Oliebollen in januari

Ze zijn beslist vrijgevig bij de Jumbo in Leidschendam. Nog vóór Kerstmis kreeg ik een gratis kerstboom aangeboden, die ik overigens afsloeg en op 2 januari viel mij een pak oliebollenmix ten deel. Dat laatste snap ik wel, onverkoopbaar en niet houdbaar tot de volgende oud-en nieuw. Nou had ik toevallig op twee blogs iets gelezen over het maken van een cake gemaakt van oliebollenmix. Dus pakte ik het cadeautje aan en ging aan het bakken. Heel eenvoudig de aanwijzingen op het pak volgen inclusief het rijzen. Daarna in kleine blokjes gesneden appel, kaneel en rozijnen erbij. Dat alles in een cakeblik op 200 graden een half uur bakken en zie hier.

Tamelijk massief. Goudrenetten waren beter geweest dan de twee zoete appels die ik er in deed. Maar één was al aan het rimpelen, dus in het kader van de restverwerking mocht ie mee in de cake. Het is een soort rozijnenbrood geworden met oliebollen smaak. Met dank aan Wieneke en Lien. De aanbevolen poedersuiker bovenop, laat ik achterwege. Je kunt het ook te gek maken.

Operatie

Een dag met slecht weer kan niet beter besteed worden dan met het opruimen van de kersttroep. Gisteren deed ik dat bij mijn moeder, vandaag was ons huis aan de beurt. De te grote kerstboom had ik het liefst het raam uit gegooid maar dat is op onze hoogte en met smalle hoge ramen, geen optie. De boom, nog stevig in de naalden, was een onbuigzaam kreng geworden. Pogingen het ding in een groot tafelkleed te wikkelen en hem dan af te voeren, faalden. Hij moest in stukken. Een hele operatie waar de wijnboer als een vaardig boomchirurg tekeer ging. De jute Sinterklaaszak werd gebruikt om de top in af te voeren. Enfin, er is gestofzuigd, gedweild, met meubels geschoven en tig keer heen en weer gelopen. Ik bezweer mezelf ‘nooit meer een grote boom in onze kleine woonkamer. Ik herhaal: nooit meer.’

Nog meer weggeefbomen

Ach mevrouw, neem er nou een mee, dat is toch leuk?’ hoorde ik de enthousiaste caissière tegen de klant vóór me zeggen. Ik was bij de Jumbo in Leidschendam en bij besteding van een bepaald bedrag kreeg je een gratis kerstboom. De aangesproken klant zag het niet zitten want ze was lopend uit Nootdorp gekomen. Of ik hem wilde hebben, werd mij gevraagd. Nou nee, want ik heb al een (te grote) boom en mijn moeder, voor wie ik de boodschappen deed, doe ik er geen plezier mee.

‘Zo, u ziet er blij uit’, zei ik tegen twee dames die net buiten de winkel een kerstboom onder hun gezamenlijke armen droegen. ‘Hij is gratis en ik ben er zó blij mee. Ik zet dit jaar geen boom neer, want mijn kunstboom ziet er niet meer uit. Maar deze ga ik nu toch mooi versieren’ was het antwoord. Even later zag ik ze samen, nog steeds even opgetogen, de boom in de auto wringen. Ik werd er ook heel blij van en lachend zwaaiden we elkaar nog even na.

Groen wit en groen rood

Deze regenton fotografeerde ik een week of drie geleden. Hij staat bij du Midi in Delfgauw , onze vaste pleisterplaats op de zondagochtend. Er zat toen nog behoorlijk veel blad aan de bomen al is goed te zien dat het herfst is. Vanmorgen zag ik de regenton in kerstsfeer. Smaakvol gedaan in groen en wit.

Deze krans en tas met rode kerstversiering trof ik gistermiddag aan in de centrale hal van ons gebouw. Daar zijn we vanmiddag met een handvol bewoners mee in de weer geweest met als resultaat dat er twee bomen zijn opgetuigd in groen en rood. Weer eens wat anders dan de metershoge bonte boom van voorgaande jaren. Ik begin in de juiste sfeer te komen.

Veel te zien

Gisteren naar de stad geweest. Als ik de stad zeg, bedoel ik Den Haag. Waar momenteel een grote bestuurscrisis is maar daar heb ik gelukkig niets mee te maken. Samen met een zus naar de film, hoe gezellig. Onderweg in de tram zag ik een hardloper op blote voeten over een fietspad gaan. Ik zag een jonge moeder achter de kinderwagen met alleen maar aandacht voor haar smartphone. Ik zag hoe de brug openstond en ik zag de eerste kerstboom in een winkel. Maar ik zag vooral een hele mooie film: Red Joan met Judi Dench in de hoofdrol. De film uit 2018 was speciaal geselecteerd voor een middagvoorstelling en was prachtig, boeiend en gebaseerd op een waar verhaal. Alleen die kerstboom in een woonwinkel had voor mij nog niet gehoeven.

Hoge bomen

Met een bezoekje aan mijn ouders en daarna een etentje bij en met mijn zus en zwager, is ook deze Tweede Kerstdag prettig gevuld. Ik had jullie nog niet de opgetuigde kerstboom in de centrale hal laten zien. En ik had het wél beloofd. Dus zie hier de trots van alle bewoners. Een fijne binnenkomer, dat spreekt voor zich.

De dagelijkse wandeling voerde naar De Markt waar ook een joekel van een kerstboom prijkt. Natuurlijk blijven deze bomen nog staan tot in het nieuwe jaar maar vandaag voelt wel als een laatste mogelijkheid nog even wat kerstpraal te laten zien.

Kerst zonder stress

 

Het schiet hier thuis nog niet erg op met de boom. Er staat een uiterst klein sparretje in een rieten mand. Maar dat is het dan wel. Nog geen bal of lichtje te bekennen. Vandaag heb ik het huis van mijn ouders in kerstsfeer gebracht. Mét kerststal, wat takken met ballen en een kerstkleed. Meer dan de helft van de kerstversiering die ze in hun lange leven verzamelden, wordt niet meer gebruikt. We sorteerden het spul en ik kon aansluitend een doos naar de kringloop brengen. Morgen ga ik voor ons zelf aan de slag. Met nog een week te gaan, ben ik ruim op tijd.

Feesten in de juiste volgorde

Het gaat me eigenlijk altijd te snel. Sint is nauwelijks terug in Spanje, of de kerstboom wordt afgeleverd. Dat er in winkelcentra al in november kerstbomen staan is mij een gruwel. In ons pand staat jaarlijks een grote kerstboom in de centrale hal. De wijnboer regelt de aflevering die altijd kort na 5 december plaats vindt. Hier snelt hij naar beneden om de boom in ontvangst te nemen.

Nog vóór de bezorger de kleine hijskraan weer heeft ingeklapt en wil komen helpen met sjouwen, ligt de meterslange boom al in de hal. Komend weekend wordt ie opgetuigd door enthousiaste buren. Jullie krijgen het eindresultaat hier nog te zien.

Gymnastische oefening

Sta je de kerstboom af te tuigen, overvalt je de gedachte ‘waarom versieren we in vredesnaam een boom, is hij van zichzelf niet mooi genoeg, dan?’ Vervolgens realiseer ik me dat ik vorig jaar op dezelfde dag de boom de kamer al weer uitzwiepte.  Het enige verschil is dat ik gisteren tijdens de nieuwjaarsborrel een adoptie-adres vond voor ons boompje met kluit. Een troostrijke gedachte. Het idee van een kunstboom steekt soms de kop op maar verwerp ik even snel vanwege té praktisch. Even lekker met de stofzuigerslang over de grond rollebollen om een paar verwaalde dennennaalden op te zuigen heeft zo zijn charme. Al is het maar in het kader van meer willen bewegen.

Wolkenweek

Terwijl ik de kerstboom optuig, zie ik een regenboog. En ja, dan hol ik om mijn camera te halen, zo’n kans kan ik niet laten liggen. Alle vier deze luchtfoto’s maakte in binnen één week. Niets zo veranderlijk als het weer, hoe cliché wil je het hebben? Goed, gistermiddag een kerstboompje gekocht. De keuze was al niet meer zo groot en daar blijf ik me over verbazen. Dat je er wel snel bij móet zijn, anders kun je het wel schudden.  De woonkamer is nu een grote bende van lichtsnoeren en geopende ballendozen. Maar het ruikt wél naar dennengroen terwijl het zonnetje naar binnen schijnt en de regen tegen de ramen tikt.