Hyper

In de Kunsthal in Rotterdam is momenteel een tentoonstellig die ik graag wilde zien. De wijnboer ging mee al had hij geen idee wat er geëxposeerd werd. We hebben onze ogen uitgekeken. Hyperrealisme heet deze kunstvorm en dat is het. Soms zijn de menselijke gestalten verkleind, soms vergroot maar altijd nét echt waardoor er een vervreemdend effect ontstaat.

De net geboren baby is meer dan vijf meter lang en daardoor een stuk minder aandoenlijk dan een échte. Gisteren was ik een dag met mijn dochter in de sauna. Dus toen ik vandaag de mens in al zijn naaktheid grondig stond te bestuderen, voelde dat zowel ongemakkelijk als fascinerend.

(nog tot 1 juli te zien)

Advertenties

Voorbeeldgezin

Aan de tafel naast ons zat een uitgeblust stel met twee pukkelige puberdochters te zwijgen. Alle vier gezegend met enorm overgewicht. De meisjes hingen met hun mobieltjes in de hand lusteloos boven de pasta waar ze verveeld uit prikten. De andere tafel die ik in het zicht had, was bevolkt met drie jonge stellen, waarvan er één met dochtertje van ongeveer een jaar. De mannen hadden baarden en opgeschoren kapsels. De dames zagen er vrolijk en verzorgd uit. De schalen gingen rond, het kind ook. Men genoot zichtbaar. Een van de mannen maakte bekend dat zijn vrouw en hij hun eerste kind verwachten. Ze werden emotioneel omhelsd en er werd geproost. En nou hoop ik dat de drie hippe stellen op geen enkel punt een voorbeeld nemen aan het andere stel. Nou ja, het kan zijn dat hun kinderen ook ooit puistjes krijgen. Maar dáár kan ik mee leven.

 

De moderne mens

Je staat op de Piazza Dante, een schitterend plein hartje Perugia. Even je mobieltje checken.

Leuker is het natuurlijk om een selfie te maken. Hier staan nog vier andere mobiel-gebruikers om de dames heen.

Een heuse meneer van RAI tv draait wat beelden vanwege het journalistencongres.

Een filmer en fotograaf die er behoorlijk serieus en professioneel uitzien.

Een vader die zijn vrouw en dochter fotografeert, vlak áchter een man die zijn vriend op de foto zet.  Op anderhalve meter afstand zat een Nederlandse vrouw. Die moest en die zou ook wat plaatjes schieten. Ze heeft nu genoeg materiaal voor minstens vier blogs.

De buitengebieden

Een paar relaties van de belastingman verhuisden in de loop van de jaren vanuit de randstad naar Den Bosch, Nijmegen, Arnhem en Ede.  Hij bezocht ze vandaag allemaal en dus sloot ik me in mijn eentje aan bij de zondagochtend-wandelclub. Mooi maar koud hoor, om negen uur. Zitten op dit kleurrijk alternatieve bankje was er niet bij, we hielden de wandeling kort.

Vervolgens zat ik aan de koffie in Reeuwijk waar onze dochter en haar gezin een week vakantie vieren. Ik schaarde me bij haar aan tafel en hielp mee een paar van de duizend puzzelstukjes aan te leggen. Heerlijk ontspannend werk. 

De vakantievierders gingen zwemmen en ik terug naar Delft. Daar zag ik een fraai zonmotief bij onze voordeur. Waarna ik zeer voldaan in mijn eigen stoel ging zitten.

Verliefd

Na Amersfoort en Gouda eerder deze week, liep ik vandaag gewoon in mijn eigen woonplaats rond. En die mag er ook zijn. Als dan de zon nog even voorzichtig om de hoek piept en ik door mooi Delft loop, prijs ik me gelukkig met zo’n woonomgeving. Gisteravond waren we uitgenodigd door buren en zaten we met zeven aan een gastvrije en overheerlijke maaltijd. Naast allerlei aangename gespreksonderwerpen kwam ook Delft veelvuldig ter sprake. Het is onze gezamenlijke deler, tenslotte. Ik ben net zo verliefd op deze stad als het jonge stel dat op elkaar is, daar zo onder die brug.

 

 

 

Water en ijs

Ze zwemt al in badje 3 en gaat als een speer. Dus namen we gisteren de gelegenheid te baat om tijdens een kijkmiddag met eigen ogen te zien hoe vrij en vrolijk het jongste kleinkind zich voortbeweegt in het water. Vamiddag stond ze onder aanvoering van opa samen met zusje en nichtje op het ijs. Dat was even wennen maar aan de hand van haar moeder begon ze het steeds leuker te vinden. 

De andere twee kleindochters zwierden en vielen en hadden dikke pret.

Ach wat zou het heerlijk zijn als we nog een echte koudegolf beleven met ijs op de sloten en grachten. Dan doe ik wel de koek en zopie.

 

 

 

Kerstig

Toen we donderdagavond bij vrienden in Amsterdam heerlijk aan de maaltijd zaten, werd hun kerstboom bezorgd. We boden aan te helpen optuigen maar dat hoefde niet. En het zou ook een verstoring van de heerlijke maaltijd hebben gegeven. Gisterochtend was ik bij mijn leuke ouders en hielp met het neerzetten van de kerststal. ’s Avonds woonden we samen met goede vrienden een prachtig concert bij in de Bartholomeuskerk in Poeldijk. In het koor van Musica zingen gezamenijke vrienden mee en na het concert konden we nog even onze welgemeende complimenten aan hen overbrengen. Vanmiddag loop ik samen met onze dochter, haar vriendin en diens moeder door Delft waar een kerstmarkt plaatsvindt. Nog negen dagen voor het Kerstmis is maar ik zit er middenin.