Mensen en diepte

Over Delft kom ik ook nooit uitgeschreven. Na een paar weken afwezigheid is er van alles te ontdekken en kom ik nieuwe dingen tegen. Neem nou deze deur, die een smalle steeg in de Voorstraat afsluit. Nog niet eerder zag ik daar deze muurschildering. Het geeft enorm veel diepte en het is net of we dit paartje betrappen.

In de Choorstraat, op de plaats waar nog niet zo lang geleden een geldautomaat is weggehaald, kwam ik dit tegen. Duidelijk van de zelfde schilder in wie ik meende Tijn Noordenbos te herkennen. Vrijwel recht er tegenover zag ik deze, die alleen na slutingstijd zichtbaar is. Gesigneerd en wel, mijn vermoeden was juist.

Ik hou wel van zijn stijl. Bovendien is hij een gedreven man die altijd borrelt van de ideeën om Delft aantrekkelijker te maken. Door deze blinde vlakken te beschilderen is hij wat mij betreft daarin geslaagd.

Het leger

Het zijn een beetje de geijkte stadsbeelden hier op deze grauwe dag. Het zou mooi zijn als ik wacht met fotograferen tot de schemering. Dan is de feestverlichting aan en zijn de grachten feeëriek verlicht, om maar eens een echt dicteewoord te gebruiken. Maar hé, ik heb meer te doen, hè.

Ook heel typerend voor deze tijd van het jaar is de inzamelingspot die hangt voor de kledingwinkel van het Leger des Heils in de Choorstraat. Ik bewonder de praktische inzet van de Heilsoldaten. Dus ja, we trokken de portemonnee. Bovendien neem ik me voor in het vervolg daar overbodig geworden kleding te doneren. Wat stom dat ik dat nooit eerder heb bedacht.

Zaterdag routine

Tegen de wind in steken we het Doelenplein over. Als we op zaterdag geen speciale afspraken hebben, is de kans groot dat we even koffie drinken bij Neef Rob in de Choorstraat.

Dus daar zitten we. Nou ja, ik nam een cappuccino maar de wijnboer ging voor warme chocolademelk. Van die échte, die je zelf doorroert in het glas.

Bij de Diamanten Ring kopen we brood en laten alle andere verleidingen die daar worden aangeboden, links liggen. Het verse zelfgebakken brood smaakt immers als een gebakje.

Groenten en fruit kopen we bij het fruithuisje. De wind blaast ons weer naar huis, om vier uur gaat de eerste schemerlamp al aan. Doe mij maar vaak van dit soort zaterdagen.

Geen familie

We zijn enorme koffieliefhebbers. De wijnboer is bovendien een goede barista en laat zich niet graag achter de koffiemachine vandaan jagen. In Italië hebben we onze favoriete koffiebar. Dáár is de gewoonte om koffie buiten de deur te drinken nog vele malen groter dan hier in NL. Sinds kort hebben we ook een favoriet in Delft. Om de hoek in de Choorstraat kun je koffie, thee en chocolade kópen en nuttigen bij Neef Rob.

Kijk ook even op zijn site want er is bovendien een webshop waar aanverwante zaken als koffiemachines te vinden zijn. Het is geen familie, we hebben er geen belang bij maar gunnen bezoekers van Delft wel een overheerlijke kop koffie of thee.

Groen, roest en blauw

Mijn brug-tot-brugloop wijzigt nu met de kou nog wel eens in een stadsrondje. Ik loop net iets beschutter en heb weer eens wat anders te zien. Sinds kort is er een grappige etalage te zien in de Choorstraat. Het pand staat te koop maar voorlopig is het als campagnepand voor Groen Links in gebruik.

Als ik dan via het Filmhuis en de Doelentuin terugloop naar huis, vallen deze deuren op. Mooi met corrosie, lelijk door de bekladding. Maar staande naast die deuren is het uitzicht heel bijzonder. Veel glas en een aparte staalconstructie geven die openbare tuin een mooi kader.

De blauwe lucht, die maar niet van wijken weet, voelt als een extra bonus.

Gevonden

 

Dit is mijn tweede afspraakloze dag op rij. Zo’n dag die alleen maar gevuld is met wat huiselijk gedoe. Van genoegen ga ik er bijna van knorren en spinnen. Toch trek ik mezelf opnieuw aan mijn haren de deur uit en ga op zoek naar wat kleur. Want mensen, mensen, wat een grauwe dag. Ik hoef niet ver. De bloemist en de bakker in de Choorstraat zorgen voor een paar kleurrijke toefjes in het verder miezerige straatbeeld. Ik voer drie korte maar aangename gesprekjes met een dame bij de brievenbus, met een jongen die me de NRC meegeeft en met mevrouw Trekpleister. Binnen een half uur ben ik weer thuis. En spin gewoon verder bij thee en krant.

Liever niet fietsen

\

We wonen vlakbij een winkelstraat die de Choorstraat heet. We halen er de dagelijkse boodschappen en het is bovendien ook onze doorloop naar het centrum.  De gemeente houdt er deze week een proef.  ‘Voetgangers gebied, fietsers te gast’ staat er op het bord onder de lantaren. Twee kunstwerken, aan begin en eind van de straat, kondigen nog eens op ludieke wijze aan: ‘winkels open liever lopen’. Camera’s gaan nu registreren of het werkt. De auto is het centrum al uit en dat bevalt vrijwel iedereen goed. Maar fietsers tot afstappen aansporen?  Zelf heb ik het nooit als probleem ervaren dat er ook gefietst mag worden en ben benieuwd of deze actie wat gaat opleveren. Wordt vervolgd.

.