Op pad met Ad

Neem je me mee? staat er op het kleine label aan dit vingerpopje. Het hing in een rozenstruik en ik kwam het tegen tijdens ons welbekende ommetje. Tuurlijk neem ik je mee, ik wil wel eens zien wat hier achter steekt. Ik kwam op een Facebook pagina terecht die OP PAD MET AD heet. Daar zag ik dat er heel veel Adjes zijn die her en der meereizen met mensen. De bedoeling is dat Ad weer ergens anders herplaatst wordt. Op die manier tovert hij vast weer een glimlach bij een volgende vinder. Ad hangt dicht bij ons huis. Dat schrijf ik er maar bij voor buurtgenoten die op zoek gaan.

Licht in de duisternis

Van deze foto maakte ik onze kerstkaart. Op deze kortste dag van het jaar is het wel toepasselijk om ook alle bloglezers en facebookvrienden te laten zien dat er zelfs in donkere tijden nog steeds lichtpuntjes te vinden zijn. We moeten allemaal op de een of andere manier dit jaar de kerstdagen anders invullen. Ik hoop en wens dat het jullie lukt om toch met een tevreden gevoel van Kerstmis 2020 iets bijzonders te maken.

Raadsel opgelost

Wat een meedenkers allemaal gisteren op mijn blog en Facebook pagina! Scholekster, aalscholver, kwak (klein reigersoort), sperwer, specht en geelsnavelekster werden genoemd.

Twee Facebook vriendinnen gaven tenslotte de doorslag. Lia woont in de Alblasserwaard en stuurde me deze foto. Twee scholeksters links, rechts een aalscholver. Evelien, die in Delft woont en veel aan natuurbeheer doet, schreef: ‘de bomen in Ackerdijk, waar veel nesten zijn, gaan dood van de schijt. Goed dat er in deze maar één zit zonder nest.’ Enfin, zelf bekeken we alle genoemde vogels op internet en komen net als Ton en Vlasje tot de slotsom dat het inderdaad een jonge aalscholver moet zijn. Is dat raadsel dankzij de hulplijnen ook weer opgelost. Dank allemaal. En dan deze foto van vandaag. Heeft er niets mee te maken. Gewoon voor de leuk. Een doorkijkje in een piepklein hofje en ook nu weer op nog geen honderd meter bij ons vandaan.

Pausen

Facebook meldt mij elke ochtend wat ik een aantal jaren geleden heb geplaatst. Vooral als het onze kleinkinderen betreft, klinkt er een ‘oh ja!’ Maar verder is het niet erg interessant en neem ik het voor kennisgeving aan. Gisteren las ik dat we precies acht jaar geleden de film Habemus Papam zagen. Daarin kregen we een inkijkje in het Vaticaan tijdens een Paus verkiezing. Het toeval wil, dat we gister aan het eind van de middag in het filmhuis The Two Popes zagen. Benedictus trad af, Franciscus aan. Wij, ex-katholieken, vonden het een fantastische film in meerdere opzichten. Briljant gespeeld door Antony Hopkins en Jonathan Pryce. Een boeiend verhaal tegen de historische achtergrond, prachtige dialogen, mooie beelden en met de nodige humor. Eens in de acht jaar een film over het rijke Roomse leven, het bevalt ons prima.

foto’s van het internet

Stadsmens

Hebben jullie nog een beetje door Utrecht rondgestruind? vroeg iemand me gisteren op Facebook na plaatsing van mijn dagelijkse blog. Ik kon haar geruststellen. Uiteraard, in zo’n leuke stad dwaal je nog graag een beetje verder na het museumbezoek. De Oude Gracht ligt om de hoek. Wat een prachtige panden, goed zichtbaar door de kale bomen.

 

Ik mag dan wel graag in de natuur zijn, ik voel me toch ook een stadsmens. Opvallend vonden we trouwens het aantal bijzondere huizen met een informatiebord op de gevel. Kom ik morgen op terug. Deze krijgen jullie alvast vandaag te zien. Zelfs zonder nadere toelichting, zó Utrecht.

Kerstwens

Dit is wel een toepasselijke dag om alle blog-en facebooklezers mooie dagen toe te wensen. In harmonie met de mensen om je heen en met jezelf. Niet al te opgefokt graag.  Doen wat goed voelt. Dat zal voor iedereen anders uitpakken. Maar wie goed luistert naar zichzelf kan ook luisteren naar anderen.

Van teen komt tander

Door een in Italië wonende Facebook vriendin, die ik in het echte leven niet ken, maar dit terzijde, werd ik gewezen op het nu in bloei zijnde St. Janskruid.  Dus toen we vanmorgen naar de markt reden, speurde ik de bermen af. En jawel daar stond het. De feestelijkheden het afgelopen weekend in Gubbio hadden te maken met het feest van San Giovanni (St. Jan) dat samenvalt met de zonnewende. Heerlijk als al dat soort informatie in elkaar past. Omdat ik van kruiden niets af weet ging ik via het www maar eens op zoek. Voor ik het wist kwam ik hier terecht http://annetanne.be/ . Daar vond ik eenvoudige info over kruiden. Ik heb nog een hoop te leren maar mijn uiteindelijk doel is het kruidenvrouwtje van Caldese te worden.

Vlas en kamille

De vlas, als kleine stek gekregen, staat hier sinds vorig jaar. Het zijn vier plukken die ongetwijfeld nog wat dikkere bossen gaan worden. Het contrasteert fijn tegen het zwart geverfde schuurtje. De kamille is wild, ik plukte twee bossen die nu te drogen hangen. Dat jullie niet denken dat de foto ondersteboven geplaatst is.  Aangezien ik zeven dagen achtereen een natuurfoto op facebook zet, loop ik met spiedend oog over het erf op zoek naar objecten.  Voorwaarde daarbij is dat er geen huis of mens op mag staan. Dus deze plaatjes vallen wat dat betreft af maar mijn blog  biedt wel een plaatsje voor ze. Omdat het weer eens wat anders is. Ja toch? Niet dan?

Laadpaal

Het gloedvolle betoog dat gisteravond door Jan Terlouw bij DWDD werd afgestoken, heb ik vandaag vele malen voorbij zien komen op Facebook. Dat is hoopvol, want zijn boodschap is simpel. We moeten meer vertrouwen hebben in elkaar én in de democratie. En zorgen dat we snel maatregelen treffen voor een beter klimaat. Daar zijn deze twee buurtbewoners in elk geval al mee begonnen. Een auto aan de laadpaal, daar kijk ik nog van op. Maar ik hoop van harte dat het binnen een paar jaar een gewoon straatbeeld is. En wat betreft vertrouwen hebben in elkaar… daar kunnen we natuurlijk meteen mee beginnen.