Veel doen in weinig tijd

Wat past er veel in één dag, denk ik wel eens. Neem gisteren. De vaste polderwandeling met ontbijt na. Koffie bij mijn ouders gevolgd door een korte rolstoelwandeling met hen. Thuis een was- en droogmarathon, de weekendkrant en een kleine opruimronde. Daarna met dochter, schoonzoon en kleindochters gegeten bij de beste Italiaan in Delft. Ik keek nog even naar de luizenmoeder en vind er he-le-maal niks aan. Dit in tegenstelling tot vorig seizoen toen de herkenbaarheid groot was. Ja, ooit was ik ook een luizenmoeder. Maar afgezien van het tv-programma was alles voor elk familielid genieten geblazen. Dus voert een grote tevredenheid de boventoon over het afgelopen weekend. Tijd voor de maandagse poets, de bruggenloop en andere klussen.

Advertenties

Boerhaave Museum

Nou, daar staan we dan, door onze lichaamswarmte ontstond dit beeld. Kleurrijk maar niet erg flatteus. We zaten er ook op de banken van het vierhonderd jaar oude anatomisch theater. Op de plaats waar ooit misdadigers en arme drommels werden ontleed, keken wij nu via een lichtpresentatie in het menselijk lichaam.

Dochter Fleur legde haar rechter arm op een tafel en ook zij werd ontleed. Op een fraaie manier werden we interactief door meer dan vier eeuwen wetenschap geloodst inclusief de dilemma’s die zich in de nabije toekomst voordoen zoals het manipuleren in ons DNA. We waren echt onder de indruk van dit Leidse museum.

Leiden

Vanuit het hotel waar mijn dochter en ik een nachtje doorbrachten, kreeg ik dit verzekeringskantoor in het vizier. Ha, in elk geval al iets kleurrijks op die miezerige dag gisteren. Handtas, handschoenen, paraplu en het willen bedienen van een fotocamera vormen geen prettige combinatie als je, zoals wij, door een mooie stad dwaalt. In een winkel die alleen goedkope gekkigheid verkoopt, slaagde ik voor koord dat ik binnenkort nodig heb. Daar kon ik mooi deze foto maken.

Morgen laat ik zien wat we in Museum Boerhaave aan bloederigs tegenkwamen. Eerst maar even onze toilettassen op de wastafel. Moeder en dochter, zelfde smaak. Allebei fan van de HEMA.

Regelmiepen

Onze dochter en ik zijn beiden planners. Dat gaat behoorlijk ver. We liepen vanmorgen samen in Delft, deden boodschappen maar bespraken tegelijkertijd alles rondom de viering van het Sinterklaasfeest. Niet alleen wat cadeautjes betreft maar ook wat eten we die avond en wie zorgt voor wat.

Daarna kwamen de afspraken rondom Kerstmis aan de beurt, gevolgd door die van oudejaarsavond en tenslotte de verjaardag van haar vader, mijn wijnboer.

Deze foto’s maakte ik gisteren al omdat ik wist daar vandaag geen geduld voor te hebben. Maar de planning tot 5 januari is gemaakt, laat dát maar aan ons over.

Tess

Dat we allemaal ooit zo zijn begonnen, blijft een wonder. De komst van nieuw leven is sowieso een wonder. Alles dr’op en dr’an is ook heus niet zo vanzelfsprekend. De moeder van dit mooie meisje is mijn nichtje, die ik ook als baby heb vastgehouden. Je ziet een nieuwe schakel aan de lange familieketting die we met z’n allen vormen. Samen met man en dochter was ik vanmorgen op kraamvisite, want dit nieuwe kindje wilden we maar al te graag bewonderen. Kijk hoe ontspannen ze daar ligt te slapen, zich van geen kwaad bewust. Pasgeborenen, je blijft er naar kijken.

Mijn jarige moeder

‘Oh, wel een oude kop’, zei ze zelf bij het zien van deze foto. ‘Nou dat valt wel mee en bovendien ben je ook geen achttien geworden vandaag’ was mijn niet erg originele antwoord. Ze werd geboren in 1922 dus reken maar uit. We vierden het gewoon thuis dit jaar, in kleine club. Van dochters en schoonzonen kreeg ze een nieuwe bureaustoel. Mijn moeder schrijft nog massa’s verjaardagskaarten zittend aan haar werktafel. Daar vouwt ze ook de was. Ze heeft belangstelling voor ieder om haar heen, de krant wordt gespeld en samen met mijn vader kijkt ze naar de Slimste Mens op tv. Wat een leuke moeder hebben we toch.

Feest

Nou de slingers hangen hoor, want vandaag viert onze dochter haar verjaardag. Gisteren is ze met man en kinders hier aangekomen en dat was al een feest op zich.

Vanmorgen pakte ze cadeautjes uit, bijgestaan door twee enthousiaste dochters. We maken er vrolijke dagen van met elkaar en mijn blogs worden plotseling een stuk korter.