Mannen en machines

Dit is ons parkeer terrein waar het onkruid welig tiert. Of beter gezegd tierde. Vandaag kwamen er sterke mannen, een bobcat en een vrachtwagen met nieuwe steentjes.

Eerst werden de geulen onderaan de helling uitgegraven. In de loop der jaren waren die dicht geslipt met blad en troep. Het zijn karweien die je met alleen mankracht nauwelijks voor elkaar krijgt. Vandaar de mannen met machines. De bovenste laag van het parkeerterrein werd afgeschraapt en een nieuwe lading gekiept. Van alle materiaal dat verplaatst is, hebben we ineens een nieuw plateau naast de ingang. Ik ga het morgen laten zien, want de laatste hand (lees lading) wordt nog gelegd.

Kapitein Haddock

Aan de Kantoorgracht, of beter gezegd IN de Kantoorgracht, ligt een aantal woonboten. Die zorgen voor wat kleur. Deze voordeur is beschilderd met een stripfiguur en ik moest de wijnboer vragen wélk stripfiguur. Zelf heb ik nog nooit een stripboek gelezen, niet om dóór  te komen. Het is geloof ik meer een mannending dat lezen van stripverhalen?

Maar goed, het gaat me om kleur. Het kan nog blauwer want deze woonboot mag er ook wezen. Hij kwam al eens eerder langs op mijn blog (klik)  Ik kikker wel op van dit blauw. En dat rode brievenbusje doet me extra veel plezier.

Monumentendag

Toch zeker in NL wel massaal een monument bezocht dit weekend? Ik ben erg van het binnenkijken en zie in mijn fantasie ook altijd de bewoners voor me. In het Museo Diosesano kwamen we op een verstilde binnenplaats terecht, die recent gerestaureerd is. Dat is goed te zien aan de gloednieuwe koperen regenpijp die nog niet geoxideerd is.

Ik zie ze voor me, brevierende monniken. Kleine prevelende mannen die hun dagelijkse gebeden opzeggen. Met als hoger doel de mensheid te verheffen, het kwaad uit te bannen en zelf de trap naar de hemel te mogen beklimmen. Er valt nog heel wat te bidden.

Vertier

Zo. Het mag duidelijk zijn waar wij vandaag geweest zijn. Op misschien wel de laatste mooie en warme dag deze week, deden we een stranddag aan de Adriatico. Het bestuderen van de menselijke soort kan daar bovendien heel goed plaatsvinden. Ik kijk veel naar vrouwen. Probeer hun leeftijd én gewicht te schatten en vergelijk dat met mijzelf. Zijn mijn heupen nou ook zo breed? Of: mens koop een badpak in plaats van een bikini, alles flubbert eruit en erover. Dat soort gedachten. Ik kijk ook naar mannen hoor.  Gewoon voor het mooi. Echt, ik amuseer me wel met mijn studie daar aan het strand van Senigallia.