de kledingwinkel van het Leger des Heils in de Choorstraat. Ik bewonder de praktische inzet van de Heilsoldaten. Dus ja, we trokken de portemonnee. Bovendien neem ik me voor in het vervolg daar overbodig geworden kleding te doneren. Wat stom dat ik dat nooit eerder heb bedacht.

Zaterdag routine

Tegen de wind in steken we het Doelenplein over. Als we op zaterdag geen speciale afspraken hebben, is de kans groot dat we even koffie drinken bij Neef Rob in de Choorstraat.

Dus daar zitten we. Nou ja, ik nam een cappuccino maar de wijnboer ging voor warme chocolademelk. Van die échte, die je zelf doorroert in het glas.

Bij de Diamanten Ring kopen we brood en laten alle andere verleidingen die daar worden aangeboden, links liggen. Het verse zelfgebakken brood smaakt immers als een gebakje.

Groenten en fruit kopen we bij het fruithuisje. De wind blaast ons weer naar huis, om vier uur gaat de eerste schemerlamp al aan. Doe mij maar vaak van dit soort zaterdagen.