
Behalve een pond gedopte tuinbonen uit eigen moestuin, kreeg ik gisteren van mijn nicht ook een zelfgemaakt zeepje. Basisingrediënten zijn olijven en lavendel, ook van eigen land natuurlijk. Ze maakte er een mooi wikkel om en ik vind dat dus een ontzettend lief cadeautje. En nu we het over zeep hebben: we moeten maar weer eens af van al die plastic handpompjes. Oké, we vullen ze bij maar de bijvulfles is, hoewel groot, ook weer van plastic. In het kader van minder plastic verbruiken is er nog een enorme slag te gaan. Ik schrik me elke week weer te pletter als ik zie wat we aan plastic afval hebben, terwijl we toch serieus proberen te minimaliseren. Het stuk zeep op de onderste foto kreeg ik vorig jaar van een ook al attente vriendin en is speciaal om tuinhanden schoon te krijgen. Het werkt als een tierelier dus ik ga nu mijn handen maar weer eens lekker vuil maken.
