Voorlinden (1)

Vrijhouden voor iets leuks staat er vandaag in onze gezamenlijke agenda. Hier in NL hebben we, veel meer dan in Italië, een gescheiden sociale agenda dus moeten we dit soort dingen een beetje plannen. Het werd een dagje Wassenaar, beter gezegd Museum Voorlinden.

In de uitgereikte folder roept men op om kunst, natuur en architectuur te beleven. En dat deden we. Volop. Dit soort prachtige herfstdagen zijn bij uitstek geschikt om ‘natuur te beleven’. Het landgoed is vrij toegankelijk, helaas geldt de museumkaart (nog) niet en betaal je € 15 per persoon om de kunst te zien. Maar tjonge jonge, het begrip iets leuks dekt de lading niet, we vonden het geweldig. Ook de architectuur is fenomenaal en ik kon het bovendien niet laten even mezelf in een kustwerk te projecteren.

 

 

Herfstig erf

Normaal gesproken parkeren we de auto wat verder weg op het terrein. Maar toen we gistermiddag met handkoffers en boodschappen terugkeerden in Caldese, zetten we -geheel volgens Italiaans gebruik- de auto vlak voor het huis. Zelfs met auto geeft dit toch een aardig beeld van de herfst op ons erf.

We zijn hier voor de laatste afrondende klussen dit jaar. De wijnboer ging meteen aan de slag aangezien de rode wijn geheveld moet worden. Zelf doe ik uitgebreide opruimrondes in huis en organiseer ik een verzamelpunt van wat er allemaal weer mee gaat naar onze Delftse vestiging. Maar niet zonder te genieten van de mooie herfsttinten in onze boomgaard.

Weg uit de file

Van Haarlem naar Delft is rond een uur of vijf een filegevoelige rit. Maar we genoten er evengoed van. Blauwe lucht, omgeploegde akkers en we hadden geen haast, dat scheelt.

Vanuit de rijdende auto kiekte ik het Hollandse landschap inclusief onze drijvende welvaart. Maar toen het navigatiesysteem een alternatief bood om de file te omzeilen, reden we onverwachts een soort toeristische route door Abbenes en het buurtschap Huigsloot.

Ik hou van mooie oude steden maar met dit landschap doe je mij ook enorm veel plezier. En wie denkt bij deze plaatjes nou aan de herfst? Het lijkt wel hoogzomer.

’t Is maar wat je wilt zien

Echt niks bijzonders dit. Eerste etage van de parkeergarage bij Appie. Draai ik me om en kijk ik naar beneden dan wordt het al leuker.

Maar zoom ik in en snij ik bij dan wordt het echt mooi. Late middagzon op herfstige bomen.

Voor een klein geluksmomentje is weinig nodig. Gewoon donderdagmiddag om half zes nog een paar boodschappen halen in Delft. En als er dan een prachtige nazomerse vrijdag volgt, hebben we niets te klagen. In elk geval niet wat het weer betreft.

Pas op de plaats

Op sommige plaatsen ziet de natuur er herfstachtig uit. De bereklauwen zijn al ingedroogd en kunnen weer meegenomen worden door wie zo’n decortieve tak in huis wil. Ik hou van dit soort opraapsels maar niet van de herfst.

Nou ja, eind oktober een herfstwandeling maken door een ritselend bos is heerlijk maar ik wil de zomer graag volledg uitbuiten en heb dit jaar dus niets te klagen. En toch heb ik mijn dag niet. Afspraken wijzigden en ik loop mezelf enorm in de weg. Kennen jullie dat gevoel? Ik moet eens goed naar mezelf luisteren vandaag. Wie weet leer ik iets nieuws.

Herfst in de binnentuin

Mooi hè. Aan de voorkant van ons huis zien we binnenvaartschepen voorbij varen. Dat verveelt nooit. Aan de achterkant kijken we over de Delftse daken. En richten we de kop een beetje neerwaarts dan zien we onze gezamenlijke binnentuin.

Binnenkort zal de tuinman met zijn bladblazer wel verschijnen. Tot die tijd genieten we nog even van de confetti. Beetje kort blogje vandaag? Ach. Ik loop met mijn dochter te winkelen in Breda en kom pas laat thuis. De foto’s zijn dus van gisteren. Maar ik niet.

Terugkeer

Het werk is gedaan. De wijnoogst is binnen. De herfst is begonnen al is daar overdag nog weinig van te merken. Het tuinmeubilair is opgeruimd, de moestuin ook. Met weemoed trekken we de deur weer achter ons dicht en sluiten we de luiken. Het was een pracht zomer, warm en vol met gasten. Met fijne familievakanties en plezierig onderhouden  vriendschappen. Met inspanning en ontspanning. We keren terug naar ons Hollandse leven waarin de dezelfde ingrediënten zitten in een ook al prachtige omgeving. Het wordt tijd om te gaan.