We nemen ons terrein centimeter voor centimeter onder handen. Nou…niet overdrijven. Maar meter voor meter klopt wel. En je komt wat tegen hoor, aan onverwachts moois. De eerste foto laat mos zien, het gewone purpersteeltje. Noem met maar gewoon. Prachtig is het. En dan de paardenbloem, ook mooi maar zo gewoon dat de schoonheid nauwelijks opvalt.
Om maar te zwijgen van het vernuft waarmee hij zich verspreidt. Maar ja, we zien ze liever niet in het grind staan.
Toen vond ik nog de tweede anemoon van dit jaar en nog wel op een plaats waar ik hem graag zie. Die mag gewoon blijven staan en het liefst zich nog een beetje vermeerderen als het kan.
Dan hebben we nog deze lieverd; de orchis italica. Toepasselijke naam, groeit overal: op hellingen, in de berm maar ook in het ‘gras’ dat morgen weer gemaaid gaat worden. Verdwijnt daarom regelmatig in een vaasje, hebben we er nog meer plezier van.
En dan…tada…het laatste detail: tomaten! Nou ja, nog even geduld. Maar het begin is er.
Mooie foto’s Emie, Orchis Italica heb ik even op moeten zoeken… Naakte man orchidee, super.
Ja mooi allemaal. Vooral de paardebloem
Mooi mos! En paardenbloemen zijn eigenlijk ook heel mooi!
Wat mooi hè, vooral die pluis-paardenbloem, maar ja….
Hemels is ’t daar! En straks lekker ook…
Lie(f)s.
Wat heerlijk om met je fototoestel aan de hand door je tuin te struinen! En wij genieten mee!
Een tuin…dan blijf je bezig. Prachtige foto’s van die bloemen.