Een rijke oogst

Nu we zo veel door Delft lopen en geen tuin of planten hoeven te verzorgen, valt mijn blik automatisch op wat groeit en bloeit. En dat is veel. Stokrozen bij de vleet en ik neem me voor volgend jaar heel Caldese er mee vol te zetten. Het vliegend insectenspul is er ook nog eens dol op, dus dat maakt ze extra aantrekkelijk.

Bewoners van de Paardenmarkt hebben zinken teilen en emmers ingezet als plantenbakken. Ook al niet verkeerd. Ik zie liever dit soort enigszins nonchalante hoekjes dan al te opgetutte tweelingvazen. En toen kwamen we in de Doelenstraat nog iets aardigs tegen. Mét meeldauw volgens de kenner.

Advertenties

Willem de Zwijger

Hoe het in onze gezamenlijk digitale agenda is gekomen, weten we niet meer.  Maar feit is dat we bij ons eerste kop koffie lazen dat Willem van Oranje vandaag 434 jaar geleden is dood geschoten in Delft en voor eeuwig zijn bijnaam eer aan doet.  Toen we vrijdag met vrienden door de stad liepen, wezen zij ons op deze tekst op de gevel van de Stadsbakkerij de Diamanten Ring.

De moordenaar van onze Vader de Vaderlands sliep in wat destijds nog herberg was, de nacht voorafgaand aan de moord. En dat allemaal hier om de hoek, hè. Het praalgraf van Willem is in de Nieuwe Kerk op de Markt. Een afgietsel daarvan vind je in Museum Prinsenhof waar ik een tijd geleden de bovenste foto maakte.

Dichter in Delft

Dit is de Delftse Koepoortbrug bij avond. Het Rijn-Schiekanaal was vroeger een trekvaart. Vóór de komst van treinen ging het vervoer hier veelal over deze waterwegen, de intercity van de Gouden Eeuw.  Er bestaat, hoe kan het anders in NL, een Erfgoedhuis Zuid Holland die trekvaarten, brugwachtershuisjes en zo meer in kaart brengt en onder de aandacht. Tot mijn verbazing en vreugde zag ik dichtregels van Tjitske de Haas op de brugleuningen staan. Ik heb ze allemaal op de foto gezet en onder elkaar geplakt voor jullie.

 

 

Grietje hangt

Weten jullie nog dat ik een paar weken geleden in dubio was over de aanschaf van een lap op de markt? Die zelfde dag nog ben ik terug gegaan om haar te kopen. ’t Meisje met de parel mocht mee naar Caldese. Bij het opruimen gisteren hielden we een metalen bezemstok over waar het schroefmechaniek voor de borstel kapot van was. Vandaag heb ik die steel op maat gezaagd en het meisje nog even onder de naaimachine gelegd. Nu Delft op zo’n nare manier in het nieuws is met schietpartijen, herinnert dit meisje ons  aan de mooie dingen uit Delft.

Domweg gelukkig in Gubbio

Aan mijn blogkop zou een aandachtige beschouwer kunnen zien dat we Delft weer voor Gubbio hebben verruild. Gisteren reisden we en sprongen eenmaal op de berg weer snel in de werkkleding. De tuin had zijn normale dingen gedaan en wij pasten ons meteen aan. Gewapend met  snoeischaren, afvalmanden en bezems gingen we een paar uurtjes aan het werk.  Vanmorgen tóch naar de markt in Gubbio want dat hoort echt bij ons leven hier.

De planten-en bomenman op de markt hebben we nog even links laten liggen. Eerst de wildernis temmen en dan pas aanvulling kopen. Reuze verstandig, al zeg ik het zelf.

Villa Maria

We hadden gisteravond na het eten nog zin in een wandeling door de buurt.  Zo kwamen we voorbij Villa Maria aan de overkant van het  Rijn Schiekanaal. De bewoners kochten dit pand het in het zelfde jaar als waarin wij naar Delft verhuisden. Vervolgens hebben ze er dertien jaar over gedaan om het weer in oude luister te herstellen. Aan het fraaie hek hangt een bord met informatie over de geschiedenis van dit gemeentelijk monument. Achtereenvolgens was het directeurswoning van het buitengesticht st.Joris , verpleegsterschool en een voorziening voor begeleid wonen. Nu dus een particulier huis. Ik heb kwijlend door de spijlen staan loeren en geprobeerd me een voorstelling te maken van de binnenkant.  Alle lof voor mensen die dergelijke projecten aanpakken.

Binnenstadsloop

Vandaag werd in Delft de 31e Golden Tenloop georganiseerd. Ik zat net een boterhammetje uit het vuistje weg te knagen toen ik ze zag lopen.

Dus hing ik weer eens uit het raam voor een actuele foto. De route had ik niet bestudeerd maar afgaande op het geluid begreep ik dat ze via de Plantagebrug nu onderlangs liepen. Tijd voor mij om af te dalen.

Zo’n kleine vijfduizend mensen liepen een parcours van 2,5, 5 of 10 km. Ik neem daar mijn petje voor af, mijn bruggenloopje gaat tenslotte een stuk kalmer. Eenmaal terug boven zag ik de bezemwagen en de vrijwilligers van de EHBO langskomen. En ach gossie, ook iemand die er behoorlijk doorheen zat.