Geen familie

We zijn enorme koffieliefhebbers. De wijnboer is bovendien een goede barista en laat zich niet graag achter de koffiemachine vandaan jagen. In Italië hebben we onze favoriete koffiebar. Dáár is de gewoonte om koffie buiten de deur te drinken nog vele malen groter dan hier in NL. Sinds kort hebben we ook een favoriet in Delft. Om de hoek in de Choorstraat kun je koffie, thee en chocolade kópen en nuttigen bij Neef Rob.

Kijk ook even op zijn site want er is bovendien een webshop waar aanverwante zaken als koffiemachines te vinden zijn. Het is geen familie, we hebben er geen belang bij maar gunnen bezoekers van Delft wel een overheerlijke kop koffie of thee.

Advertenties

Groen, roest en blauw

Mijn brug-tot-brugloop wijzigt nu met de kou nog wel eens in een stadsrondje. Ik loop net iets beschutter en heb weer eens wat anders te zien. Sinds kort is er een grappige etalage te zien in de Choorstraat. Het pand staat te koop maar voorlopig is het als campagnepand voor Groen Links in gebruik.

Als ik dan via het Filmhuis en de Doelentuin terugloop naar huis, vallen deze deuren op. Mooi met corrosie, lelijk door de bekladding. Maar staande naast die deuren is het uitzicht heel bijzonder. Veel glas en een aparte staalconstructie geven die openbare tuin een mooi kader.

De blauwe lucht, die maar niet van wijken weet, voelt als een extra bonus.

Gevonden

 

Dit is mijn tweede afspraakloze dag op rij. Zo’n dag die alleen maar gevuld is met wat huiselijk gedoe. Van genoegen ga ik er bijna van knorren en spinnen. Toch trek ik mezelf opnieuw aan mijn haren de deur uit en ga op zoek naar wat kleur. Want mensen, mensen, wat een grauwe dag. Ik hoef niet ver. De bloemist en de bakker in de Choorstraat zorgen voor een paar kleurrijke toefjes in het verder miezerige straatbeeld. Ik voer drie korte maar aangename gesprekjes met een dame bij de brievenbus, met een jongen die me de NRC meegeeft en met mevrouw Trekpleister. Binnen een half uur ben ik weer thuis. En spin gewoon verder bij thee en krant.

Liever niet fietsen

\

We wonen vlakbij een winkelstraat die de Choorstraat heet. We halen er de dagelijkse boodschappen en het is bovendien ook onze doorloop naar het centrum.  De gemeente houdt er deze week een proef.  ‘Voetgangers gebied, fietsers te gast’ staat er op het bord onder de lantaren. Twee kunstwerken, aan begin en eind van de straat, kondigen nog eens op ludieke wijze aan: ‘winkels open liever lopen’. Camera’s gaan nu registreren of het werkt. De auto is het centrum al uit en dat bevalt vrijwel iedereen goed. Maar fietsers tot afstappen aansporen?  Zelf heb ik het nooit als probleem ervaren dat er ook gefietst mag worden en ben benieuwd of deze actie wat gaat opleveren. Wordt vervolgd.

. 

Aan alle kanten fris

Het blauw-gele markies is van mijn kapper. Voor ik daar de stoel op schoof, deed ik wat snelle boodschappen in de Choorstraat. De ochtend heb ik zeer nuttig besteed met allerlei poetswerkzaamheden. Dat was een soort inhaalslag nadat de hal drie weken voor allerlei rommel zorgde. Ik hou van poetsen als het karwei geklaard is. Met andere woorden; het is niet mijn hobby maar het moet gebeuren en geeft voldoening. Terwijl ik behoorlijk tevreden met een fris hoofd naar een fris huis liep, zag ik dit jongetje op de kademuur zitten. Met bloesembomen op de achtergrond. De lente kan zich geen betere start wensen.

Meisje met de parel

Het originele schilderij van Johannes Vermeer hangt in het Mauritshuis in Den Haag. Toch kom ik haar in Delft zeer geregeld tegen. En meestal als spotprentje. Ik liet haar als eens zien met een beugelbekkie en vorige week  zag ik haar een bierviltje sieren.  Als een beetje dronken droppie met een onvervalst Delfts drankje aan de lippen. Vind ik wel geestig. Maar ik schrok wel behoorlijk toen ik haar tegenkwam aan de gevel van een te verbouwen pand in de Choorstraat. Wat een zuinig mondje.

Ik mag toch hopen dat het niet door het bierdrinken is gekomen dat haar bekkie nu zo vertrokken is. Want juist die zinnelijke lippen op het origineel maken, dit schilderij tot zo’n beauty.

 

Fietsen

Op zoek naar een foto met één of meerdere fietsen, trof ik deze in mijn onvolprezen archief. Je zou er acuut heimwee naar de zomer van krijgen. Gemaakt op 22 augustus dit jaar. Een fiets die gestald staat op de brug van een gracht is nogal een obligaat beeld, schreef ik toen. Maar voor de rubriek ‘stuureenfoto’ is ie zo dicht bij huis wel leuk. Deze brug passeer ik altijd als ik naar de Choorstraat ga. Daar is een kleine AH, een prima fruit- en groentenwinkel en sinds kort ook weer een goede kaasboer. En aan het eind van de straat, niet onbelangrijk, een ruim gesorteerde boekhandel.