Zeep

Behalve een pond gedopte tuinbonen uit eigen moestuin, kreeg ik gisteren van mijn nicht ook een zelfgemaakt zeepje. Basisingrediënten zijn olijven en lavendel, ook van eigen land natuurlijk. Ze maakte er een mooi wikkel om en ik vind dat dus een ontzettend lief cadeautje. En nu we het over zeep hebben: we moeten maar weer eens af van al die plastic handpompjes. Oké, we vullen ze bij maar de bijvulfles is, hoewel groot, ook weer van plastic. In het kader van minder plastic verbruiken is er nog een enorme slag te gaan. Ik schrik me elke week weer te pletter als ik zie wat we aan plastic afval hebben, terwijl we toch serieus proberen te minimaliseren. Het stuk zeep op de onderste foto kreeg ik vorig jaar van een ook al attente vriendin en is speciaal om tuinhanden schoon te krijgen. Het werkt als een tierelier dus ik ga nu mijn handen maar weer eens lekker vuil maken.

Zelf de slingers ophangen

Dit doe-het-zelf feestpakket was het eerste wat de wijnboer vandaag kreeg. Tijdens een beeldbelsessie met onze dochter en haar gezin opende hij dit pakje waarin van alles zat om zijn bijna visite-loze verjaardag toch wat op te fleuren. Ook het gezamenlijke cadeau werd daarna live uitgepakt. Veel felicitatie-appjes en telefoontjes later reden we naar mijn leuke moeder waar de jarige op gebak bij de koffie trakteerde en een cadeautje kreeg. Na de lunch reden we naar huis. Rond theetijd kwamen onze zoon en vriendin langs met geschenken en werden de theekoppen al snel verwisseld voor de wijnglazen, mét inhoud, dat spreekt. Van confetti uitstrooien en ballonnen opblazen is nog niets terecht gekomen en toch was het een heel feestelijke dag.

Annet Schaap

Soms heb ik maar weinig aanmoediging nodig. Zo las ik bij blogvriendin Bertie een recensie over Lampje, het bekroonde boek van de kinderboekenweek. Zó enthousiast als zij er over schreef wist ik: dit een een perfect boek voor onze leesgrage kleindochters. En dus toog ik zaterdag naar de boekhandel.

‘I

Is het een cadeautje?’ vroeg de man aan de kassa. ‘Uiteindelijk wel, maar eerst lees ik het zelf’, antwoordde ik. ‘Dat doe ik ook, ik ben halverwege’ en hij was al net zo enthousiast als Bertie. Het is nu maandag en het boek is uit. Het waren 324 bladzijden sprookjesachtig leesgenot en een cadeautje aan mezelf.