Kleine stapjes

Heel Nederland zal vol staan met dit soort huisjes die de postcodeloterij dit jaar weggaf. De ster kreeg ik onlangs bij een vriendinnenlunch als een beginnetje voor de kerstsfeer.

Gisteravond kreeg ik deze leuke glitterbol van buren en de kerstroos brachten vrienden mee die hier kwamen eten. En zo daalt langzamerhand en in kleine stappen de kerstsfeer in. Ik ben zeker niet iemand die het huis over de top versiert maar tijdens deze korte en donkere dagen maken we het wel graag gezellig.

De wijnboer nam een bos Amaryllis mee en vanmorgen werd de grote kerstboom voor onze centrale hal geleverd. Die gaan we met buren zondag optuigen en daarna hoop ik bij mijn moeder de kerststal neer te zetten. Volgende week ga ik op jacht naar een heel klein boompje. Kalm richting de kerst, daar ben ik een voorstander van en dat lukt dit jaar uitstekend met al die goed gekozen presentjes.

Sfeer in de stad (1)

Als we de berg zijn afgereden, is het nog maar twee kilometer naar de stad. En wij, beiden opgegroeid in een grote stad, beschouwen dat als een groot voordeel. Als we reuring willen, is het dichtbij te vinden. Omdat het gisteren weer zo warm was, stelden we ons bezoekje aan Gubbio uit tot in de avond. De zon zette veel gebouwen in een gouden gloed. Overal kuierden mensen, de temperatuur werd aangenamer.

Onderstaand plein kennen we in veel gedaanten. Met paasvuren en de bijbehorende processie. Met zingende mensen tijdens de Festa dei Ceri en nu in de zomer is het één groot terras. Ik zou dit plein best nog wel eens in Kerstsfeer mee willen maken. Al is die kans klein en moet ik daar nu nog éven niet aan denken.

NB Dit is het tweede bericht vandaag. Het eerdere was nog van gisteren.

Minimalisme

De wijnboer mag vier weken lang niet tillen en ik kan het niet. Dus kwam er een mini kerstboompje in huis. Van een vriendin kreeg ik het hyacintje dat precies op kerstmis openging. Ik legde een paar rode ballen en een kersthuisje onder een stolp, zette een paar waxinelichtjes in rode glaasjes en zie daar, ons huis in kerstsfeer.

Het boompje kostte net geen drie euro (ik kocht er twee!) dus behalve minimalistisch is het ook een voordelige kerst. De boompjes hebben kluiten en vinden vast nog wel een plaatsje in een achtertuin bij deze of gene. Tjonge jonge, wat een milieu bewuste kerstperiode beleven we hier. Vanavond eten we gezellig met zoon en zijn vriendin en ik zie op de foto dat de wijnglazen nog niet op tafel staan. Ik weet wat me te doen staat.

Kleine kunstverzameling op 25 december

Al een paar jaar achtereen krijgen wij als kerstpost een echt kunstwerkje, een afdruk van een linosnede. We zijn al heel veel jaar met de maker bevriend en hebben ook een groter werk van hem aan de muur hangen. We doen deze kaarten zeker niet weg en er een perforatie in maken om het op te hangen doen we uiteraard ook niet. Het is dus een kleine verzameling aan het worden van afbeeldingen gebaseerd op het kerstverhaal en daarom is dit bij uitstek de geschikte dag om ze te laten zien.

En in tegenspraak tot wat ik hierboven schreef, hebben we één kerstkaart wel opgehangen. Maar die hangt netjes in een lijstje. Dat is de kaart uit 2019, die de Annunciatie (aankondiging) heet. Misschien moeten we de afbeelding eens wisselen met de hoopvolle engel. Met dank aan Herman.

Werkse

Vanmorgen heb ik een champignonragout gemaakt en daarmee was mijn kookwerk voor de kerstdagen wel gedaan. Morgen schuiven we aan bij onze dochter en haar gezin. Op tweede kerstdag kook ik bij mijn moeder. Daar hou ik het klein maar fijn en een beetje klassiek wat gerechtjes betreft. De laatste verse boodschappen haalde ik gisteren al dus het is rustig hier in huis.

De bedrijvigheid speelt zich buiten af. De tuinman brandde nog wat onkruid weg, er kwamen glazenwassers langs en de mensen van Werkse leegden niet alleen de afvalbak bij ons voor de deur maar pikten ook het gazon weer leeg van troep. En dan denk ik ook aan alle pakjesbezorgers, postbodes, supermarktpersoneel, bakkers en slagers die zich een slag in de rondte werken.

De tijd dat de kerstperiode me stress opleverde toen ik nog werkte, ligt al heel lang achter me en daar prijs ik me gelukkig mee. Hulde aan al die mensen die nu moeten zorgen voor een schone omgeving en gevulde magen. En voor hen die zorgen voor de zieken en zwakkeren in onze samenleving.

Een kleine greep uit een stapel post

De kerstpost lees ik nogmaals door. Veel kaarten bewaar ik of knip in twee voor hergebruik door de kleinkinderen. Zij maken er versieringen van of geven klasgenootjes aan het eind van 2021 een kaartje. De bovenste kaart gaat natuurlijk niet weg, blogvriendin Bertie wist mij hier blij mee te maken. Het omhelzende echtpaar verdient navolging. Wij lijken er fysiek niet op maar die gelukzalige uitdrukking spreekt me wel aan en past ook bij het stel vrienden die deze kaart stuurde. Helaas zijn omhelzingen momenteel niet voor iedereen weggelegd.

Op een andere kaart die we ontvingen, was naast de persoonlijke boodschap nog dit geschreven: ‘Wij mensen hebben de morele plicht om optimistisch te zijn’. Deze zin komt van Karl Propper, een vooraanstaand filosoof uit de twintigste eeuw. Laten we deze boodschap ter harte nemen.

Kerstengel

Na een rondje frisse neus op eerste kerstdag vonden we in onze brievenbus post. Achterop stond deze tekst. Dan ben ik blij verrast. De oorspronkelijke verzender heeft een Plantsoen en een Singel verwisseld en ook het huisnummer was niet compleet. Dat kan gebeuren en als dat eenmaal verkeerd in het adressenbestand staat, dan gaat dat jaar na jaar mis natuurlijk. Maar dat vervolgens iemand telkens de moeite neemt ons juiste adres op te zoeken en er ook een frisse neus aan waagt is toch aardig? Met een knipoog en een kerstwens toe. Bedankt dus kerstengeltje. We hebben gedaan wat je gevraagd hebt, hoor. En ergens in Rotterdam heeft iemand de administratie aangepast.

Mijn rituelen

De lichtjesavond in Voorburg of het bijwonen van een kerstconcert vormden jarenlang de opmaat naar de kerstmis. Koken voor een groot gezelschap en poetsen van tafelzilver horen er onlosmakelijk bij. Het plaatsen van de foto’s van de grote kerstboom op de Markt hier in Delft, doe ik ook al jaren. Kennelijk heb ik behoefte aan wat rituelen. Daarom om één uur toch naar de koning geluisterd, terwijl ik in feite republikein ben. Hij had het over de de manische meningenmachine die zo op de voorgrond is en pleitte voor een liefdevolle samenleving. Natuurlijk zei hij nog veel meer maar deze twee zaken sprongen er voor mij uit. Ik heb helemaal geen zin meer in al die meningen en mijd de talkshows. Liefdevol met elkaar omgaan, dáár gaat het om. Niet oordelen en elkaar in je waarde laten, het valt niet altijd mee maar het is zeer de moeite waard. Het licht komt terug, zei WA en daar geloof ik ook in. Kijk waar we vanmorgen op getrakteerd werden.

Licht in de duisternis

Van deze foto maakte ik onze kerstkaart. Op deze kortste dag van het jaar is het wel toepasselijk om ook alle bloglezers en facebookvrienden te laten zien dat er zelfs in donkere tijden nog steeds lichtpuntjes te vinden zijn. We moeten allemaal op de een of andere manier dit jaar de kerstdagen anders invullen. Ik hoop en wens dat het jullie lukt om toch met een tevreden gevoel van Kerstmis 2020 iets bijzonders te maken.

Warmte

Precies zo als kleinzoon Lucas zich er al maanden geleden op verheugde, verliep kerstavond aan onze vergrote tafel waar we met wat inschikkelijkheid met z’n tienen omheen pasten. En exact zoals mijn moeder graag haar dagen doorbrengt, aten we eerste kerstdag met z’n drietjes in alle rust aan haar kleine tafel een eenvoudig en smakelijk kerstmaal.

Op deze tweede kerstdag laten we onszelf uit. We komen buren tegen en maken een praatje. We zien op een brug vlakbij het Doelenplein fraaie geschilderde sterren hangen. Even later zien we iemand een kerststal openklappen en inrichten. De man zet net het vuurtje neer bij het kind. Ook met hem maak ik en praatje en hoor dat deze stal een gezamenlijk initiatief is van de drie restaurants op het plein.

‘Nou lieve mensen, nog een fijne dag’, besluit hij ons gesprek. Ík heb geen vuurtje nodig om met een warm gevoel op deze kerstdagen terug te kijken.