Mozaïekfascinatie

Eivormige objecten die verstrooid op het Elzenplein in Delft liggen. Waarschijnlijk met de bedoeling om auto’s te weren. Altijd fraaier dan een stel saaie betonnen paaltjes. †

Er staan namen bij van Corrie en Rene, Hans en Diny. Misschien een kleinschalig buurtproject? Voorlopig volg ik op FB de Stichting Samen Doen die al verschillende keramiek kunstwerken in de stad heeft aangebracht. Het zou me niets verbazen als dit de initiatiefnemers zijn. Hoe dan ook, ik vind het geslaagd. Sinds we in Ravenna waren heb ik een nieuwe interesse: stadsmozaïek en kan ik in Delft mijn lol nog op.

Alternatieve bruggen

Om wat variatie in mijn dagelijkse wandeling aan te brengen, wijk ik wel eens af van mijn bruggenloop. In plaats van een rondje langs het kanaal, scharrel ik vandaag weer door het gezellige centrum. En je wilt niet weten hoeveel bruggen ik daarbij passeer.

Vrijwel overal zijn de brugleuningen hetzelfde. Ik vind ze elegant en goed onderhouden. Handig ook om je fiets aan vast te ketenen. Dat stoort me in het geheel niet, het hoort bij het stadsbeeld van Delft.

Het centrum is zeer autoluw en die paar auto’s die er wel rijden, mogen van mij niet op de foto.

Gebladerte

Het is er natuurlijk nog volop, dat blad. Maar het hangt niet meer, hè. Als confetti wordt het uitgestrooid. Vóór me reed een auto waaraan een blad aan de antenne gekleefd zat en als een vrolijk vaantje wapperend bleef hangen. Heel feestelijk. Ik zat achter het stuur dus heb helaas geen foto kunnen nemen.

Nog meer voertuigen staan in de confetti. We zien de werkers van de gemeentelijke groenvoorziening hun uiterste best doen dat blad weer af te voeren of in bladkorven te doen. Ik heb nog geen berichten over treinvertragingen vernomen vanwege vallend blad. Heb ik nou iets gemist of is alles onder conrole?

Schotsen

Er is nog geen schip langs geweest, zeiden we tegen elkaar bij onze eerste cappuccino. De zon straalde zacht over het licht besneeuwde ijs waarop de meeuwen zaten te denken welke auto’s of ramen ze nu weer eens onder zouden schij…We hadden onze vaststelling nog niet uitgesproken of we hoorden grommend gekraak.

Daar voer de file van zestien vrachtwagens op weg naar de afvalverwerking in Den Haag. Als een ware ijsbreker ging het logge gevaarte tekeer. De zwerm meeuwen en enkele nijlganzen wisten niet hoe snel ze weg moesten fladderen. Terug naar de hoge daken die als uitkijkpost dienen, veronderstel ik. Dat mikt zo fijn.

Liever niet fietsen

\

We wonen vlakbij een winkelstraat die de Choorstraat heet. We halen er de dagelijkse boodschappen en het is bovendien ook onze doorloop naar het centrum.  De gemeente houdt er deze week een proef.  ‘Voetgangers gebied, fietsers te gast’ staat er op het bord onder de lantaren. Twee kunstwerken, aan begin en eind van de straat, kondigen nog eens op ludieke wijze aan: ‘winkels open liever lopen’. Camera’s gaan nu registreren of het werkt. De auto is het centrum al uit en dat bevalt vrijwel iedereen goed. Maar fietsers tot afstappen aansporen?  Zelf heb ik het nooit als probleem ervaren dat er ook gefietst mag worden en ben benieuwd of deze actie wat gaat opleveren. Wordt vervolgd.

. 

Tijden

Ook gisteravond liep ik na het eten een straatje om, zoals we in deze periode wel vaker doen. Ditmaal met een vriendin die plannen heeft naar Delft te verhuizen. We kwamen tot de conclusie dat het ook voor haar hier een heerlijk woonplaats zou zijn.  Auto’s worden meer en meer verbannen uit het centrum en dat levert tijdloze plaatjes op. Hier zien we het Gemeenlandshuis aan de Oude Delft. Een pand uit 1505. De man in korte broek met plastic boodschappentas is wel weer geheel van deze tijd. Hoewel? Plastic tasjes zijn zó 2015.