Brievenbuswandeling

Sinds het aantal brievenbussen in onze omgeving drastisch is verminderd, is een nieuwe wandeling aan ons arsenaal toegevoegd. Daartoe lopen we eerst door mijn favoriete boslaan. Ja, ik geef graag mooie namen aan onbeduidend korte weggetjes. Het asfalt is weggehaald, er komt echte bestrating.

We passeren de Tweemolentjeskade en kijken zo richting de Delftse Hout. Maar we moeten rechtsaf en zien nog meer water. Tenslotte komen we aan waar we wezen moeten wat betreft de brievenbus. Na al dat luxe gedoe met etentjes is het wel heel prettig en noodzakelijk de benen te strekken. Tussen de buien door.

Ontbijt in een museum

De foto had beter gekund maar mijn bedoeling komt wel over, hoop ik. We kijken hier de ontbijtzaal in van het hotel in Brindisi. Mijn blog over een verrassende ontmoeting daar houden we tegoed, er moeten linkjes in die ik op mijn mobiel niet voor elkaar krijg. Goed, terug naar het hotel waar we vorig weekend verbleven.Door alles in wit- en crème tinten te houden, inclusief de tafelkleden, komt de kunst mooi uit.

Ongesigneerd werk maar wij vonden deze twee schilderijen fantastisch.

Vannacht sliepen we hier. Een echt Duits ingericht hotel. Van een andere orde dus maar ook apart. De eetzaal waar we vanmorgen ontbeten had beslist iets museaals. Morgenochtend ontbijten we in Delft, gewoon weer thuis.

Gek op tekst

In ons hedendaagse Nederlands weten we niet meer welke woorden mannelijk of vrouwelijk zijn . Het speelt geen rol meer besefte ik toen ik de tekst las op de grote steen in Rotterdam. De zee is ons moeder staat er, daarmee ook nog eens bewijzend dat de bedenker van deze tekst Brabantse wortels heeft.

Sinds kort kom ik her en der in Delft deze oproep tegen. Aangezien ik ook vaak automobilist ben, zie ik het belang hiervan helemaal in. Fietsers in donkere kleding zonder verlichting zijn veel onzichtbaarder dan ze zelf denken.

Deze tekst staat op de ruit van een cadeauwinkel. Een gratis presentje dat we vaker moeten uitdelen. Met alle drie de teksten ben ik het hartgrondig eens. Vooral die laatste. Laten we dat massaal gaan doen, de wereld wordt er prettiger door.

Doelloos

Met geen enkel ander doel dan zomaar buiten te willen zijn, fietste ik door Delft. Het duurde even voordat de zon tevoorschijn kwam, maar toen werd het ook echt gezellig in de stad. Veel toeristen nog en volle terrassen.

Wie goed naar deze foto kijkt, en dat deed ik pas tijdens het plaatsen op dit blog, ziet de feestverlichting al weer hangen. Als komend weekend de wintertijd ingaat en het vroeger donker is, zijn de grachten weer verlicht.

En hoewel ik geen echt doel had, eindigde ik bij de toko in de Choorstraat. Zou ik een lijstje maken met favoriete bezigheden dan staan daar fietsen door Delft en Indonesisch eten zeker op. Dat maakt het tot een heerlijk ontspannen dagje.

Stoelendans

Het plan om naar Den Haag te gaan voor wat noodzakelijke boodschappen, lieten we vanwege de boerenopstand maar varen. In plaats daarvan kluste ik door in onze werkkamer. Een grote fauteuil krijgt een andere plek in huis. Een ander wordt afgevoerd vanwege instortingsgevaar. Vanuit Italië nemen we binnenkort twee exemplaren mee die hier een nieuwe functie krijgen. Drie kringloop stoelen krijgen van mij nieuwe bekleding. Daarvoor slaagde ik in Delft voor een habbekrats. En ik zag en kocht nog nieuwe kussens. Helemaal blij voor een prikkie.

Slaoliestijl

Eind negentiende eeuw richtte Jacques van Marken de Nederlandse Gist en Spiritus Fabriek in Delft op. Samen met zijn vrouw Agneta liet hij bovendien een tuindorp bouwen met 78 arbeiderswoningen. Ook een wekelijkse nieuwsbrief voor de arbeiders was destijds een unicum en een voorbeeld van hun sociale beleid.

Tijdens de Open Monumentendag waren we in de gelegenheid het oude hoofdkantoor, dat inmiddels een Rijksmonument is, te bezichtigen. Sinds 2005 is het gebouw niet meer in gebruik en de fabriek werd onderdeel van DSM. Naast gist en spiritus werd de fabriek ook beroemd met de productie van penicilline, de Calvé pindakaas en de slaolie. Voor dit laatste werd de kunstenaar Jan Toorop ingeschakeld die een beroemd geworden affiche ontwierp.

Pak van mijn hart

Na longproblemen vorig jaar had mijn hart wat schade opgelopen. Er volgden gedurende dat jaar zo nu en dan onderzoeken en vanmiddag zat ik weer bij de cardioloog. Hij kon mij tot mijn grote genoegen vertellen dat de schade is hersteld. Dat heeft mijn lijf op eigen kracht gedaan. Mooi hoor. Als nou binnenkort de wijnboer ook zijn onderzoeken heeft afgerond, trekken we de deur van het Delftse ziekenhuis voorlopig maar eens achter ons dicht, zo nemen we ons voor.