
Zodra ik de HEMA binnenliep, viel ik met mijn neus in het Sinterklaassnoepgoed. Daar word ik blij van. Ik wil in deze tijd van het jaar namelijk nog niet struikelen over de kerstballen. Rond 22 oktober, de verjaardag van mijn vader, werden bij ons in de familie de plannen gesmeed over het 5 december feest. Lootjes trekken en verlanglijstjes opmaken, dat werk. Onze zoon gaat het dit jaar niet vieren omdat hij met zijn gezin heel kort daarna naar Australië gaat, onze dochter viert het met haar gezin met de andere opa en oma. En dat is helemaal prima, niets is zo erg als knellende tradities. Iedereen moet zich prettig voelen bij de manier van vieren en de bijbehorende kosten en inspanning. Ik zag het ook aan de Sint- artikelen. Eindelijk is de Piet weer teruggekeerd in de winkels, nu met het voor iedereen aanvaardbare roetveeg gezicht. Daar word ik dus ook al blij van.
