Waar láát je het?

Omdat we in de buitengebieden wonen, moeten we ons afval zelf afvoeren. En aangezien we verder dan twee kilometer van een ‘milieu-eiland’ verwijderd zijn, krijgen we zestig procent korting. De nota’s hiervoor komen gewoon per post, vier vellen in één envelop, graag betalen bij het postkantoor. O ja, dat gaat contant. We kunnen in elke winkel pinnen met onze bankpassen maar niet bij het postkantoor, tenzij tegen extra betaling.

Postkantoren kennen hier lange rijen, nummertjesautomaten en loketten met verschillende functies. Zoals het in NL twintig jaar geleden ook nog was. Het is dus zaak om in de juiste rij te gaan staan. Ik ben altijd weer blij dat de wijnboer dit soort klussen voor zijn rekening neemt. Dan maak ik wel vreemde foto’s waar mijn benen in de spiegelende ruit onder zijn shirt uitsteken. We waren vroeg op pad en dus snel klaar. En losten ook ons vuilnis.

Belasting

Om tien uur vanmorgen hadden we een afspraak met een mevrouw die ik onze financieel adviseur zou kunnen noemen. Om de wachttijd aangenaam door te brengen nam ik mijn boek mee, waarin ik juist in de spannende slotfase was beland. Binnen tien minuten was de zaak echter gepiept en mijn boek nog lang niet uit. Gelukkig moest er nog naar de bank en daarna voor een storting naar het postkantoor worden gegaan. Ja, belastingzaken lopen hier iets gecompliceerder en ook trager dan wij gewend zijn. En laat nou nét vanmorgen alles zo snel gaan, dat ik het boek thuis uit moest lezen. Dat is inmiddels gebeurd en ik vond het het mooiste boek van dit jaar. Kom ik morgen op terug.