Trap

De voorbereidingen voor pakjesavond zijn volop in gang. Ik moet nog drie cadeautjes kopen, de rest is in huis. Aan de surprise moet ik nog beginnen maar ik heb gelukkig al wel een idee. Dat is alvast iets. Nu de uitvoering nog. Uiteraard moeten er gedichten worden gemaakt, bij elk pakje één. Als ik daar eens even goed voor ga zitten dan rollen die er wel uit. Toch voelt deze periode als een trap waar ik maar moeizaam op naar boven kom. Ik hik tegen lijstjes met actiepunten aan en ver vooruit kijken levert niet veel op in deze periode. Voor de planner die ik ben, geeft dat nog wel eens wat onrust. Goed, stap voor stap de trap nemen, geen treden overslaan. En vooral niet vergeten te genieten van de mooie herfstdagen met zonneschijn. Ik heb mezelf weer toegesproken en dat werkt altijd.

Niet nat

We deden het vandaag beter dan gisteren want we maakten een ommetje voordat het begon te regenen. Ik loop niet graag in de regen en dat heeft eigenlijk een suffe oorzaak: mijn haar! Zelfs onder een paraplu of capuchon zakt het als een plumpudding in en kan ik het opnieuw gaan föhnen. Ik herinner me hoe ik als kind natregende en dat mijn moeder mij en mijn jas dan zorgvuldig met een handdoek droogdepte. Drijfnatte schoenen werden met kranten volgepropt om ze in model te laten opdrogen. Later kwamen er poncho’s en regenpakken. En nu ontwijk ik regenbuien meestal omdat ik zelf mijn dagritme kan bepalen. Een luxe die ik nog steeds zeer waardeer. En hoewel de foto’s misschien anders doen vermoeden… ik maakte ze vandaag. Ook de herfst kan ik ontwijken als ik een beetje mijn best doe.

99 Lichtpuntjes

duindoorn

‘Op zoek naar de leuke dingen in het (tijdelijk) beperkte leven’. Dat was de ondertitel van de lange rij met lichtpuntjes die in de weekendeditie van de NRC stonden. Toegegeven, het stuk is vooral bestemd voor mensen die dit jaar geconfronteerd worden met het feit ineens veel thuis zijn. Wij persoonlijk zijn daar al behoorlijk aan gewend. Veel tips van die lijst pas ik al toe in mijn leven al staat het herfstboeket van afgevallen takken (klik) er niet tussen. Dus die krijgen jullie van mij. De rest van de tips vormen een mooie inspiratiebron om nog eens op terug te komen met een blog.

geen idee

gedroogd gras, had ik elders in een vaasje staan

voor het artistieke effect liggen er wat walnoten en een veertje onder

Ik heb wat rond gesjouwd met dit breed uitstaande boeket. Ben er nog niet over uit wat de beste plek is. Maar dat is jullie zorg verder niet. Ik kom er wel uit.

De tuin snakt

laaghangende bewolking en nog een pietsje zonneschijn

Goed, herfst dus. De temperatuur is tien graden lager dan een paar dagen geleden. Het tuinwerk doen we tussen de buien door. We zijn begonnen in ‘de rozentuin’. Daar moet drastisch gesnoeid en geruimd worden, ja ik leer het wel. Er stonden zoveel rozenstruiken op elkaar dat ik er ook bijna niet bij kon komen met de snoeischaar. Het leeggehaalde stuk wordt gazon. Al noemen wij dat niet zo. Op dit boerenerf groeit gras, klaver en van alles dat ook groen is. Mooi genoeg. En nu het onweert en regent komen we ook aan binnenklusjes toe. Ik moet eens op zoek naar mijn winterkleding die ergens ver of hoog in kasten weggestopt ligt. Herfst dus. Ik kan het nu wel hebben na deze warme en wonderlijke zomer. En de tuin ook.

stortbui

Hou de herfst op afstand

Ineens lees ik her en der op blogs over het begin van de herfst. De meeste mensen vinden dat een mooi jaargetijde en zijn blij van de hitte verlost te zijn. Toegegeven het was wel overdréven warm maar ik wil nu nog geen afscheid van de zomer nemen. Ik verwonder me er over dat ik in huis zelfs af een toe een vest aantrek en felle regenbuien plots op mijn dak vallen. Maar dat kwalificeer ik gewoon als een zomerdip. De astronomische herfst begint pas op dinsdag 22 september dus laten we de tijd niet vooruit lopen. Ik ga voor een mooie nazomer waarin het vest nog even in de kast terug kan maar de zonnedoeken, zoals op deze foto’s, opgerold worden. Waarin we ons koesteren in een milde nazomerzon. En heus, dan ga ik eind september wel eens genieten van de herfst.

Groen wit en groen rood

Deze regenton fotografeerde ik een week of drie geleden. Hij staat bij du Midi in Delfgauw , onze vaste pleisterplaats op de zondagochtend. Er zat toen nog behoorlijk veel blad aan de bomen al is goed te zien dat het herfst is. Vanmorgen zag ik de regenton in kerstsfeer. Smaakvol gedaan in groen en wit.

Deze krans en tas met rode kerstversiering trof ik gistermiddag aan in de centrale hal van ons gebouw. Daar zijn we vanmiddag met een handvol bewoners mee in de weer geweest met als resultaat dat er twee bomen zijn opgetuigd in groen en rood. Weer eens wat anders dan de metershoge bonte boom van voorgaande jaren. Ik begin in de juiste sfeer te komen.

Herfstontkenning

Stiekem schep ik er lol in om foto’s te maken waarop de herfst niet zichtbaar is. Dat is in tegenspraak met mijn voornemen om dit jaar optimaal van herfst en winter te gaan genieten. Een mens zit toch raar in elkaar bedacht ik toen ik mezelf op dit kop-in-het-zand-steek-gedrag betrapte. Deze terrassen op het Doelenplein doen nog zomers aan.

Maar gelukkig, toen ik nog een paar stappen zette, viel deze me op. Een straattekening in het kader van de Gouden Eeuw. De bijbehorende tekst plaatst ik hier al eens. Aan de herfst valt niet te ontkomen en dat is maar goed ook.

Het Brabantse land

‘Je moet ook nog even in het centrum rondkijken’ had een van onze mede-ontbijters gezegd, ‘want dat is de moeite waard’. En dus lopen we in fraai zonnig herfstweer richting centrum Hilvarenbeek. Het is koud geweest met lichte nachtvorst.

Inderdaad, wat een verrassend fraaie plaats, we waren hier nooit eerder. Nou ja, gisteren ook want er was iets te vieren. Maar daar hoop ik de komende week op terug te komen, zodra er wat foto’s zijn doorgemaild.

Nu laat ik de toeristische plaatjes zien van dit Brabantse plaatsje waar we zo gastvrij en bijzonder zijn onthaald. De tekst onder de buste van Anton van Duinkerken kon niet toepasselijker slaan op de afgelopen 24 uur.

Dat smaakt naar meer

Mijn moeder keerde mij hachee te maken. Vandaag maak ik het voor mijn moeder. Haar geheim bestond uit een beetje azijn erbij en een schepje suiker. Natuurlijk ook kruidnagel en een blaadje laurier (vers uit de Italiaanse tuin). Toen dat eenmaal stond te stoven, maakte ik mijn lunch.

Een bruine boterham met roomboter en daarop een royale plak Goudse komijnenkaas. Ik heb me voorgenomen van herfst en winter te genieten. Dat lukt uitstekend op deze manier.

Kwetsbaar

Hier wreekt zich een beetje mijn onvermogen om over de grond te kruipen voor het mooiste resultaat. Bovendien maak ik nog steeds uitsluitend foto’s met mijn mobiel. De grote mensen camera ligt in Italië dus het is nog een beetje behelpen. Maar goed, het gaat me om deze fraaie paddestoelen. Bijna doorschijnend en heel fragiel. Als het dan toch herfst moet worden, hou ik het graag een beetje luchtig.