Kerst zonder stress

 

Het schiet hier thuis nog niet erg op met de boom. Er staat een uiterst klein sparretje in een rieten mand. Maar dat is het dan wel. Nog geen bal of lichtje te bekennen. Vandaag heb ik het huis van mijn ouders in kerstsfeer gebracht. Mét kerststal, wat takken met ballen en een kerstkleed. Meer dan de helft van de kerstversiering die ze in hun lange leven verzamelden, wordt niet meer gebruikt. We sorteerden het spul en ik kon aansluitend een doos naar de kringloop brengen. Morgen ga ik voor ons zelf aan de slag. Met nog een week te gaan, ben ik ruim op tijd.

Advertenties

Feesten in de juiste volgorde

Het gaat me eigenlijk altijd te snel. Sint is nauwelijks terug in Spanje, of de kerstboom wordt afgeleverd. Dat er in winkelcentra al in november kerstbomen staan is mij een gruwel. In ons pand staat jaarlijks een grote kerstboom in de centrale hal. De wijnboer regelt de aflevering die altijd kort na 5 december plaats vindt. Hier snelt hij naar beneden om de boom in ontvangst te nemen.

Nog vóór de bezorger de kleine hijskraan weer heeft ingeklapt en wil komen helpen met sjouwen, ligt de meterslange boom al in de hal. Komend weekend wordt ie opgetuigd door enthousiaste buren. Jullie krijgen het eindresultaat hier nog te zien.

Gymnastische oefening

Sta je de kerstboom af te tuigen, overvalt je de gedachte ‘waarom versieren we in vredesnaam een boom, is hij van zichzelf niet mooi genoeg, dan?’ Vervolgens realiseer ik me dat ik vorig jaar op dezelfde dag de boom de kamer al weer uitzwiepte.  Het enige verschil is dat ik gisteren tijdens de nieuwjaarsborrel een adoptie-adres vond voor ons boompje met kluit. Een troostrijke gedachte. Het idee van een kunstboom steekt soms de kop op maar verwerp ik even snel vanwege té praktisch. Even lekker met de stofzuigerslang over de grond rollebollen om een paar verwaalde dennennaalden op te zuigen heeft zo zijn charme. Al is het maar in het kader van meer willen bewegen.

Wolkenweek

Terwijl ik de kerstboom optuig, zie ik een regenboog. En ja, dan hol ik om mijn camera te halen, zo’n kans kan ik niet laten liggen. Alle vier deze luchtfoto’s maakte in binnen één week. Niets zo veranderlijk als het weer, hoe cliché wil je het hebben? Goed, gistermiddag een kerstboompje gekocht. De keuze was al niet meer zo groot en daar blijf ik me over verbazen. Dat je er wel snel bij móet zijn, anders kun je het wel schudden.  De woonkamer is nu een grote bende van lichtsnoeren en geopende ballendozen. Maar het ruikt wél naar dennengroen terwijl het zonnetje naar binnen schijnt en de regen tegen de ramen tikt.

Speculaas en kerstballen

Alletwee keelpijn, sniffend en snotterend. Dus maar eens geen vroege polderwandeling voor ons vandaag. Beetje uitslapen en aanrommelen. En kijken hoe de sneeuw als poedersuiker voorbij waait. Later op de dag werd samen met buren de kerstboom opgetuigd en het uiteindelijke resultaat stemt weer heel tevreden.

Hoewel de sneeuw stopte aan het eind van de middag zijn we het gebouw niet uit geweest vandaag. Maar dromen over een witte kerstmis gaat prima zo vanuit ons hoog verheven vensterraam. Grote pot thee erbij en nog wat restanten speculaas binnen handbereik. Zo spoelen we de herinneringen aan sinterklaas weer weg en halen de kerstsfeer binnen.

 

Doos

Het doet een beetje pijn om de minikerstboom uiteindelijk in de groencontainer te zien verdwijnen. Maar hergebruik was dit jaar niet aan de orde. Het ruimt weer lekker op en straks haal ik een verse bos tulpen om de terugkeer van het licht een beetje luister bij te zetten. Kamerplanten zijn aan ons niet besteed vanwege het leven op twee locaties en dus heb ik wat decoratieve takken in een vaas. Lekker minimalistisch. En weinig onderhoud. Als ik samen met de wijnboer de doos met kersttroep weer in de berging heb opgeborgen, heb ik helemaal het idee dat het nieuwe jaar opgeruimd van start kan gaan.

Van ons allemaal

Ik heb hem jullie nog niet laten zien. Elk jaar weer schaffen we met de bewonersvereniging een vijf meter hoge kerstboom aan. Met een groepje enthousiastelingen wordt ie kort na na 5 december opgetuigd. Nog geen eenvoudige klusje. De top wordt, terwijl de boom nog horizontaal is, van lampjes en onbreekbare ballen voorzien. Waarna de boom rechtop gezet wordt en mensen op lange ladders de rest van de versiering erin hangen. Kinderen verzorgen de onderste regionen, waar dan ook de meeste versiering terug te vinden is. Na de gezamenlijke nieuwjaarsborrel tuigen we hem weer af. Dan is de hal weer kaal. Maar nog steeds mooi.