Dammen en schaken

‘Zullen we Delft inlopen of ga je liever naar een kringloopwinkel’, vroeg ik blogvriendin Marthy die vandaag bij mij op de koffie kwam. ‘Dan ga ik voor de kringloop want ik heb nog schaakstukken nodig’, was het antwoord. Voor de zoveelste keer blijken we gelijkgestemde zielen te zijn want ik was op zoek naar damstenen, echt waar, dus de kringloop moest het worden. Eerst nog even samen geluncht en toen naar Rataplan in Den Haag, een van de grootste kringloopwinkels in de regio. Uiteindelijk vertrok ze zonder schaakstukken en was ik nét iets fortuinlijker op mijn zoektocht. Maar ik weet echt heel zeker dat Marthy daar niet mee zit. Ik ken haar alsof ik haar heel vaak spreek. En dat doet ze in feite ook via haar dagelijkse blog.

Verjaardag, gezelligheid, facebook en plaatjes uit Delft

Ter gelegenheid van de zestigste verjaardag van onze zwager, zaten we vanmiddag aan een heerlijke lunch. Mijn zus had voor zestien personen een feestelijke maaltijd bereid maar omdat ik niet altijd dat mens met die camera wil zijn, maakte ik geen foto’s. Lekker en gezellig was het zeker.

Ik zat naast de zus van de jarige, die toevallig ook in Delft woont. Via Facebook volgen we elkaar een beetje en dat is handig bij allerlei gespreksonderwerpen omdat je min of meer op de hoogte bent van elkaars doen en laten. In het werkelijke leven komen we elkaar één of twee keer per jaar tegen. We wisselden adressen van kringloopwinkels uit, hadden het over mooie tentoonstellingen en delen de liefde voor Delft. Er valt veel af te dingen op het hebben van een Facebook-account maar voor het onderhouden van contact met mensen die je doorgaans niet heel vaak ziet, is het een perfect middel. Al gaat er natuurlijk niets boven ontmoetingen in het echte leven. Zoals vanmiddag.

Eén herder en twee koningen

Afgelopen week leverden we de restanten van onze niet verkochte rommelmarktspul in bij de plaatselijke kringloopwinkel. Dus ik ging ábsoluut niets kopen toen ik vanmorgen met een vriendin bij Rataplan was. Zij zocht kerstboomverlichting en slaagde uitstekend terwijl ik zomaar wat rondsnuffelde.

Ik kocht evengoed wel drie boeken, waarvan ik er één aan mijn vriendin gaf. De andere twee gaan mij leesplezier verschaffen én mijn zelf opgelegde boekenquotum voor dit jaar toch nog enigszins in de juiste richting helpen. Ik kwam bovendien thuis met een nieuw idee: volgend jaar gaat deze sinterklaas bij de kringloop winkelen en mijn hele klazenfamilie daartoe ook te zien overhalen.

Spelen met meesters

Van de vriendin die mij eerder verraste met een paar meisje-met-de-parel-sokken, kreeg ik afgelopen week dit doosje. Het bevat zestig kaartjes waarop beroemde portretten. Je kunt er memorie voor gevorderden mee spelen want de bij elkaar behorende portretten zijn telkens twee verschillende door de zelfde meester vervaardigd. Hier wat voorbeelden.

Kortgeleden was ik bij de kringloop en kocht drie metalen vakkenbakken. Van oorsprong sorteerbakken voor spijkers en moeren maar ik zag er zaaibakken in. Of letterbakken voor mijn schelpen  en stenen. Kortom, het kon nog alle kanten op.

Plotseling staat er en mini galerie met oude meesters in de kamer.

Lappen en lijsten

De gevulde tassen zijn afgeleverd bij de kringloop. Natuurlijk liep ik ook even de winkel in. Voor vijfenzeventig cent kocht ik een lijstje voor mijn nieuwste parelmeisje. De kaart kreeg ik vorige week van een vriendin. Ik ben afbeeldingen van haar, het parelmeisje, aan het sparen. Met die kleine verzameling ga ik nog wat doen, ik laat het jullie binnenkort wel eens zien. En verder was ik met mijn zus, want ik kringloop vrijwel altijd met mijn zus, druk in de weer met lappen. En geloof het of niet, ook dat wordt nog een klein project waarin drie kringloopstoelen de hoofdrol spelen. Wordt vervolgd. Ooit.

 

Beredeneerd ruimen

Toen ik gisteren aan één van mijn klusjes begon, verzandde ik in sentiment. In een kastje bewaar ik borduur-en naaigerei. Zien jullie dat kleine blauwe lapje links liggen? Smockwerkproeflapje. Alleen kenners snappen dit woord. Er lagen patronen en borduurpakketjes waarvan ik het bestaan niet eens meer wist. Logisch want het ligt er al vijftien jaar onaangeroerd. Na een nachtje slapen kan ik ze zonder wroeging in de kringloopkrat doen. Misschien maak ik een ander er blij mee. De kans dat ik ooit nog eens aan het borduren sla, is nihil. En indien ja, dan ga ik op zoek bij een kringloop. Ik heb nu ruimte in mijn kast voor mijn fotospullen. Een hobby die het ruimschoots van borduren heeft gewonnen.

Het succes van de kringloopwinkel

Vanmorgen heb ik de gemiste uitzending van de gelijknamige korte tv-serie terug gekeken. Ik ben natuurlijk al een verklaard kringloopfan maar deze vpro docu voegt er zoveel aan toe. Vooral de mensen die er werken krijgen aandacht.  Een bakker die weggeconcurreerd is door grote supermarkten, een aan de alcohol verslaafde kok die zich omschoolt tot fietshersteller, een Armeense vrouw die oorspronkelijk architect was en nu meubels restaureert. De portretten van deze mensen zijn stuk voor stuk pareltjes. Het zijn maar vijf uitzendingen en mocht je vanwege kerstdiners niets hebben gezien, terugkijken kan ik absoluut aanraden.

Vanavond deel 3, npo 2 om 21.10 u