Ontploffing in het paradijs

Na tien dagen regen en twee dagen zon, ontploft het groen op het erf. De kleine aardbeistekjes hebben we in hoge potten gezet en ik droom van hangende trossen met overrijpe aardbeien. Ook in de potten dicht bij de keuken en in het kleine veldje dat we nog hebben, gaat het goed.

Een andere dankbare vrucht is de vijg. Onvoorstelbaar hoeveel er al hangen. Ik heb gelukkig plankenvol lege potjes in ons keldertje want ik voorzie dat de jammakerij hier weer dagenlang de arbeid gaat bepalen.

Natuurlijk kroop ik ook even in olijfboom in. Valt er wat te oogsten in het najaar? Het ziet er wel naar uit. Onze zoon heeft, mede naar aanleiding van alle gruwelverhalen over fabrieksmatige olijfolie, al een bestelling geplaatst. En dan kan ik het natuurlijk niet laten om nogmaals blauwe regen te laten zien. Deze variant op de kop van het huis is paarser dan die aan de voorkant en valt nog niet uit. Een lust voor alle hommels en ander vliegend spul. En ook voor onze zintuigen; er komt een bedwelmend zoete geur vanaf.

Vijgenjam en rozentuin

Dat zal iedereen wel hebben; bij het wakker worden meteen denken ‘wat heb ik vandaag op mijn programma staan?’ Twee taken had ik mezelf toebedacht. Het was nog nat buiten want het heeft behoorlijk geregend vannacht maar deze vlinder op de post van de keukendeur, lokte ons naar buiten. Aan de rand van de rozentuin staat lavendel waar ik me nog een paar uur op kon uitleven. En toen ik even wilde pauzeren, knoopte ik van antieke dameszakdoekjes die ik van een leuke vriendin heb gekregen, lavendelbuideltjes.

De wijnboer, elders op het erf bezig, oogstte rond het middaguur anderhalve kilo vijgen, waarmee ik aan klus twee kon beginnen. Van abrikozen, aardbeien en bramen heb ik eerder al jam gemaakt. Wat er nu nog te oogsten valt, eten we gewoon vers op.

Bramen, vijgen en vlierbes

Binnen handbereik staan twee vlierbomen die al aardig richting rijpe vlierbessen gaan. Ik vind het een heerlijk vooruitzicht om daar eind augustus of begin september jam van te maken. Het is even wat werk om die bessen los te rissen maar daar heb ik wel een foefje voor (even in de vriezer en je schudt de bessen zo los).

Ik hoop ze te combineren met de bramen die dit jaar ook overvloedig lijken te leveren. Nog even geduld maar in gedachten zie ik potten vol met bramen-vlierbessenjam en ik ken ook de nodige liefhebbers voor afname.

En dan de vijgen! De boom hangt echt propvol. Dat wordt niet alleen jam maken, maar ook vers op eten, lichtjes opbakken met een beetje honing, verwerken in taarten en toetjes én chutney maken. Krijg er trek van.

Bij nadere inspectie

In alle stadia van rijpheid bieden de vijgen zich aan. Daar gaan we de komende tijd lekker van snoepen of nog tot chutney en jam verwerken. Aan de consumptiedruiven van de pergola hoef ik niets te doen, de opbrengst is klein dit jaar en veel is verdroogd. Die paar trossen krijgen we zelf wel op.

Aardbeien, vooral die restplantjes die we in potten hadden gezet, hebben onze afwezigheid prima overleefd want ze stonden onder een waterdruppelaar. Drie geraniums daarentegen zijn dood gegaan. Niet vanwege de droogte maar ze zijn verzopen. Stonden in hun terracotta potten in grote plastic tuinemmers met een klein laagje water erin, toen wij vertrokken. De plensbuien van de laatste week hebben ze niet kunnen verwerken. Jammer dan. Een hanggeranium en de munt staan nu weer gezellig bij elkaar een vrolijk hoekje te vormen. De munt maakte zelfs uitlopers door het riet heen.

Ach ja, de eerste dagen na terugkeer lopen we alles weer na. De berichten uit de wijngaard stemmen hoopvol, bij onze vrienden helaas niet. Over hoe dat allemaal verder gaat laat ik verderop in de week wel weten.

Smikkelen en smullen

Tegelijk met de druiven brachten onze vrienden ook nog vijgen mee. Eén kilo verwerkte ik tot vijgenjam, dat leverde drie potten op. De tweede kilo moest even aangevuld worden met wat vijgen van eigen boom. Dat was geen probleem want die boom heeft zich zó wonderlijk hersteld na de nachtvorst in april, dat er nu een enorme hoeveelheid van te plukken valt. Dus maakte ik, samen met onze vriendin, vijgenchutney. Er ging gember, kaneel, kruidnagel, peper, bruine basterdsuiker, rozijnen, uien en appelazijn bij, we lieten het een half uur pruttelen en inmiddels staan er ook vijf potten chutney op voorraad. Misschien verwerk ik volgende week nog een kilo maar het kan ook zijn dat we ze gewoon plukken en direct opeten. Ze zijn heerlijk!

Beetje kommer maar geen kwel

De druiven aan de pergola doen het weer fantastisch. En de vijg heeft ons verbaasd met zijn inhaalslag. Na de nachtvorst in het voorjaar stond ie er treurig bij. Daarna kwam hij wel in blad maar op vruchten hadden we niet meer gerekend. En nu? Barstensvol. Ik heb een fijn recept gevonden van vijgenchutney dus daar hoop ik in september aardig wat potten mee te vullen. En kijk, zelf gezaaide afrikaantjes. Dat gaat, hoe laat ik ook zaai, altijd goed.

En dan het gras en omgevallen hek. Dat ziet er wel wat troosteloos uit. Gras komt uiteindelijk altijd weer goed en dat hek…ja dat is nog wel even een dingetje. Daar moeten we echt wat aan gaan doen. Maar het staat als laatste op ons lijstje. Voorlopig zetten we even onze oogkleppen op en kijken vooral naar wat er wel goed bij staat.

Naast groen graag kleur

Van de buren, bij wie we gisteren even op de koffie gingen, hoorden we dat nachtvorst in het voorjaar aan de bloeiende fruitbomen veel schade heeft veroorzaakt. In onze kleine boomgaard is de wijnboer toen op inspectie geweest. Geen abrikozen, geen peren, geen kersen en pruimen dit jaar. Alleen de appelboom zit vol, maar dat is ook een van de laatste bloeiers. Het verklaart ook waarom de vijgenboom dichtbij huis er zo doods uitziet.

Maar zoals dat gaat in de natuur; het herstelt zichzelf. In de vier dagen dat we nu hier zijn, is het stralend weer met temperaturen rond de 23 graden. En dat doet de vijgenboom goed. En ons ook! Ik haalde mijn mand met zaden tevoorschijn. Het zaad van de Afrikaantjes heb ik snel in de twee grote bloembakken bij de entree gestrooid. Dat komt nog wel goed. De bolletjes voor anemonen kunnen ‘voorgeweekt’ worden en gaan dan alsnog een pot in. Het zou nog moeten kunnen, aldus de verpakking. Ik ga zeker nog gemengd bloemenzaad strooien in een ongebruikt stuk moestuin. Zondag gaat het mogelijk regenen. Het is een race tegen de klok maar we hebben graag wat kleur in deze groene omgeving.

Geen wijn maar erwtensoep

Bij de vrienden met wie we in Italië wijnoogsten delen, gingen we vandaag op de koffie. We maakten de gebruikelijke Corona-rondedans door de voorgeschreven afstand keurig te respecteren. We hadden limoncello en vijgenjam meegenomen want die had ik gemaakt met producten uit hun Italiaanse tuin. Na de koffie met gebak werden wij getrakteerd op zelfgemaakte overheerlijke erwtensoep, we nipten even van de limoncello en kregen weer geschenkjes mee, zoals dat altijd gaat bij hen. En passant zette ik de molen van Goudriaan op de kiek, die sinds afgelopen zomer nog maar twee wieken heeft in plaats van vier. Met een pontje voeren we over de Lek naar Schoonhoven waar ik de twee laatste foto’s maakte. Na zo’n zonovergoten dag die zó welbesteed was, kan ik weer heel veel donkere dagen hebben.

Binnenwerk

Om even over acht gistermorgen waren we in de wijngaard van onze vrienden voor de pluk van de witte druiven. Zelf zijn ze helaas niet in de gelegenheid om te oogsten en dus deden wij dat samen met hun tuinhulp. Temeer omdat de wijnboer de helft van die oogst perst en verwerkt. De andere helft brachten we weg naar een coöperatie en kan volgend voorjaar als wijn worden opgehaald. Maar goed, de mannen haalden de oogst binnen en ik maakte de foto’s want op dat hellende terrein kan ik niet erg uit de voeten.

Pluk gerust ook wat vijgen en neem de citroenen mee, werd me via de app nog aanbevolen door onze vrienden. Dát lukte me prima. Terwijl de wijnboer gistermiddag in onze cantina aan het werk was, verwerkte ik de vijgen tot jam. En met die schitterende onbespoten citroenen ga ik straks nog iets leuks doen. We hebben precies op de juiste dag geplukt want vandaag stormt en regent het. Mooi weer om eens lekker in de keuken aan de gang te gaan.

Ricottataart met vijgen

Op zoek naar een recept voor een lekkere dolce kwam ik deze tegen. Ik ben niet zo’n bakster en ook niet zo erg van de toetjes, dus mijn arsenaal op dat punt is niet zo groot. Het werd een ricottataart met zonder vijgen, want die waren nog nét niet rijp. De frambozen gelukkig wel.

Maak deze taart een dag van te voren, dat komt de smaak ten goede, stond er in het boek de Lange Tafels van AH. Dat kwam me goed uit. Maar een recept waarin veel opgelopte eiwitten en schuimig eigeel zit, heeft wel de neiging behoorlijk in te kakken. Er moest een sinaasappelsiroop overheen. Aangezien de taart ook nog mee moest in de auto, heb ik die apart geserveerd. Dit om een nog verder ingezakt geheel te voorkomen. Het was erg lekker, dat wel. Wie hem ook wil maken; het recept staat onder het kopje recepten in mijn menubalk.