Paus te koop

In Gubbio zijn tal van speciaalwinkels. Vooral die met streekproducten vallen op. Een week na Pasen liggen er nog kuikentjes tussen de broden. Zowel de kuikentjes als de broden zijn niet vers, dat zie je zo, zélfs door de spiegelende etalagetuiten. Er staan veel artikelen waarin truffel is verwerkt en de pastavariant Strangozzi komt ook uit deze streek.

Even verderop is er nog een speciale winkel met souvenir-achtige zaken. Daar zijn ook beelden van heiligen te koop, zoals Sint Ubaldo, de patroonheilige van Gubbio. Ook Franciscus met de wolf en volksheilige Padre Pio zijn vertegenwoordigd. En de Paus dus. Netjes in plastic verpakt zodat zijn witte soutane onbezoedeld blijft.

Na de klus een dikke koek

De wijnboer had gistermiddag alles klaar gezet zodat we vandaag de rode druiven konden persen. Voor het eerst dit jaar gebruiken we een pomp om de wijn in de damigiane (de grote mandflessen) over te brengen. Scheelt een hoop werk en geknoei. Terwijl de wijnboer het pompen in de gaten hield, vulde ik de pers met de druiven die sinds 22 september dagelijks werden geplet met een grote stamper.

De schillen blijven achter in de pers, die tenslotte aangedraaid wordt, waarna het laatste sap er uit komt. Als de pers wordt ontmanteld blijft er een dikke koek van pulp achter die in onze compostbak gegooid werd. Daarna is alle apparatuur schoongespoten en staat nu in het zonnetje heerlijk te drogen. Met de zegen van sint Franciscus, wiens naamdag vandaag gevierd wordt, moet het zeker goed komen met de rode wijn. We vragen onze familie alvast groene wijnflessen te gaan sparen. Die honderd liter moet uiteindelijk toch in wat ordentelijker flessen terecht komen. Maar dat is een klus voor volgend jaar.

Eén van de achtentwintig prachtige stadjes in Umbria

De mooiste plaatsjes in Italië staan op de lijst I Borghi più belli d’Italia waaronder Nocera Umbra, dat we vandaag bezochten. In september vijfentwintig jaar geleden werd het verwoest door een hevige aardbeving . Dezelfde die ook Assisi trof. De grote schade aan de basiliek van sint Franciscus was binnen drie jaar weer hersteld, in Nocera Umbra is de restauratie nu pas op een haar na, voltooid.

Terwijl we zo rondkeken werden we aangesproken door een bewoner die dacht dat we Fransen waren. We hadden een leuk gesprek met de man, aanvankelijk in het Frans (voor zover we dat nog spreken) maar het bleek een Italiaan te zijn. De man ontkende overigens een Italiaan te zijn, hij kwam uit Rome zei hij trots. Hij had een huisje van zijn oma geërfd en woonde nu op twee locaties. Hoewel het plaatsje prachtig is gerestaureerd, deed het een beetje zielloos aan, de mensen zijn na de beving in de omgeving gaan wonen en lijken weinig aanstalten te maken terug te keren.

Het uitzicht vanuit deze hooggelegen plaats is prachtig en de pizzapuntjes waren smakelijk. Die kochten we bij een bakkerijtje en aten ze op, zittend op een bank op dit lieflijke plein. Daarna voerden we, nog steeds op dat bankje, ons wekelijks beeldbelgesprek met de overzeese familie. Rond drie uur waren we weer thuis en trokken nog even de werkkleding aan. Zo’n mooie dag met geweldig weer, mag niet onbenut blijven voor de klus die ons morgen wacht.

Franciscus en Clara

Bij het wandelen door de vernieuwde spoorzone vorige week zagen we een ons onbekende kerk. Het blijkt de H.H. Franciscus en Clarakerk te zijn. Bij Franciscus slaan wij natuurlijk meteen aan omdat hij in Gubbio, waar wij zomers wonen, de wolf temde.

Er staat een mozaïekbank tegen de kerkgevel waarin de tekst Vrede en alle goeds is verwerkt. Pelgrims naar Assisi en volgers van de heilige Franciscus dragen deze spreuk uit. De bank is verder versierd met zonnebloemen, refererend aan het Zonnelied van deze heilige. De Delftse skyline voegt beide werelden bijeen. Ik vond het een leuke ontdekking.

Het huis direct naast de kloeke kerk heeft een aantal mozaïekpanelen aan de gevel. Alsof de restjes van de bank hier zijn verwerkt . De straat is overigens een ratjetoe aan bouwstijlen, niet perse mooi maar wel heel opmerkelijk.

O ja, de heilige Clara tenslotte, gaf in navolging van haar tijdgenoot Franciscus haar maatschappelijke positie op en is oprichtster van de kloosterorde der Clarissen.

Einde van de zomer

Deze duif kwam af op onze broodkruimels. En toen vond ik het ineens wel toepasselijk hem een plaatsje te geven op het blog vanwege wereld dierendag. Vandaag viert Italië het feest van de H. Franciscus, de patroonheilige van het land. Dat zijn naamdag en dierendag samenvallen is dus geen toeval, hij sprak immers met de dieren.

Van het kerkelijke feest was uiteraard niets te merken in Fano waar wij ons eerste en tevens laatste stranddagje vierden van 2021. Vrijwel alle horeca is gesloten, strandbedden en parasols staan opgeslagen en hotels worden opgeknapt voor een volgend seizoen. Er was kennelijk nog iemand op het strand die er een beetje sentimenteel van werd, gezien deze steen met tekst die ik tijdens een wandelingetje vond.

Gedoe op gevels

Aan gevels kom je soms wonderlijke dingen tegen. Ik zet er vandaag een paar bij elkaar. Op het bord dat boven een leegstaand winkeltje hangt, zijn de letters moeilijk leesbaar maar ik zie wel een harnas en wat en potten. Ik denk dat men er middeleeuws uitziende artikelen maakte en verkocht.

Dit soort voor iedereen toegankelijke kranen tonen aan dat de mensheid hier nog te vertrouwen is. Want de aanvechting om de kraan dicht te draaien zal menigeen toch hebben. Dat er dan een leeg sigarettenpakje in het nisje geschoven is, verbaast me. Dat is het soort van opruimen dat niet opschiet.

Bij het Convento san Francesco hebben ze de heilige zekerheidshalve nog even afgebeeld, zonder vogels of wolf dit keer maar uiteraard wordt dat elders in Montone weer ruimschoots goedgemaakt.

Wijs

Over die fantastische vader van me, zou ik nog blogs vol kunnen schrijven. En misschien doe ik dat ook nog wel. Maar dan is er eerst de zorg voor onze moeder, die bijna zeventig jaar met hem getrouwd was en nu haar geliefde mist. Ze is verdrietig en bidt om kracht. Ze liet mij vanmorgen deze tekst van Franciscus van Assisi lezen:.

Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen.

Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen.

Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien.

Behalve dat ik een fantastische vader had, heb ik nog steeds een wijze en geweldige moeder.

Wijnoogst in stripvorm

Op de feestdag van sint Franciscus, patroonheilige van Italië, begonnen we om acht uur met de pluk. Om een uur of elf  werden de gezamenlijke  zeventig kilo in de ontsteler gegooid. De wijnboer was zo blij als een kind. De steeltjes gaan, biologisch zeer verantwoord, op de speciale wijngaard-composthoop. Er wordt 20 gram sulfiet aan toegevoegd en even in de wijnsoep geroerd. Dan is het tijd voor de plukkerslunch op het gastvrije terras van onze vrienden die alle wijnmaakapparatuur faciliteren. Later op de middag, als de soep al van bruin naar rood begint te kleuren, gaan er als een soort kruiken, flessen gevuld met warm water, bij. We zijn zeer hoopvol gestemd en hebben vást de zegen van Franciscus.

Assisi

Omdat ik op maandag graag een archieffoto plaats, scrolde ik maar weer eens door mijn bestanden. Daar kwam ik deze telefonerende pater tegen. Hij zit op een bankje vlak vóór de beelden die de ouders van de heilige Franciscus voorstellen. Twee werelden in groot contrast. Dat zou toch zomaar de opdracht van stuureenfoto kunnen zijn? En wat te denken van het verschil tussen Nederland en Italië? Om over het weer nog maar te zwijgen.

Plein van de veertig martelaren

In de stad, waarvan het verhaal gaat dat Franciscus er de wolf temde, is het onvermijdelijk dat er ook een kerk naar hem vernoemd is. We zien hier de Chiesa di San Francesco, de bouw begon halverwege de 13e eeuw en de gevel is nooit helemaal voltooid. Dit plein, het Piazza Quaranta Martiri is misschien niet het mooiste van de stad, maar wel het grootste. Elke dinsdag wordt hier markt gehouden en dan ziet het er veel levendiger uit dan op deze luie zondagmiddag. Links, verscholen achter de kiosk, is nog een groot parkeerterrein wat dit plein tot het centrale aankomstplein van Gubbio maakt. Van hieruit loop je zo het hoger gelegen centro storico in.