Snert

Toen ik aan mijn moeder vroeg wat zullen we eens gaan eten op 5 december, riep ze meteen ‘erwtensoep’. Dus gooide ik vanmorgen de spliterwten in de pan, de krabbetjes en laurier erbij en zette dat op. Na de grauwe dag van gisteren verscheen er ineens een streep helder licht aan de horizon. Ik holde naar boven om mijn camera te halen en het raam open te gooien om snel dit natuurverschijnsel vast te leggen.

Hier is goed te zien hoe de zon de gevels van de huizen in de Bomenwijk verlicht. Vervolgens ging ik helemaal op in het effect van zonlicht in kale bomen met het water als achtergrond. Toen kookte de erwtensoep over.

Geen wijn maar erwtensoep

Bij de vrienden met wie we in Italië wijnoogsten delen, gingen we vandaag op de koffie. We maakten de gebruikelijke Corona-rondedans door de voorgeschreven afstand keurig te respecteren. We hadden limoncello en vijgenjam meegenomen want die had ik gemaakt met producten uit hun Italiaanse tuin. Na de koffie met gebak werden wij getrakteerd op zelfgemaakte overheerlijke erwtensoep, we nipten even van de limoncello en kregen weer geschenkjes mee, zoals dat altijd gaat bij hen. En passant zette ik de molen van Goudriaan op de kiek, die sinds afgelopen zomer nog maar twee wieken heeft in plaats van vier. Met een pontje voeren we over de Lek naar Schoonhoven waar ik de twee laatste foto’s maakte. Na zo’n zonovergoten dag die zó welbesteed was, kan ik weer heel veel donkere dagen hebben.

Kaal en verlaten

Er staat een grote pan erwtensoep te wachten. Gisteren tijdens het opruimen door, heb ik die gemaakt om vanavond kinderen en kleinkinderen te kunnen voeden. We gaan eens kijken of de Delftse Lichtjes Avond onze nieuwe familietraditie kan worden. Op de Markt zal de kerstboom ontstoken worden en er is samenzang. Het zal druk zijn en we moeten vast alle zeilen bijzetten om elkaar niet kwijt te raken in de meute. Mijn camera blijft lekker thuis. Dus laat ik alvast een kaal, verlaten en onverlicht grachtje zien. Ook mooi. En op een wat rustiger avond ga ik mét camera nog wel eens naar de verlichte grachten.

Bevriend

Neem maar een foto van grote afstand, zei ze bij het uitzwaaien. Dat deed ik braaf maar daarop zie je nauwelijks meer dat er zo’n leuk mens in de deuropening staat. Onze dochters zijn een kwart eeuw met elkaar bevriend en dat schept automatisch een band. Vanmorgen ging ik bij haar op de koffie en kreeg als lunch erwtensoep met roggebrood. Zó lekker en zó Hollandsch, daar heb ik enorm van zitten genieten. En samen maar kwebbelen, natuurlijk. Net zoals bij onze dochters, vallen er geen stiltes als we samen zijn. Ze vergeeft me vast wel dat ik haar toch een beetje dichterbij heb gehaald.