Eén herder en twee koningen

Afgelopen week leverden we de restanten van onze niet verkochte rommelmarktspul in bij de plaatselijke kringloopwinkel. Dus ik ging ábsoluut niets kopen toen ik vanmorgen met een vriendin bij Rataplan was. Zij zocht kerstboomverlichting en slaagde uitstekend terwijl ik zomaar wat rondsnuffelde.

Ik kocht evengoed wel drie boeken, waarvan ik er één aan mijn vriendin gaf. De andere twee gaan mij leesplezier verschaffen én mijn zelf opgelegde boekenquotum voor dit jaar toch nog enigszins in de juiste richting helpen. Ik kwam bovendien thuis met een nieuw idee: volgend jaar gaat deze sinterklaas bij de kringloop winkelen en mijn hele klazenfamilie daartoe ook te zien overhalen.

Kerstmis

Deze oma kon het niet laten, hè? Bij de ingang van het Vermeer Centrum hoefde ik de de kleindkinderen niet eens aan te sporen. Hier is zo overduidelijk te zien dat een hoofd door een gat steekt, dat de illusie van het Meisje met de Parel compleet wegvalt en het grappig wordt.

Toen we later bij ons thuis aan tafel gingen, zei de kleinzoon zich al te verheugen op het Kerstdiner. Ik snap zijn associatie maar persoonlijk hou ik me daar nog helemaal niet mee bezig. Ik moet er nog niet aan dénken zelfs. Maar als liefhebber van goed gevulde tafels met daar omheen mensen die me lief zijn, deed zijn opmerking me wél wat. Grappig en lief, dat zijn ze, die kleinkinderen van ons.

Eenvoud

Bij overvolle kerstdagen kan kerstavond nog wel eens een uitwijk vormen om een gezelschap bijeen te brengen. Dit jaar was het onze avond samen. Kaarsjes aan, eenvoudig maal en het uitpakken van een cadeautje uit Australië. Ook vanmogen zaten we samen aan tafel. Waarna we lazen en de vaste bruggenloop deden. Aan het eind van de middag gaan we naar Zwijndrecht. Daar verzamelen onze kinderen en kleinkinderen plus de andere opa en oma. Ieder gezin verzorgt een gerecht. Voor ons is dat het dessert en dat hoeft alleen ter plaatse nog geassembleerd te worden. Traditiegetrouw zorgt de wijnboer ook voor de wijn. En heerlijke kerstdag dus. 

Kerstsfeer

Gisteravond zaten we voor de tweede keer in één week in een kerk. Het contrast met concert vorige week kon niet groter. Een gemengd koor van 160 zangers, meer dan 800 bezoekers in de R.K. Bartholomeuskerk in Poeldijk, een blazerskwintet, solisten, Dutch Pipers, harpiste, het is teveel om op te noemen. Ook nu genoten we weer van het gebodene en zwaaiden op afstand naar vrienden die deel uit maken van de Westlandse Koorvereniging Musica. Het was ijzig koud toen we naar huis reden, sneeuwvlokken vielen er pas toen we weer thuis in Delft waren. Dat leverde vanmorgen dit soort beelden op. De dagen zijn donker maar ik zie overal licht

 

Soort Madurodam

Voor wie houdt van glitter en glim in combinatie met kerstmis, kan ik een bezoek aan een groot tuincentrum aanraden. Zelf laat ik me liever inspireren door de natuur maar onze kleindochters houden wel van een beetje kitsch. Vooral die miniwerelden met nepsneeuw, verlichte molens en een draaimolen konden rekenen op hun aandacht.

Ik snap het wel, als kind moet het heel leuk zijn om je een reus te voelen in een wereld waarin je normaal gesproken tegen alles óp moet kijken. Enfin, ik kocht er wat kerstgroen, de meisjes beleefden een aangenaam uurtje en het is stukken goedkoper dan een bezoek aan Madurodam.

Vriendschap

Na een kalme dag volgt er vandaag één met wat meer actie. We hielden het droog tijdens de vroege wandeling en vielen stil toen we vaststelden onze recent overleden vriendin zo te missen. Haar afwezigheid kan soms ineens in alle hevigheid toeslaan. De dag staat sowieso in het teken van vriendschap. We gaan straks naar een kerstconcert en aansluitend zijn we uitgenodigd voor de maaltijd. Daar verheugen we ons op. Vriendschap is het zo waard om te koesteren, om afstanden te overbruggen en om blij te zijn elkaar weer te zien. Ik kom er morgen op terug.

Feesten in de juiste volgorde

Het gaat me eigenlijk altijd te snel. Sint is nauwelijks terug in Spanje, of de kerstboom wordt afgeleverd. Dat er in winkelcentra al in november kerstbomen staan is mij een gruwel. In ons pand staat jaarlijks een grote kerstboom in de centrale hal. De wijnboer regelt de aflevering die altijd kort na 5 december plaats vindt. Hier snelt hij naar beneden om de boom in ontvangst te nemen.

Nog vóór de bezorger de kleine hijskraan weer heeft ingeklapt en wil komen helpen met sjouwen, ligt de meterslange boom al in de hal. Komend weekend wordt ie opgetuigd door enthousiaste buren. Jullie krijgen het eindresultaat hier nog te zien.