
Niemand perst zijn eigen olijven. Die breng je naar een frantoio, vaak gevestigd op een landbouwbedrijf. Daar houdt men, net zoals bij de wijncoöperatie, het persloon in natura achter. Wij hebben behoorlijk veel olijven dit jaar en we willen gaan plukken maar de perserijen zijn nog niet geopend. We kunnen gelukkig de klus uitbesteden aan onze tuinhulp, die zal ze oogsten als wij hier eind van de maand vertrokken zijn. Het scheelt ons veel werk maar een beetje jammer is het wel, we hadden het graag gedaan.

Rinus staat nog steeds op wacht. Inmiddels verschoten en verbleekt keek hij toe hoe ik de frambozen terugsnoeide. Bovendien houdt hij een oogje in het zeil bij de aardbeien. Of we die nog rood zien worden, is twijfelachtig maar hij heeft beloofd de hazen op een afstand te houden. Misschien kan onze olijvenplukker er dan zijn voordeel nog mee doen.
