Echt niks bijzonders dit. Eerste etage van de parkeergarage bij Appie. Draai ik me om en kijk ik naar beneden dan wordt het al leuker.
Maar zoom ik in en snij ik bij dan wordt het echt mooi. Late middagzon op herfstige bomen.
Voor een klein geluksmomentje is weinig nodig. Gewoon donderdagmiddag om half zes nog een paar boodschappen halen in Delft. En als er dan een prachtige nazomerse vrijdag volgt, hebben we niets te klagen. In elk geval niet wat het weer betreft.
Het recreatiegebied de Delftse Hout ligt vanuit Delft gezien aan de andere kant van de A13. Die moeten we onderdoor en dat viaduct ziet er zó uit. Nee, echt mooi is het niet. Maar dan beginnen we te wandelen en worden we getrakteerd op dit soort uitzichten.
Er hingen druppels aan de bomen die glinsterden in de vroege ochtendzon. In mijn eentje deed ik de kleine ronde en liep bij elke stap te genieten.
Op dit punt begint ook het stilte gebied. Ik snoof de frisse lucht maar eens diep naar binnen. Een mooi begin van de zondag.
‘Laten we hier even stoppen’, zei ik vanmorgen. ‘We zijn ruim op tijd voor de wandelafspraak.’ Deze boomstammen had ik al weken geleden zien liggen aan de rand van een parkeerterrein in de Delftse Hout. Nu nam ik er de tijd voor. Het zou gaan om essen die massaal door een schimmel ziek zijn geworden en door hun zwakte een gevaar voor de recreanten vormen.
Ik had er nog wel wat langer bij stil willen staan maar we ontdekten ineens dat het klokje in de auto ook last heeft gehad van die vreemde stroomstoring afgelopen week in Zuidoost Europa. We spoedden ons dus in hoog tempo naar de andere wandelaars om aan een regenwandeling te beginnen.
Als kind noemde ik een sikkelvormige maan een ksiedemaantje. Inderdaad naar het gelijknamige sinterklaaslied. Dus toen ik vanmorgen deze foto van mijn zusje door-ge-appt kreeg, barstte ik in vrolijk gezang uit. Het is ook echt van dat Sinterklaasweer; de vroege donkerte, kale zwiepende bomen en de maan die schijnt. Een maan die nodig is om de Sint en zijn Pieten veilig over de daken te loodsen. Vanavond ga ik gedichten schrijven, een surprise maken en de laatste pakjes inpakken. Kwestie van hulpklaas zijn.
Foto:Tres
Staande op de Plantagebrug zag ik dat de bomen aan de overkant bescherming hebben gekregen. Ik vermoed dat er binnenkort aan de kademuren gewerkt gaat worden. Toch wel lief en zorgzaam die tijdelijke verpakking.
Een stukje verderop zag ik deze nesten. Of zijn het vergroeiingen? Ik hou van duidelijke bomen met knoestige stammen en brede kronen. In bomennamen daarentegen ben ik vreselijk slecht. Ja, een berk, kastanje, eik en plataan herken ik wel. Maar dan houdt het wel zo’n beetje op.
Ha, een treurwilg. Ook zo’n type dat ik bij naam ken. Eén van de weinige bomen die nog blad hebben. En let vooral op de blauwe lucht. Het trok ineens helemaal open tijdens mijn kleine ommetje vanmiddag.
Aan de bomen en het plantsoen voor ons huis is goed te zien dat er een droge en warme periode is geweest. Het gras en de boom vertonen geeltinten. Ik zag, terwijl ik aan mijn ochtendkoffie zat, al een gemotoriseerde maaier langs komen. Even later een werkboot met fietswrakken. In Caldese regent het nu hoorde ik van de wijnboer die achter bleef. Dat is heerlijk voor de tuin, de wijngaard en het gras. Zo blijkt maar weer dat het gras elders altijd groener is.
Het is boomfeestdag. Door heel Nederland planten kinderen nieuwe bomen. Vandaag worden er 19 iepen en 3 platanen geplant in Delft. Uiteindelijk komen er 700 bomen bij in onze gemeente. Dat alles las ik op Facebook waar ik de berichten van de Gemeente Delft ontvang. Ik vind het een hele geruststelling gezien de foto die ik zondag maakte in de Delftse Hout, toen het weer ook nogal sombertjes was. Op het Doelenplein maakte ik dinsdag deze foto’s en daar word ik toch een stuk opgewekter van.
Boomfeestdag. Ik vind het een geweldig begrip en het mag van mij elke dag boomfeestdag zijn.
