Vallende appels

Het is dat ik achter een hek stond, maar anders had ik ze graag geraapt. Zo zonde al dat kostelijke spul wat gaat bederven als het lang op de grond ligt. Volgens mij laten appels zich goed bewaren als ze droog en donker worden opgeborgen. Eten, weggeven, appeltaart of appelmoes, mogelijkheden genoeg toch? Dit is maar een momentopname van zondagochtend. Wie weet zijn er al een paar fijne en geurige appeltaarten mee gebakken. De wijnboer is momenteel terug naar zijn wijngaard in Italië en ik zal, als ik hem vanavond spreek, eens vragen hoe het er in onze boomgaard uitziet. Ik hoop dat alles nog hangt.

Bloesembehoefte

Dit soort uitzichten kom je dan tegen als je door de Betuwe rijdt. Wij gingen hier op een bankje zitten. Maar oei, wat een koude wind woei er zondag.

• 

Hier ging het natuurlijk om, de bloesem. Rijdend over dijkjes kwamen we de een na de andere bloeiende boomgaard tegen. Stoppen was niet altijd mogelijk, temeer daar er ook nog hele slierten motoren aan het toeren waren. In Kerk-Avezaath was een grote lentemarkt. Leuk, ik dacht er mooie streekprodukten aan te treffen. Het tegendeel bleek waar. Chinese meuk en plastc troep. We waren heel snel weg. Maar ik trof er nog wel dit doorkijkje en was weer helemaal tevreden..

Bloesem in de boomgaard

De abrikozenboom is altijd de eerste die in bloei komt. Dan maken we bijna een rondedansje van vreugde. De andere fruitbomen, zoals de appel-peer- en pruimenboom komen wat later op gang. Ze botten al uit maar ik kreeg het niet netjes op de foto. De oogst is wisselend, vorig jaar hadden we weinig abrikozen. Vaak is het jaar daarop de hoeveelheid weer beduidend groter. Het zijn allemaal jonkies die we zelf geplant hebben dus we zijn nog in het stadium dat we elk stuk fruit uit eigen gaard hogelijk waarderen. En dat zal wel zo blijven ook.

Wind, wolken en zon

Het is behoorlijk fris als de zon niet schijnt. En het gras ziet er ook al niet uit. Maar kijk die kersenboom zijn best doen. Het is pas begin maart en we klagen niet ook al waaide het zo hard dat ik het  dekbedovertrek uit de struiken moest vissen nadat het van de lijn was gewaaid.  Ik zocht naar wat bloeiends op het terrein. De  stormvaste rozemarijn was snel gevonden.

En verscholen onder eikenblad ontwaarde ik de eerste bloemen van de maagdenpalm. Ook een eenzame crocus is een kiekje waard. Morgen laat ik de boomgaard zien.

 

Jungleprints en persende mannen

Als het dan toch herfst moet worden, dan maar graag met wat zon erbij.  In de Paradijsboom levert dat een mooi beeld op. Tegenwoordig is het heel erg in om met dit soort plaatjes muren te behangen. En wij kunnen volstaan door gewoon op ons parkeerterrein rond te kijken.

Zo ziet de boomgaard er nu uit. De eerste peren zijn geplukt en gestoofd.

Nog een doorkijkje op ons terrein; het aanrijpad én mijn onkruidkrukje. Want ja, ook dat soort werk gaat door. Vanuit de cantina hoor ik juichkreten en  gelach. Voor wie wil weten wil hoe persende mannen eruit zien…

 

 

Italiaanse zomer beelden

Vorig jaar kwam ik deze ouderwetse hooischelven tegen in de buurt van Citerna.  Ze zijn te mooi om niet alsnog te laten zien; veel mooier dan de moderne machinaal gerolde hooibalen die inmiddels overal op het land liggen.

Gisteravond plukte de wijnboer deze abrikozen uit onze eigen boomgaard. Ik fotografeerde ze in de avondzon. Inmiddels zijn ze opgegeten, zoals dat gaat met rijp fruit.

Tijdens ons marktbezoek vanmorgen was dit het uitzicht toen we koffie dronken. Zo blauw zie je ze zelden. Ik zou mijn rode Vespa, zo ik die had, met liefde omruilen voor dit exemplaar.

Maandagse boomgaard

Geen moestuin- maar een boomgaardblog. De perenboom buigt door onder zijn vracht, maar de peren voelen nog steeds hard, dus proberen we de pluk nog even uit te stellen. Maar jakkes, wat zie ik nou weer? Aangetast blad. Het blijkt perenroest te zijn, een schimmel afkomstig van de jeneverbes. Advies is om die weg te halen. Pff…daar hebben we er nogal wat van. Vijf keer in een seizoen bespuiten met bestrijdingsmiddel is de andere optie. Wat een dilemma’s voor deze goedwillende biologisch boerende amateurs.

Boomgaard op maandag

Voordat de appels en vijgen de pan in gingen, moesten ze op de foto. De oogst uit de boomgaard gaat gestaag door en samen krijgen we dat niet zo snel verwerkt. Maar appelvijgenjam blijkt een smakelijke combinatie. Van een kilo schoongemaakt fruit, 250 gram suiker en een zakje geleerpoeder kon ik drie potten vullen. De appels die ik in kleine blokjes sneed, waren niet tot moes gekookt dus daar moest de staafmixer nog even aan te pas komen, waarna het toch echt op jam ging lijken. Lekker bij een kaasplateau, bij varkensvlees of over een taart. Zie mijn blog van zaterdag. Een oplettende lezer vraagt zich misschien af, waar de peren zijn gebleven. Gewoon geschild en opgegeten. Dat is bovendien de methode met de minste afwas.

Frutteto

Geen maandagse moestuin maar de boomgaard staat vandaag centraal. Als je daar de vruchten van wil plukken, heb je geduld nodig. Omdat de grond rondom de oorspronkelijke boerderij jarenlang verwaarloosd was, zijn we in eerste instantie begonnen met bramen plukken, want die groeiden overal. Die gebieden zijn we uiteindelijk gaan schonen en inmiddels staan daar zelf geplante fruitbomen. Appels, peren, perziken, abrikozen, kersen, vijgen en pruimen. Het levert nog niet zo erg veel op maar de belofte is er. Daarnaast hebben we een potje dat we het bomenfonds noemen. Want op onze wensenlijst staat nog een notenboom, kaki en granaatappel.