Regelmiepen

Onze dochter en ik zijn beiden planners. Dat gaat behoorlijk ver. We liepen vanmorgen samen in Delft, deden boodschappen maar bespraken tegelijkertijd alles rondom de viering van het Sinterklaasfeest. Niet alleen wat cadeautjes betreft maar ook wat eten we die avond en wie zorgt voor wat.

Daarna kwamen de afspraken rondom Kerstmis aan de beurt, gevolgd door die van oudejaarsavond en tenslotte de verjaardag van haar vader, mijn wijnboer.

Deze foto’s maakte ik gisteren al omdat ik wist daar vandaag geen geduld voor te hebben. Maar de planning tot 5 januari is gemaakt, laat dát maar aan ons over.

Advertenties

Tess

Dat we allemaal ooit zo zijn begonnen, blijft een wonder. De komst van nieuw leven is sowieso een wonder. Alles dr’op en dr’an is ook heus niet zo vanzelfsprekend. De moeder van dit mooie meisje is mijn nichtje, die ik ook als baby heb vastgehouden. Je ziet een nieuwe schakel aan de lange familieketting die we met z’n allen vormen. Samen met man en dochter was ik vanmorgen op kraamvisite, want dit nieuwe kindje wilden we maar al te graag bewonderen. Kijk hoe ontspannen ze daar ligt te slapen, zich van geen kwaad bewust. Pasgeborenen, je blijft er naar kijken.

Mijn jarige moeder

‘Oh, wel een oude kop’, zei ze zelf bij het zien van deze foto. ‘Nou dat valt wel mee en bovendien ben je ook geen achttien geworden vandaag’ was mijn niet erg originele antwoord. Ze werd geboren in 1922 dus reken maar uit. We vierden het gewoon thuis dit jaar, in kleine club. Van dochters en schoonzonen kreeg ze een nieuwe bureaustoel. Mijn moeder schrijft nog massa’s verjaardagskaarten zittend aan haar werktafel. Daar vouwt ze ook de was. Ze heeft belangstelling voor ieder om haar heen, de krant wordt gespeld en samen met mijn vader kijkt ze naar de Slimste Mens op tv. Wat een leuke moeder hebben we toch.

Feest

Nou de slingers hangen hoor, want vandaag viert onze dochter haar verjaardag. Gisteren is ze met man en kinders hier aangekomen en dat was al een feest op zich.

Vanmorgen pakte ze cadeautjes uit, bijgestaan door twee enthousiaste dochters. We maken er vrolijke dagen van met elkaar en mijn blogs worden plotseling een stuk korter.

Voor snotneuzen en vreugdetranen

Het idee is niet van mezelf, ik kwam het ergens op het wereld wijde web tegen. Zelf had ik nog een paar dameszakdoekjes maar de meeste kreeg ik van blogvriendin Marthy, die kasten opruimde. Mijn naaimachine snorde er lustig op los en even later de haakpen ook.  Dat is in het kort de ‘making off’ van een feestelijke slinger van hergebruikt materiaal.

Onze dochter is hoogzomer jarig en ook dit jaar viert ze het in Caldese. Dus als jullie haar en de slinger binnenkort samen op de foto zien, dan is de ontstaansgeschiedenis van die slinger alvast bekend. Sssst. Niets aan Fleur vertellen. Verrassing.

Feesten en verrassingen

In het nieuwe huis van zusje en zwager zaten we gisteren feestelijk aan de koffie mét. Mijn zus was jarig en kon, vanwege de goede toegankelijkheid, ook onze ouders weer ontvangen. Het was prachtig weer in de Scheveningse achtertuin en mijn ouders hadden nog een leuke verrassing voor haar meegenomen.

Meer dan veertig jaar hadden ze dit bewaard en nu in een lijstje gevat en teruggegeven aan mijn zus. We zien een sinterklaassurprise waar mijn vader model voor stond. Knap gemaakt, hè? Later op de dag gingen we naar de diplomering van onze dochter die een post HBO-opleding had afgerond. Ze werd als laatste toegesproken tijdens die bijeekomst. En dat was vanwege deze verrassing. Knap gedaan, hè?

Zij blij. Wij blij. Iedereen blij.

Hyper

In de Kunsthal in Rotterdam is momenteel een tentoonstellig die ik graag wilde zien. De wijnboer ging mee al had hij geen idee wat er geëxposeerd werd. We hebben onze ogen uitgekeken. Hyperrealisme heet deze kunstvorm en dat is het. Soms zijn de menselijke gestalten verkleind, soms vergroot maar altijd nét echt waardoor er een vervreemdend effect ontstaat.

De net geboren baby is meer dan vijf meter lang en daardoor een stuk minder aandoenlijk dan een échte. Gisteren was ik een dag met mijn dochter in de sauna. Dus toen ik vandaag de mens in al zijn naaktheid grondig stond te bestuderen, voelde dat zowel ongemakkelijk als fascinerend.

(nog tot 1 juli te zien)