Spelen met meesters

Van de vriendin die mij eerder verraste met een paar meisje-met-de-parel-sokken, kreeg ik afgelopen week dit doosje. Het bevat zestig kaartjes waarop beroemde portretten. Je kunt er memorie voor gevorderden mee spelen want de bij elkaar behorende portretten zijn telkens twee verschillende door de zelfde meester vervaardigd. Hier wat voorbeelden.

Kortgeleden was ik bij de kringloop en kocht drie metalen vakkenbakken. Van oorsprong sorteerbakken voor spijkers en moeren maar ik zag er zaaibakken in. Of letterbakken voor mijn schelpen  en stenen. Kortom, het kon nog alle kanten op.

Plotseling staat er en mini galerie met oude meesters in de kamer.

Advertenties

Het meisje met de parel

Dat er mensen zijn die bij het zien van Vermeer’s meisje aan mij moeten denken, is erg geestig. Maar nog veel leuker is het als ze vervolgens een geschenk voor me kopen. Dit brillendoekje ontving ik een paar maanden geleden van een lieve vriendin uit Apeldoorn.

‘We hopen niet dat je ze al hebt’, spraken vrienden die gisteravond hier kwamen eten. Uit Lille hadden die leukerds een paar sokken voor me meegenomen. ‘Nog nooit eerder gezien’ zei ik naar waarheid.

Vanmorgen was er post van Sint Nicolaas. S.v.p. dragen op mijn feest, staat er. Dat zal ik zeker doen Sint. Ik bestudeerde het poststempel. Geen Madrid, mogelijk Rotterdam? Moet ik het in de blogwereld zoeken? Nadat ik van verbazing ben bekomen, want hoe toevallig wil je het hebben, dank ik alle gevers hartelijk. Ik ben er oprecht blij verrast mee. En nu ik dan toch al royaal over mijn limiet van honderd woorden blogtekst heen ben, kan ik ook nog wel even mijn schilderijencollectie laten zien.

Minimalistisch meisje

Ze geeft zich wel erg bloot hier. Een slang met een soort drakenkop slingert zich om haar heen. Ik vermoed een relatie met Eva. Dit meisje werd door een vriendin gevonden in een galerie in Brabant. De naam van de kunstenaar heb ik niet meer kunnen achterhalen.

Hier is ze tot wat essentiele onderdelen teruggebracht. Grafische kunst uit Zweden van Hylpric. Gemanipuleerd met een computer. Jammer dat roze de boventoon voert, ik mis het mooie blauw.

Ook dit is bewerkt beeld maar wat mij betreft fantastisch gedaan. Een zusje stuurde deze door, herkomst verder onbekend. Mijn verzameling Meisje met de parel blijft groeien. Met dank aan de inzenders en vooral ook aan Johannes Vermeer.

Blog(gers) post

De postbode weet niet wat hem overkomt. En ik ook niet. Vrijdag vond ik deze leuke felicitatiepost in de bievenbus. Een blogvriendin raadt me aan mijn ‘blessings te counten’ en dat doe ik. Ook al zijn er af en toe wat donkere wolken, mijn zegeningen hebben de overhand en ik tel me wezenloos.

Zaterdag een tweede zending. De rechter kaart komt van lieve vrienden. Ik denk dat ik in Caldese een tweede verzamelhoekje begin met het meisje. De linker kaart, ook van een blogmaatje, laat een vrolijke dame op leeftijd zien. Daar ga ik glimlachend een voorbeeld aan nemen. En het zou me niet verbazen als de postbode binnenkort voor de derde keer de berg op komt.

Tien bij tien

Ze is het onmiskenbaar maar dan een beetje bozig. Ik verzamel nepmeisjes. Vaak alleen als foto. Maar een vriend en kunstenaar Herman Mulder, maakte een tijd geleden dit meisje met de parel. Ze hing zelfs even in een museum. Bij toeval kwam ik haar tegen, kocht haar via een galerie en onlangs haalden we haar op in Amsterdam.  Omdat ik absoluut niet wist wat ik op mijn verjaardag wilde hebben, overlegde ik met de wijnboer en werd dit mijn zelf geregelde verjaardagscadeautje. Ze is in Delft achtergebleven en vandaag volstaat deze foto. Maar ik kreeg natuurlijk wél een dikke felicitatiekus.

Grietje hangt

Weten jullie nog dat ik een paar weken geleden in dubio was over de aanschaf van een lap op de markt? Die zelfde dag nog ben ik terug gegaan om haar te kopen. ’t Meisje met de parel mocht mee naar Caldese. Bij het opruimen gisteren hielden we een metalen bezemstok over waar het schroefmechaniek voor de borstel kapot van was. Vandaag heb ik die steel op maat gezaagd en het meisje nog even onder de naaimachine gelegd. Nu Delft op zo’n nare manier in het nieuws is met schietpartijen, herinnert dit meisje ons  aan de mooie dingen uit Delft.

Ontspannen

Zoals de dag van vandaag verloopt, had ik het me ongeveer voorgesteld toen ik nog in Italië verbleef. In de zon op de fiets door Delft. Naar de markt voor verse stroopwafels  groenten en fruit. Bovendien slaagde ik voor een nieuw tablet-hoesje. Bij de stoffenkraam kwam ik uitgebreid aan de praat met de verkoper, want zie:

Mijn impuls om haar te kopen heb ik nog even bedwongen want wat ga ik ermee doen?  Eerst thuis over nadenken. Meteen de boodschappen naar huis gebracht. Daar appte een geruststellend bericht binnen van iemand uit mijn omgeving waarbij de spanning omtrent gezondheid heel hoog was opgelopen. Het is een vrolijk dag.