Hier wreekt zich een beetje mijn onvermogen om over de grond te kruipen voor het mooiste resultaat. Bovendien maak ik nog steeds uitsluitend foto’s met mijn mobiel. De grote mensen camera ligt in Italië dus het is nog een beetje behelpen. Maar goed, het gaat me om deze fraaie paddestoelen. Bijna doorschijnend en heel fragiel. Als het dan toch herfst moet worden, hou ik het graag een beetje luchtig.
Uiteraard kan ik op zoek gaan naar herfsttinten. Maar zolang zich nog zomerse kleuren aandienen, ga ik daar niet aan voorbij. Kijk hier nou, ik heb weinig nodig om vrolijk van te worden.
Deze groen gele polderweg is recent gerenoveerd. We hebben het plan om hier nog eens te gaan fietsen richting Pijnacker. Als er ooit een dag aanbreekt waarvoor geen invulling is, komt het er misschien nog van.
Mijn blog besluit ik met een impressionistisch schilderij. Een bewogen foto die ik persoonlijk verrassend leuk vind. Maar daar hoeft niemand het mee eens te zijn.
Nee, ik nam geen boek mee uit deze minibieb. Van lezen komt nog niks terecht. Een foto is ie wel waard, dit mooi afgewerkte kastje, tegenover de Appie. Op mijn vorige laptop had ik een keurig mapje met al mijn gekiekte minibiebs. Op de nieuwe laptop is het nog een zooitje wat betreft rubrieken en ordening. Om daar eens goed voor te gaan zitten, komt ook nog niks terecht. Ach, dat komt allemaal wel weer. Ik graaide onlangs wel dit fantastische boek uit een andere minibieb. Ik zie de komende periode met vertrouwen tegemoet. Dan ga ik veel mooie boeken lezen, heerlijk Italiaans koken en af en nieuwe programma’s op mijn laptop installeren. Ik ga van herfst en winter optimaal profiteren zo neem ik mij voor.
Vrijhouden voor iets leuks staat er vandaag in onze gezamenlijke agenda. Hier in NL hebben we, veel meer dan in Italië, een gescheiden sociale agenda dus moeten we dit soort dingen een beetje plannen. Het werd een dagje Wassenaar, beter gezegd Museum Voorlinden.
In de uitgereikte folder roept men op om kunst, natuur en architectuur te beleven. En dat deden we. Volop. Dit soort prachtige herfstdagen zijn bij uitstek geschikt om ‘natuur te beleven’. Het landgoed is vrij toegankelijk, helaas geldt de museumkaart (nog) niet en betaal je € 15 per persoon om de kunst te zien. Maar tjonge jonge, het begrip iets leuks dekt de lading niet, we vonden het geweldig. Ook de architectuur is fenomenaal en ik kon het bovendien niet laten even mezelf in een kustwerk te projecteren.
Normaal gesproken parkeren we de auto wat verder weg op het terrein. Maar toen we gistermiddag met handkoffers en boodschappen terugkeerden in Caldese, zetten we -geheel volgens Italiaans gebruik- de auto vlak voor het huis. Zelfs met auto geeft dit toch een aardig beeld van de herfst op ons erf.
We zijn hier voor de laatste afrondende klussen dit jaar. De wijnboer ging meteen aan de slag aangezien de rode wijn geheveld moet worden. Zelf doe ik uitgebreide opruimrondes in huis en organiseer ik een verzamelpunt van wat er allemaal weer mee gaat naar onze Delftse vestiging. Maar niet zonder te genieten van de mooie herfsttinten in onze boomgaard.
Van Haarlem naar Delft is rond een uur of vijf een filegevoelige rit. Maar we genoten er evengoed van. Blauwe lucht, omgeploegde akkers en we hadden geen haast, dat scheelt.
Vanuit de rijdende auto kiekte ik het Hollandse landschap inclusief onze drijvende welvaart. Maar toen het navigatiesysteem een alternatief bood om de file te omzeilen, reden we onverwachts een soort toeristische route door Abbenes en het buurtschap Huigsloot.
Ik hou van mooie oude steden maar met dit landschap doe je mij ook enorm veel plezier. En wie denkt bij deze plaatjes nou aan de herfst? Het lijkt wel hoogzomer.
Echt niks bijzonders dit. Eerste etage van de parkeergarage bij Appie. Draai ik me om en kijk ik naar beneden dan wordt het al leuker.
Maar zoom ik in en snij ik bij dan wordt het echt mooi. Late middagzon op herfstige bomen.
Voor een klein geluksmomentje is weinig nodig. Gewoon donderdagmiddag om half zes nog een paar boodschappen halen in Delft. En als er dan een prachtige nazomerse vrijdag volgt, hebben we niets te klagen. In elk geval niet wat het weer betreft.
